ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΔΡΑ ΣΠΑΡΤΗΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 106/2025
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Πλουμίτσα Βαρκάρη, Πριοτοδίκη, την οποία όρισε, με την με αρ. 116/2024 πράξη της, η Πρόεδρος Πρωτοδικών Σπάρτης και από το Γραμματέα Βρασίδα Ζευγολατάκο.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στη Σπάρτη στις 13 Δεκεμβρίου 2024, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΥΣΩΝ: 1) ...... χήρας ....., το γένος ...., κατοίκου ......, με ΑΦΜ ...., 2) Β......., κατοίκου ..... (οδός .....), με ΑΦΜ .... και 3) Α....., κατοίκου ..... (οδός .....), με ΑΦΜ ....., για τις οποίες προκατέθεσε νομότυπα και εμπρόθεσμα προτάσεις η πληρεξούσια δικηγόρος τους Ευαγγελία Παππού, με ΑΜ ΔΣ .... ...., δυνάμει των από 26-7-2023 έγγραφων εξουσιοδοτήσεων, που έχουν συνταχθεί νομότυπα κατ’ άρθρ. 96 παρ. 1 εδ. α’ ΚΠολΔ, και δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: ....., κατοίκου .... (οδός ....), με ΑΦΜ ...., για την οποία προκατέθεσε νομότυπα και εμπρόθεσμα προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Ιωάννης Σκλήβας, με ΑΜ ΔΣ Αθηνών ....., δυνάμει της από 6-12-2023 έγγραφης εξουσιοδότησης, που έχει συνταχθεί νομότυπα κατ’ άρθρ. 96 παρ. 1 εδ. α’ ΚΠολΔ, και δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης.
Οι ενάγουσες ζητούν να γίνει δεκτή η από 6-7-2023 αγωγή τους που κατατέθηκε στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου στις 10-7-2023 με αρ. εκθ. κατ. ΤΜ....../2023 και δυνάμει της με αριθμό .../2024 πράξης της Προέδρου Πρωτοδικών Σπάρτης προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, γράφτηκε στο πινάκιο, εκφωνήθηκε στη σειρά της από αυτό και συζητήθηκε, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Ο Ν. 4640/2019, στο άρθρο 6, καθιέρωσε την Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία Διαμεσολάβησης(εφεξής ΥΑΣ) για ορισμένες ιδιωτικές διαφορές, με την προϋπόθεση ότι τα μέρη έχουν εξουσία διαθέσεως του αντικειμένου τους. Μεταξύ των διαφορών αυτών συγκαταλέγονται όλες οι διαφορές που εμπίπτουν στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει το ποσό των (30.000,00) Ευρώ (άρθρο 6 παρ. 1 στοιχ. β’). Η υποχρεωτικότητα της εν λόγω συνεδρίας έγκειται στο ότι η συζήτηση της αγωγής που τυχόν θα ασκηθεί ή που έχει ήδη ασκηθεί, κηρύσσεται απαράδεκτη, αν δεν κατατεθεί πρακτικό ΥΑΣ μαζί με τις προτάσεις της συζήτησης της υπόθεσης. Κατά συνέπεια, η διεξαγωγή της ΥΑΣ Διαμεσολάβησης αποτελεί όρο του παραδεκτού της συζήτησης της αγωγής. Εξάλλου, σύμφωνα με την διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 2 του ίδιου Νόμου : «Ως υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης νοείται η συνεδρία μεταξύ του διαμεσολαβητή και των μερών, η οποία λαμβάνει χώρα υποχρεωτικά στις περιπτώσεις των ιδιωτικών διαφορών που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 του παρόντος, πριν τη συζήτηση της υπόθεσης στο Δικαστήριο. Κατά τη διάρκεια της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας ο διαμεσολαβητής ενημερώνει τα μέρη για τη διαδικασία της διαμεσολάβησης και για τις βασικές αρχές που τη διέπουν, καθώς και για τη δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς τους με βάση τις ιδιαιτερότητές της και τη φύση αυτής». Από την πιο πάνω διάταξη, που καθορίζει την έννοια και τον σκοπό της ΥΑΣ Διαμεσολάβησης, προκύπτει σαφώς ότι η συμμετοχή σε αυτήν των ίδιων των μερών της διαφοράς είναι υποχρεωτική («...νοείται η συνεδρία μεταξύ του διαμεσολαβητή και των μερών...»), με σκοπό να δεχθούν τα μέρη απευθείας από τον διαμεσολαβητή ενημέρωση, κατευθύνσεις, οδηγίες και διασαφηνίσεις επί των ωφελειών της διαμεσολάβησης σε σχέση με την συγκεκριμένη υπόθεση, η δε παράσταση των ι νομικών παραστατών κρίνεται μεν υποχρεωτική, αλλά ακριβώς διότι η παρουσία τους βοηθάει στο έργο του διαμεσολαβητή με την παροχή των απαιτούμενων εξηγήσεων για .τα νομικά θέματα της διαφοράς (βλ. αιτιολογική έκθεση Ν. 4640/2019). Περαιτέρω, ο Νόμος 4640/2019, στο άρθρο 7, περιέχει συγκεκριμένη ρύθμιση για τον τρόπο διεξαγωγής της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας, με σαφή προσδιορισμό των σταδίων της διαδικασίας, των απαιτούμενων γνωστοποιήσεων και προθεσμιών των επιμέρους διαδικαστικών πράξεων, αλλά και του τρόπου παράστασης των συμμετεχόντων μερών. Ειδικότερα, ως προς τον τρόπο παράστασης των μερών, η διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 7 ορίζει τα εξής: «Στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία τα μέρη παρίστανται μαζί με νομικό παραστάτη, του οποίου η αμοιβή συμφωνείται ελεύθερα. Στην περίπτωση νομικών προσώπων ο νόμιμος εκπρόσωπος δύναται να διορίζει αντιπρόσωπο με εξουσιοδότηση και θεώρηση του γνησίου της υπογραφής του. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία δυνάμει εξουσιοδότησης μόνη η συμμετοχή του νομικού παραστάτη του μέρους, του οποίου αποδεδειγμένα δεν είναι δυνατή η φυσική παρουσία, ιδίως, στις περιπτώσεις που αντιμετωπίζει δυσκολία μετακίνησης λόγω σοβαρής ασθένειας ή αν δεν υπάρχει δυνατότητα τηλεδιάσκεψης μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή ή άλλου συστήματος τηλεδιάσκεψης ή αν είναι κάτοικος εξωτερικού». Από την πιο πάνω ρύθμιση συνάγεται σαφώς ότι ο νομοθέτης δεν επαφίεται στην διακριτική ευχέρεια του διαμεσολαβητή για τον τρόπο διεξαγωγής της ΥΑΣ, αλλά καθορίζει κανόνες διεξαγωγής της, την τήρηση των οποίων οφείλει να διασφαλίσει ο διαμεσολαβητής, ώστε να είναι σύμφωνη με αυτούς η διεξαγωγή της ΥΑΣ, ως προϋπόθεση του παραδεκτού της συζήτησης της εκκρεμούς ή μέλλουσας να ασκηθεί αγωγής. Οι ανωτέρω ρυθμίσεις δεν περιορίζονται να προβλέψουν απλώς την υποχρεωτική παράσταση δικηγόρου, αλλά επιβάλλουν κατά κανόνα τουλάχιστον την παράσταση του διαδίκου «μετά» του πληρεξουσίου δικηγόρου. Κατ’ αρχήν επομένως το ισχύον δίκαιο επιβάλλει στα μέρη το βάρος της αυτοπρόσωπης παράστασης (βλ. Γιαννόπουλο Π., Διαμεσολάβηση και Πολιτική Δίκη, 2020, § 5, σ. 230). Μάλιστα, το Δικαστήριο, στο πλαίσιο της έρευνας της συνδρομής των προϋποθέσεων του παραδεκτού της συζήτησης της αγωγής, ελέγχει αυτεπαγγέλτως και ανεξάρτητα από την προβολή σχετικής ένστασης, τόσο αν η διεξαγωγή της ΥΑΣ προηγήθηκε της συζήτησης της αγωγής ή της κατάθεσης των προτάσεων, όσο και αν τηρήθηκαν οι όροι διεξαγωγής της που προβλέπει ρητά ο νόμος, διότι σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή ανήκε στην ευχέρεια των διαδίκων να προτείνουν την ένσταση περί τηρήσεως ή μη του όρου της ΥΑΣ θα καταργούνταν εμμέσως η υποχρεωτικότητα της ρύθμισης του /μ./ ' άρθρου 6 Ν. 4640/2019 για αυτήν (βλ. Πλεύρη Ά., Διαμεσολάβηση σε αστικές καΐτ εμπορικές υποθέσεις, έκδοση 2021, άρθρο 6 παρ.{21} και {22}, σελ. 225 έως 227).
Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση αγωγή τους, κατά την προσήκουσα εκτίμηση του περιεχομένου της, οι ενάγουσες εκθέτουν ότι είναι συγκύριες, κατά ποσοστό 2/8 η πρώτη ενάγουσα, 3/8 η δεύτερη ενάγουσα και 3/8 η τρίτη ενάγουσα, των περιγραφόμενων σε αυτή κατά θέση, έκταση, όρια και αξία ακινήτων (6 αγροτεμάχια και 1 οικόπεδο), που βρίσκονται στην κτηματική περιφέρεια της τοπικής κοινότητας......., της δημοτικής ενότητας .... Δήμου ....... Ότι η κυριότητα του ως άνω ακινήτων περιήλθε σε αυτές από εξ αδιαθέτου κληρονομιά του αποβιώσαντος στις 29-1-2018 ....., συζύγου της πρώτης ενάγουσας και πατέρα των δεύτερης και τρίτης των εναγουσών, στη συννομή δε της εν λόγω κληρονομιάς εγκαταστάθηκαν οι ενάγουσες και αναμίχθηκαν σε αυτή ως κληρονόμοι από το χρόνο θανάτου του δικαιοπαρόχου τους. Ότι έχουν καταστεί συγκύριες των επίδικων ακινήτων με πρωτότυπο τρόπο και δη με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, καθώς από το έτος 2018 που περιήλθε η νομή των ακινήτων σε αυτές ασκούν συνεχώς και αδιαλείπτως τις αναφερόμενες στην αγωγή πράξεις νομής που προσιδιάζουν στη φύση των ακινήτων, προσμετρώντας στον χρόνο νομής τους και αυτόν του δικαιοπαρόχου τους, ο οποίος βρισκόταν στην νομή των ακινήτων ήδη από το έτος 1980 και μέχρι το θάνατό του, ήτοι για συνολικό χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της 20 ετίας, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα επίσης στην αγωγή. Ότι η εναγομένη, από το έτος 2023 αμφισβητεί την συγκυριότητα των εναγουσών επί των εν λόγω ακινήτων, ισχυριζόμενη ότι υφίσταται και στο πρόσωπό της ποσοστό συγκυριότητας επί των ακινήτων, κατέθεσε μάλιστα και την με αρ. ..../2023 αγωγή διανομής των επίδικων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σπάρτης.
Επικαλούμενες δε η ενάγουσες έννομο συμφέρον, διότι, από την ως άνω από εκ μέρους της εναγόμενης αμφισβήτηση της συγκυριότητάς τους επί των επίδικων ακινήτων, των οποίων η εμπορική αξία είναι συνολικά 154.389,60 ευρώ, δημιουργείται κίνδυνος για τα συμφέροντα τους, ζητούν να αναγνωρισθεί ότι είναι συγκύριες, συννομείς και συγκάτοχοι, κατά ποσοστό 2/8 η πρώτη ενάγουσα, 3/8 η δεύτερη ενάγουσα και 3/8 η τρίτη ενάγουσα, των επίδικων ακινήτων, καθώς και να καταδικαστεί η εναγομένη στη δικαστική τους δαπάνη.
Με το περιεχόμενο αυτό και αιτήματα, η κρινόμενη αγωγή, η οποία επιδόθηκε στην εναγομένη εμπρόθεσμα, ήτοι εντός 30 ημερών από την κατάθεσής της, σύμφωνα με το άρθρο 215 παρ. 2 ΚΠολΔ (βλ. τη με αρ. ..../14-7-2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, ......), παραδεκτά εισάγεται προς εκδίκαση με την τακτική διαδικασία και στο παρόν Δικαστήριο, το οποίο έχει υλική και τοπική αρμοδιότητα (άρθρα 9, 10, 11 αρ.1, 14 παρ.2 - ως ίσχυε κατά το χρόνο κατάθεσης της αγωγής- και 29 ΚΠολΔ). Πρέπει, ωστόσο, η συζήτηση της υπό κρίση αγωγής να κηρυχθεί απαράδεκτη, ελλείψει τηρήσεως των όρων της παρ. 5 του άρθρ. 7 του Ν. 4640/2019, για τη νόμιμη διενέργεια της αρχικής υποχρεωτικής συνεδρίας διαμεσολάβησης. Ειδικότερα, από το προσκομιζόμενο με επίκληση πρακτικό προκύπτει ότι η συνεδρία αυτή έλαβε χώρα μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας zoom, 3-11-2023, με τη συμμετοχή, από την πλευρά των εναγουσών, της νομικής τους παραστάτριας, η οποία παραστάθηκε δυνάμει εξουσιοδότησης και υπέγραψε, για λογαριασμό των εναγουσών, το πρακτικό, ενώ από την πλευρά της εναγομένης, της ίδιας της εναγομένης, μετά του νομικού της παραστάτη, υπογράφοντας αμφότεροι το πρακτικό. Ωστόσο, ο νόμος (άρθρ. 7 παρ. 5 εδ. α’ Ν. 4640/2019) αξιώνει τη συμμετοχή των ίδιων των διαδίκων στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία, από κοινού με τους νομικούς παραστάτες τους. Επί νομικών προσώπων, οι νόμιμοι εκπρόσωποί τους μπορούν να διορίζουν αντιπροσώπους με εξουσιοδότηση που φέρει θεωρημένο το γνήσιο της υπογραφής, ενώ τέτοια δυνατότητα δεν θεσπίζεται για τα φυσικά πρόσωπα, τα οποία πρέπει να παρίστανται στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται μόνη η συμμετοχή του νομικού παραστάτη, δυνάμει εξουσιοδότησης, όταν αποδεδειγμένα δεν είναι δυνατή η φυσική παρουσία κάποιου διαδίκου, ιδίως, στις περιπτώσεις που αυτός αντιμετωπίζει δυσκολία μετακίνησης λόγω σοβαρής ασθένειας ή αν δεν υπάρχει δυνατότητα τηλεδιάσκεψης μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή ή άλλου συστήματος τηλεδιάσκεψης ή αν είναι κάτοικος εξωτερικού. Στην παρούσα αρχική υποχρεωτική συνεδρία διαμεσολάβησης, αν και αυτή έλαβε χώρα με τηλεδιάσκεψη μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας, προς διευκόλυνση συμμετοχής όλων των μερών, από την πλευρά των εναγουσών συμμετείχε μόνο η νομική παραστάτριά τους, δυνάμει εξουσιοδότησης, χωρίς να αποδεικνύεται ο λόγος μη συμμετοχής των ίδιων των εναγουσών στην τηλεδιάσκεψη αυτή (βλ. ad hoc ΜονΠρωτΑΘ 6339/2023, πρβλ. και ΜΠρΠατρ 694/2022, όλες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Συνεπώς, όπως προκύπτει από το προσκομισθέν πρακτικό, δεν έχει τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία της αρχικής υποχρεωτικής συνεδρίας διαμεσολάβησης και πρέπει για το λόγο αυτό να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της υπό κρίση αγωγής (άρθρ. 6 παρ. 1, 7 παρ. 4 Ν. 4640/2019), χωρίς να λάβει χώρα επιδίκαση εξόδων, δεδομένου ότι η απόφαση δεν είναι οριστική (άρθρ. 191 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΚΗΡΥΣΣΕΙ απαράδεκτη τη συζήτηση της αγωγής.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στη Σπάρτη σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 14-2-2025, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
[ ΠΗΓΗ : κος Ι.Σκλήβας, Δικηγόρος Αθηνών ]