Νομοτέλεια

Πληροφορίες

Χρήσιμες συνδέσεις

^3-4-20 ΜονΠρωτΧανίων 6/20 : ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ - ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ.  Χώρος εργασίας  - Έννοια ιδιωτικής ζωής. Συνταγματική προστασία της προσωπικότητας των εργαζομένων. Συμβατότητα μέτρων παρακολούθησης των εργαζομένων προς τη διάταξη του άρθρου 8 της ΕΣΔΑ. Διευθυντικό δικαίωμα - Υποχρέωση πρότερης και ρητής ενημέρωσης των εργαζομένων από τον εργοδότη - Συγκατάθεση εργαζομένου. Απόδειξη - Μηχανική απεικόνιση - Screenshots. Περίπτωση εν αγνοία εγκατάστασης σε Η/Υ ενάγουσας εργαζομένης του προγράμματος καταγραφέα οθόνης και καταγραφής προσωπικών πληροφοριών της. Κρίση ότι τα πραγματικά περιστατικά που επικαλείται ο εναγόμενος εργοδότης, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, αφενός του Ν. 2472/97, αφετέρου του ΓΚΠΔ, ώστε αφενός η δική του ενέργεια (τοποθέτηση ένδειξης περί ύπαρξης καταγραφής οθόνης) να δύναται να θεωρηθεί ότι συνιστά από μέρους του νόμιμη ενημέρωση της ενάγουσας, αφετέρου η ενέργεια της ενάγουσας (χρήση του εν λόγω υπολογιστή παρά την ύπαρξη της εν λόγω ένδειξης) να θεωρηθεί ότι συνιστά συναίνεσή της. Επιδικάζει εύλογη χρηματική ικανοποίηση ποσού 10.000 ευρώ - Εν μέρει δεκτή η αγωγή.

^3-4-20 ΜονΠρωτΚορίνθου 11/20 : ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ. ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΑΝΑΚΟΠΗ. Επιβολή αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του ανακόπτοντος για χρέη του τελευταίου στην καθής τράπεζα - Ανακοπή - Λόγοι. Άσκηση πρόσθετης παρέμβασης του μισθωτή του ακινήτου επί του οποίου επιβλήθηκε αναγκαστική κατάσχεση, καθώς το εν λόγω ακίνητο αποτελεί την έδρα της επαγγελματικής του δραστηριότητας. Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος από τη δανείστρια τράπεζα - Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η καθ’ ης τράπεζα υπερέβη τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη και τα συναλλακτικά ήθη, δεδομένου ότι και με τις δύο προτάσεις που υπέβαλε ο ανακόπτων για την πώληση του ακινήτου εξοφλούνταν μεγάλο μέρος των οφειλών του ανακόπτοντος ατομικών και εταιρικών, αλλά η καθ’ ης η ανακοπή δεν επέδειξε κανένα ενδιαφέρον ως όφειλε. Δεκτή η ανακοπή.

^27-3-20 Διάταξη ΕισΕφΑθ 21-1-20 : ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. Παραβίαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα λόγω χρήσεως καμερών εντός καταστήματος εστίασης - Έγκληση - Ειδικότερα ο εγκαλών, ο οποίος φέρεται ότι αφαίρεσε ξένα ολικά κινητά πράγματα, εντός του καταστήματος των εγκαλουμένων, διατείνεται ότι η ενοχοποίησή του έγινε κατόπιν αξιοποίησης κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης που διαθέτει το ως άνω κατάστημα. Κρίθηκε ότι δεν ήταν επιτρεπτή η τοποθέτηση καμερών που να καταγράφουν ευκρινώς μάλιστα τα πρόσωπα στα τραπεζοκαθίσματα που υπήρχαν εντός του καταστήματος - καφετέριας. Η τοποθέτηση, λοιπόν, καμερών, με τον τρόπο που αναφέρθηκε, στο κατάστημα, αποτελεί ποινική παράβαση και επομένως θα πρέπει να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά των υπευθύνων της επιχείρησης.

^27-3-20 Εγκύκλιος Εισ Αρείου Πάγου 2/20 : ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΖΩΩΝ. Θέματα εφαρμογής της νομοθεσίας  περί προστασίας ζώων και διευκρίνιση θεμάτων που έχουν ανακύψει από την εφαρμογή του Ν. 4039/2012 «ζώα συντροφιάς, προστασία από την εκμετάλλευση, υποχρεώσεις ιδιοκτητών κλπ».

^20-3-20 ΕφΠειρ 87/20 : ΠΩΛΗΣΗ - ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ - ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ. Διαφορά από συμβάσεις ενεχυράσεως απαιτήσεως μεταξύ της ενάγουσας τράπεζας και της πώλητριας εταιρίας ιατροφαρμακευτικού υλικού στο εναγόμενο Νοσοκομείο - Ακυρότητα συμβάσεων πώλησης λόγω μη τήρησης του νόμιμου τύπου και αξιώσεις της ενάγουσας τράπεζας βάσει του αδικαιολόγητου πλουτισμού - Απόρριψη της αγωγής λόγω παραγραφής της επίδικης αξίωσης που πρόβαλε το εναγόμενο ΝΠΔΔ. Διακοπή παραγραφής - Για να επέλθει διακοπή της παραγραφής λόγω της ασκηθείσης πρώτης χρονικά αγωγής και της επανέγερσής της, πρέπει η μεταγενέστερη αγωγή να έχει την ίδια ιστορική και νομική βάση με την αρχική αγωγή, προϋπόθεση που δεν συντρέχει εν προκειμένω (ήτοι την αρχική που ασκήθηκε με βάση τη σύμβαση πώλησης και την μεταγενέστερη που ασκήθηκε με βάση τον αδικαιολόγητο πλουτισμό). Απορρίπτει την έφεση.

^20-3-20 ΕφΠειρ 103/20 : ΠΛΟΙΟ - ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ - ΜΕΛΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ. ΠΟΙΝΙΚΗ ΡΗΤΡΑ. Διαφορά από χρηματικές απαιτήσεις της ενάγουσας εταιρίας ως αποχωρήσαν μέλος της πρώτης εναγομένης, κοινοπραξίας ναυτιλιακών εταιριών για την εκτέλεση πλόων σε δρομολογιακές γραμμές με τα πλοία, πλοιοκτησίας των μελών της, κατόπιν καταγγελίας της συμμετοχής της στην κοινοπραξία, λόγω παραβιασης των όρων του ιδιωτικου συμφωνητικού εισόδου της στην κοινοπραξία. Κατάπτωση ποινικής ρήτρας του συμφωνητικού. Αποφασιστικό κριτήριο για το αν σε συγκεκριμένη περίπτωση η κοινοπραξία ενήργησε ως αφανής εταιρία, οπότε ευθύνεται μόνο το μέλος που επιχείρησε τη συναλλαγή ή ενήργησε ως εν τοις πράγμασι ΟΕ, οπότε ευθύνονται αλληλεγγύως όλα τα μέλη της, είναι το πώς εκδηλώθηκε εξωτερικά η συγκεκριμένη δραστηριότητα. Εν προκειμένω κρίθηκε ότι πρόκειται για εν τοις πράγμασι ομόρρυθμη εταιρία. Απορρίπτει την έφεση.

^13-3-20 ΕισΑΠ Εγκύκλιος 4/20 :  Επιδημιολογικά φαινόμενα της νόσου του κορωνοϊού. Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών - Εφαρμογή του άρθρου 285 ΠΚ.

^13-3-20 ΕφΠειρ 82/20 : ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΟΥ - ΝΠΔΔ - ΑΡΝΗΣΗ ΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ. ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ. Διαφορά από τη μη καταβολή αμοιβής στην ενάγουσα, η οποία δυνάμει έγγραφης σύμβασης έργου, κατόπιν ανοικτού δημόσιου μειοδοτικού διαγωνισμού, ανέλαβε την υποχρέωση να παράσχει στο εναγόμενο Ν.Π.Δ.Δ. υπηρεσίες συντήρησης και υποστήριξης του Πληροφοριακού Συστήματος του Ν.Α.Τ. Περίπτωση άρνησης θεώρησης του σχετικού εντάλματος από την Επίτροπο του ΕλΣυν, που με Πράξη της απεφάνθη περί της μη νομιμότητας της εντελλόμενης δαπάνης του ΝΑΤ και της ακυρότητας της μεταξύ των διαδίκων συμβάσεως. Το Πρωτοβάθμιο δικαστήριο  έκανε δεκτή την αγωγή κατά την επικουρική της βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Άσκηση έφεσης από το ΝΠΔΔ.  Έννοια διοικητικής σύμβασης - Κριτήρια - Δικαιοδοσία - Κρίση εν προκειμένω, ότι η υπόθεση υπάγεται στην αρμοδιότητα των πολιτικών Δικαστηρίων. Απορρίπτει την έφεση.

^13-3-20 ΠολΠρωτΠειρ 909/20 : ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΑΝΕΙΟΥ - ΓΟΣ - ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ. ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ. Διαφορά από δανειακή σύμβαση με σκοπό την αγορά κοινών μετοχών ακτοπλοϊκών εταιριών, καθώς και για επενδυτικές δραστηριότητες, με σύσταση ενεχύρου επί των μετοχών των εταιριών. Σύμβαση εγγύησης. Έννοια καταναλωτή και προστασία  - ΓΟΣ - Έλεγχος καταχρηστικότητας όρων της σύμβασης. Επιτόκια και ανατοκισμός - Σε περίπτωση που στη σύμβαση γίνεται, κατά τον καθορισμό του επιτοκίου, ειδική αναφορά για τη χρέωση του δανειολήπτη και με την εισφορά του ν. 128/75, αποτελούσα ουσιαστικά μέρος του επιτοκίου, οι απαιτήσεις διαφάνειας και ενημέρωσης έχουν ικανοποιηθεί και, κατά συνέπεια, η σχετική ρήτρα είναι έγκυρη. Ζητήματα από τον υπολογισμό του έτους σε 360 ημέρες. Δεκτή εν μέρει η αγωγή.

 

^6-3-20 ΣτΕ (ΟΛ) 203/20 : ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ - ΑΔΕΙΑ ΙΔΡΥΣΗΣ - Π.Δ 64/18 - ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Με την υπό κρίση αίτηση ζητείται η ακύρωση του Π.Δ 64/18 για τις ρυθμίσεις του επαγγέλματος του φαρμακοποιού. Με τις επίμαχες ρυθμίσεις, άδειες ίδρυσης φαρμακείων χορηγούνται όχι μόνο σε φαρμακοποιούς, αλλά και σε φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν την ιδιότητα του φαρμακοποιού - Απελευθέρωση επαγγέλματος - Εγγυήσεις και περιορισμοί του επίδικου Π.Δ που διασφαλίζουν τις επιταγές του Συντάγματος - Για κάθε φαρμακείο πρέπει να δηλώνεται ο υπεύθυνος φαρμακοποιός, οπότε και  η ευθύνη για την διάθεση των φαρμάκων στο κοινό παραμένει στο φαρμακοποιό. Περαιτέρω, όταν η άδεια ίδρυσης φαρμακείου δίδεται σε ιδιώτη που δεν έχει την ιδιότητα του φαρμακοποιού, μπορεί αυτός να το λειτουργήσει μόνο ως ΕΠΕ και ο  υπεύθυνος για τη λειτουργία του φαρμακείου φαρμακοποιός, δεν είναι απλός υπάλληλος του επενδυτή επιχειρηματία, αλλά κατέχει το 1/3 του εταιρικού κεφαλαίου της ΕΠΕ.  Υπό το ανωτέρω περιεχόμενο,  οι επίδικες ρυθμίσεις που αποβλέπουν στην εν μέρει απελευθέρωση του καθεστώτος αδειοδότησης των φαρμακείων, στο πλαίσιο ευρύτερων διαρθρωτικών αλλαγών για την οικονομική ανάπτυξη της Χώρας, δεν αντίκεινται στο Σύνταγμα. Τέλος οι επίμαχες ρυθμίσεις δεν αντίκεινται, ούτε στη ΣΛΕΕ, ούτε και στο ΧΘΔΕΕ. Αντίθετη μειοψηφία. Απορρίπτει την αίτηση ακύρωσης.

^6-3-20 ΠολΠρωτΠειρ 901/20 : ΠΛΟΙΟ - ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΑΝΕΙΟΥ. ΑΡΣΗ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ ΝΠ. Διαφορά από σύμβαση δανείου μεταξύ των εναγουσών και των μη διάδικων ναυτιλιακών εταιριών, για την οφειλή των οποίων, κατά τους ισχυρισμούς των εναγουσών, ευθύνεται ο εναγόμενος ως μοναδικός τους μέτοχος. Μορφές κατάχρησης του θεσμού της εταιρίας - Άρση αυτοτέλειας νομικού προσώπου. Εν προκειμένω, το Δικαστήριο οδηγείται στο συμπέρασμα ότι ο εναγόμενος χρησιμοποίησε τη δανειολήπτρια ως παρένθετο πρόσωπο για άλλη επιχειρηματική του δραστηριότητα, κατά κατάχρηση του θεσμού της εταιρίας, ενώ με τον τρόπο αυτό μετέφερε αθέμιτα στη δανείστρια – δεύτερη ενάγουσα τον κίνδυνο από τη δική του ουσιαστικά επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία (δραστηριότητα) δεν σχετιζόταν με το αντικείμενο δραστηριότητας της δανειολήπτριας εταιρίας. Δεκτή η αγωγή.

^28-2-20 ΣτΕ (Ε') 1272/19 : ΕΓΚΡΙΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ. Αίτηση ακύρωσης - Ηλεκτρική ενέργεια - Χωροθέτηση έργου - Περιβαλλοντικοί όροι. Συνάγεται ότι επαρκώς μελετήθηκαν οι δύο παριστάμενες ως μόνες εφικτές εναλλακτικές λύσεις χωροθέτησης των υπέργειων, υπόγειων και υποθαλάσσιων τμημάτων του έργου που διέρχονται από το Δήμο Μονεμβασίας, αιτιολογημένα δε προκρίνεται, σε όλες τις περιπτώσεις, η πλέον ενδεδειγμένη, κατά την αιτιολογημένη εκτίμηση της Διοίκησης, και βιώσιμη από τεχνικο-οικονομικής απόψεως λύση, λαμβανομένων ιδιαιτέρως υπόψη των περιβαλλοντικών παραμέτρων του έργου. Ειδικότερα, η τελικώς επιλεγείσα λύση αιτιολογείται επαρκώς με βάση τη θέση του υφιστάμενου υποσταθμού Μολάων, την ανάγκη να περιοριστούν στο ελάχιστο δυνατό η διέλευση από προστατευόμενες περιοχές και οι επεμβάσεις σε γη και θάλασσα, ούτως ώστε να υλοποιηθεί το έργο στον προγραμματισμένο χρόνο και να εξυπηρετηθεί άμεσα ο αναγνωρισμένος, ως δημοσίου συμφέροντος, σκοπός του έργου. Μόνες δε οι ενστάσεις και αντιρρήσεις του αιτούντος Δήμου ως προς τις επιλογές του ΑΔΜΗΕ και της Διοίκησης, αναγόμενες, άλλωστε, σε τεχνικές εκτιμήσεις, δεν καθιστούν πλημμελή την προσβαλλόμενη πράξη. Απορρίπτει την αίτηση.

^28-2-20 ΜονΠρωτΠειρ 780/20 : ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΠΛΟΙΟΥ - ΠΙΝΑΚΑΣ ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ - ΠΡΟΝΟΜΙΑ - ΤΕΛΗ - ΟΛΠ. Πλειστηριασμός πλοίου - Προνομιούχοι επί του πλοίου κατά τον ΚΙΝΔ - Ανεπάρκεια πλειστηριάσματος. Στην πρώτη τάξη ναυτικών προνομίων κατατάσσονται -μεταξύ άλλων- τα τέλη και δικαιώματα που βαρύνουν το πλοίο. Απαιτήσεις ανακόπτουσας ΟΛΠ ΑΕ από οφειλόμενα τέλη που κατά τους ισχυρισμούς της θα έπρεπε να καταταγούν στην πρώτη τάξη - Κρίση ότι οι απαιτήσεις της ανακόπτουσας, που δεν αποτελεί πλέον ΝΠΙΔ «διφυούς χαρακτήρα», αλλά ιδιωτική κερδοσκοπική ΑΕ με αμιγή χαρακτήρα επιχειρηματικής εκμετάλλευσης, από την παροχή λιμενικών υπηρεσιών, όπως είναι και οι αναγγελλόμενες απαιτήσεις, δεν απολαμβάνουν πλέον του προβλεπομένου στη διάταξη του άρθρου 205 περ. α’ ΚΙΝΔ προνομίου κατάταξης. Απορρίπτει την ανακοπή.

^21-2-20 ΕφΠειρ 46/20 : ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ - ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ. Διαφορά από την καταγγελία σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου του ενάγοντος ως εργοδηγού στην επιχείρηση  επισκευής πλοίων που διατηρεί η εναγόμενη - Διάκριση του μισθωτού ως εργάτη ή υπαλλήλου - Εξαρτάται από το είδος της παρεχόμενης εργασίας και όχι από τον περιεχόμενο στη σύμβαση εργασίας χαρακτηρισμό αυτού ή από τον τρόπο της αμοιβής του. Υπολογισμός αποζημίωσης. Εν προκειμένω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα κατέληξε στην κρίση ότι επρόκειτο για εργάτη, ενώ προκύπτει ότι κατά το χρόνο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας του ο ενάγων είχε συμπληρώσει ήδη 13 έτη προϋπηρεσίας - Πρέπει λοιπόν να υπολογιστεί η αποζημίωση με βάση την ιδιότητά του ως υπαλλήλου . Δεκτή η έφεση.

^21-2-20 ΕφΠειρ 35/20 : ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ - ΔΙΑΡΚΕΙΑ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΜΙΣΘΩΤΗ - ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ. Ισχύς εμπορικών μισθώσεων  που συνάπτονται μετά την ισχύ του νέου νόμου 4242/14 και οι οποίες ορίζονται στα άρθρα 1-3 του πδ 34/95. Περίπτωση καταγγελίας συμβάσεως εμπορικής μίσθωσης προ της λήξης της συμβατικής της διάρκειας, από την ανακόπτουσα μισθώτρια, επικλούμενη ως σπουδαίο λόγο, την πτώση του τζίρου της λόγω της θέσης του μισθίου και την ανάγκη μετεγκατάστασης της σε έτερο κετρικότερο ακίνητο, όπου κι εγκαταστάθηκε - Έκδοση διαταγής πληρωμής μισθωμάτων από τους εκμισθωτές λόγω της άκυρης - προ της λήξης της μισθώσεως - καταγγελίας - Κρίση ότι τα περιστατικά που επικαλείται η μισθώτρια θα μπορούσαν ενδεχομένως να θεμελιώσουν λόγο αναπροσαρμογής του μισθώματος, την οποία δεν επεδίωξαν, αλλά σε καμιά περίπτωση δε δικαιολογούν τη λύση της μίσθωσης πρόωρα. Η καταγγελία λοιπόν, της ένδικης μίσθωσης  δεν επέφερε τη λύση της μισθωτικής σύμβασης και η ανακόπτουσα-μισθώτρια καθώς και οι λοιποί ανακόπτοντες, υπέρ αυτής εγγυητές, οφείλουν τα ληξιπρόθεσμα μισθώματα.  Περαιτέρω, η αξίωσή τους για επιστροφή του ποσού της εγγυοδοσίας δεν είναι ληξιπρόθεσμη και δεν μπορεί να προταθεί σε συμψηφισμό. Απορρίπτει την έφεση.

^14-2-20 ΜονΠρωτΠειρ 90/20 : ΟΛΠ ΑΕ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ - ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ - Ν.3833/10. Διαφορά από τη μη καταβολή οικονομικής ενίσχυσης εργαζομένων της ΟΛΠ ΑΕ. Ειδικότερα, δυναμει πρακτικού συμφωνίας μεταξύ του εναγόμενου ΟΛΠ (ΑΕ κοινής ωφέλειας), από τη μια πλευρά και της ΟΜΥΛΕ από την άλλη πλευρά,  συμφωνήθηκε, μεταξύ άλλων, να καταβάλει το εναγόμενο στους εργαζομένους που θα υπηρετούν από 1-7-2010 έως 31-12-2011, οικονομική ενίσχυση 4.000 ευρώ την 31-12-2010 και 4.000 ευρώ την 31-12-2011 - Αθέτηση της ως άνω συμφωνίας από το εναγόμενο - Αξίωση εργαζομένων, καθώς και αποζημίωσης από την προσβολή της προσωπικότητάς τους. Κρίση ότι η φερόμενη ως συμφωνηθείσα οικονομική ενίσχυση, εμπίπτει στην απαγόρευση του άρθρου 3 του ν. 3833/2010, τυχόν δε αντίθετες συμφωνίες θεωρούνται κατά το νόμο καταργημένες. Ο ισχυρισμός περί του ότι οι ένδικες παροχές συμφωνήθηκαν την 9-12-2009, ήτοι πριν την υπογραφή και έναρξη ισχύος του ν. 3833/2010, δεν αναιρούν τα ανωτέρω, καθότι η επίδικη «οικονομική ενίσχυση» προβλέφθηκε να καταβληθεί την 31-12-2010 και την 31-12-2011. Απορρίπτει την έφεση.

^14-2-20 ΕφΠειρ 371/19 : ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ. ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ - ''ΑΝΤΙΑΓΩΓΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ''. Συμβάσεις συμβιβασμού CMI και διαιτησίας. Διεθνής δικαιοδοσία, αναγνώριση και εκτέλεση αλλοδαπών αποφάσεων - Καν. 44/01. Έννοια αντιαγωγικής διαταγής. Περίπτωση δικαστικών διαταγών δικαστηρίου του Ηνωμένου Βασιλείου,  με τις οποίες δεν αποφάσισαν για την λήψη αντιαγωγικών διαταγών - Ωστόσο, περιλαμβάνονται σ'αυτές, κρίσεις που παρεμποδίζουν την πρόοδο των δικών που ανοίχτηκαν στην Ελλάδα - Συνεπώς, τα επίμαχα κείμενα τους περιέχουν «οιονεί» αντιαγωγικές διαταγές, κατά παράβαση των προβλέψεων των άρθρων 6§1 της ΕΣΔΑ και των άρθρων 8§1 και 20 του Σ.,τα οποία (άρθρα) εντάσσονται στον πυρήνα της έννοιας της δημοσίας τάξεως. Επομένως, η ένδικη προσφυγή,η οποία δεν λειτουργεί ως έφεση, πρέπει να γίνει δεκτή ως προς τις πρώτη και έβδομη των προσφευγόντων και να απορριφθεί, λόγω ελλείψεως ενεργητικής νομιμοποιήσεως, ως προς τους λοιπούς προσφεύγοντες.

^14-2-20 ΔιοικΕφΘεσ 243/19 : ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ. ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ - ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ. Περίπτωση επιβολής φόρου κληρονομίας ακινήτων, μεταξύ των οποίων και ακινήτων της κληρονομιαίας περιουσίας των προσφευγουσών, τα οποία κείνται  εντός αρχαιολογικού χώρου και τελούν υπό δέσμευση με σκοπό να απαλλοτριωθούν. Όταν στην κληρονομιαία περιουσία περιλαμβάνονται (και) ακίνητα, που βρίσκονται σε περιοχή που ήδη, κατά το χρόνο της επαγωγής, έχει κηρυχθεί ως αρχαιολογικός χώρος, με αποτέλεσμα ο κληρονόμος κατ ουσίαν να κληρονομεί προσδοκία δικαιώματος αποζημίωσης, η τυχόν επιβολή και είσπραξη φόρου, που προσδιορίζεται παρά τις υφιστάμενες δεσμεύσεις και περιορισμούς, μέχρι να τακτοποιηθεί η κατάσταση του κληρονομιαίου ακινήτου, συνιστά μέτρο ιδιαιτέρως επαχθές για τον κληρονόμο και παραβιάζει τις αρχές του Συντάγματος και του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ. Κρίση ότι είναι βάσιμο το αίτημα των προσφευγουσών περί μη επιβολής φόρου κληρονομιάς επί των ακινήτων για όσο χρονικό διάστημα αυτά παραμένουν δεσμευμένα. Δεκτή η προσφυγή.

^7-2-20 ΕφΠειρ 3/20 : ΜΝΗΜΟΝΙΟ - ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ. ΑΕ ΚΟΙΝΗΣ ΩΦΕΛΕΙΑΣ - ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. Μνημονιακές διατάξεις - Περικοπές μισθολογικών δαπανών προσωπικού στο Δημόσιο και τα ΝΠΙΔ που είτε ανήκουν στο Κράτος, είτε επιχορηγούνται τακτικά από τον κρατικό προϋπολογισμό. Περίπτωση σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου Διευθύνοντος συμβούλου και Προέδρου (από το 2009) ΔΣ ΑΕ κοινής ωφέλειας  - Με την αποκρατικοποίηση, που έλαβε χώρα από το 2011, οι μετοχές της εναγομένης που ανήκαν στο Δημόσιο μεταβιβάστηκαν στο  ΤΑΙΠΕΔ. Καταγγελία της σύμβασης εργασίας το 2015 - Αποζημίωση.  Κρίθηκε ότι η αμοιβή του εκκαλούντος, υπάγονταν στις διατάξεις των Ν. 3833/2010 και 4024/2011, δεδομένου ότι η παραχώρηση της εφεσίβλητης στο ΤΑΙΠΕΔ επήλθε μετά την εφαρμογή των παραπάνω νόμων όταν δηλαδή η αμοιβή του εκκαλούντα είχε ήδη μειωθεί και συνεπώς οι αξιώσεις του είναι μη νόμιμες. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε υπαιτιότητα του εκκαλούντος στην καταγγελία της σύμβασης όπως επίσης δεν αποδείχθηκε οποιαδήποτε προσβολή της προσωπικότητάς του κατά τον χρόνο της καταγγελίας ώστε ο τελευταίος να δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης. Απορρίπτει τις εφέσεις.

^7-2-20 ΔιοικΠρωτΑθ 15755/19 : ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ - ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Προσφυγή κατά πράξεων επιβολής προστίμου ΚΒΣ και ΦΠΑ -  Κρίθηκε εν προκειμένω, ότι δεν τυγχάνει εφαρμογής η δεκαπενταετής παραγραφή που επικαλείται η φορολογική αρχή, διότι προϋπόθεση εφαρμογής της εν λόγω παραγραφής αποτελεί η μη υποβολή φορολογικής δηλώσεως, ενώ στην προκειμένη περίπτωση, ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί η ύπαρξη αφανούς εταιρείας, η εταιρεία αυτή δεν είχε υποχρέωση για την υποβολή φορολογικής δηλώσεως. Περαιτέρω, οι κρίσιμες νομοθετικές διατάξεις που επικαλείται η φορολογική αρχή, με τις οποίες παρατάθηκε διαδοχικά ο χρόνος παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου αναγόμενων σε χρήσεις προγενέστερες του προηγούμενου της δημοσιεύσεως των εν λόγω νόμων ημερολογιακού έτους, όπως είναι οι ένδικες, πέραν του ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής επί επιβολής κυρώσεων, όπως εν προκειμένω, επιπροσθέτως είναι ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες, ως αντισυνταγματικές. Τέλος, οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, δεν αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία κατά την έννοια του άρθρου 68 παρ. 2 περ. α του ΚΦΕ, ικανά να δικαιολογήσουν την επιμήκυνση της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής. Δεκτή η προσφυγή.

^7-2-20 ΠολΠρωτΑθ 3690/19 : ΣΗΜΑ - ''DOMAIN NAME''. ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ - ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ. Προστασία σήματος. Διαδικτυακός διαφημιστικός σύνδεσμος που εμφανίζεται σε ιστοσελίδα - Έννοια κινδύνου σύγχυσης. Το «domain name» δεν μπορεί καταρχήν να ταυτιστεί με την εμπορική επωνυμία, το διακριτικό τίτλο και το εμπορικό σήμα. Όμως, αποτελεί «ηλεκτρονικό διακριτικό γνώρισμα» με εξατομικευτική και αναγνωριστική λειτουργία και συνεπώς, μπορεί να δοθεί σε αυτό, μεταξύ άλλων, λειτουργία διακριτικού τίτλου. Εν προκειμένω, κρίθηκε ότι ο διαφημιζόμενος ήταν τρίτος σε σχέση με την επιχείρηση της ενάγουσας και με την διαφήμιση αποσκοπούσε να προτείνει στους χρήστες του διαδικτύου εναλλακτικές λύσεις σε σχέση με τις προσφερόμενες από την ενάγουσα υπηρεσίες εκμάθησης ξένων γλωσσών.  Η προσβολή όμως των δικαιωμάτων της ενάγουσας δεν διήρκησε έως την συζήτηση της αγωγής, οπότε και το Δικαστήριο πρέπει να εκδώσει διάταξη που θα υποχρεώνει την πρώτη εναγομένη να παραλείπει την προσβολή στο μέλλον υπό την απειλή χρηματικής ποινής,  και όχι την άρση αυτής. Δεκτή εν μέρει η αγωγή.

^7-2-20 ΕλΣυνέδριο (Τμήμα IV) 1483/19 : ΕΦΕΣΗ - ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ – ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ – ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΡΝΗΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΘΩΩΤΙΚΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΑΣΗΣ ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟΥ ΜΟΝΟ ΕΠΙ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ. Σε περίπτωση καταλογισμού για διαπιστωθέν έλλειμμα, δύναται να τεθεί ζήτημα παραβίασης της ανωτέρω διαδικαστικής εγγύησης, όταν τα πραγματικά περιστατικά για τα οποία διώχθηκε ποινικά το καταλογισθέν πρόσωπο, αλλά αθωώθηκε, έστω και λόγω αμφιβολιών, ταυτίζονται πλήρως με αυτά στα οποία στηρίζεται ο καταλογισμός του. Αυτό συμβαίνει όταν η παρεπόμενη κρίση σχετικώς με τη δημοσιονομική ευθύνη προϋποθέτει την εξέταση της προηγηθείσας κρίσης του ποινικού δικαστηρίου ή όταν η αρμόδια διοικητική αρχή ή το διοικητικό δικαστήριο εξετάσει εκ νέου τα αποδεικτικά στοιχεία που έλαβε υπόψη του το ποινικό δικαστήριο ή κρίνει ξανά τη συμμετοχή του προσώπου σε μια από τις πράξεις που οδήγησαν στην καταδίκη του. Επιπλέον, το ως άνω τεκμήριο επιβάλλει στη διοικητική αρχή, εφόσον δεν δεσμεύεται από το δεδικασμένο απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου, να συνεκτιμήσει την αθωωτική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου και να εκφέρει αιτιολογημένη κρίση σχετικώς με το αίτημα του καταλογισθέντος για επανεξέταση της υπόθεσής του, επί τω τέλει της ανάκλησης της καταλογιστικής απόφασης, η δε σχετική παράλειψη ή άρνηση συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, παραδεκτώς προσβαλλόμενη με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Μειοψηφία. Δέχεται. Αναπέμπει.

^31-1-20 ΠΠρΑθ 3938/19 : ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ. Περίπτωση δημοσίευσης σε ιστοσελίδα άρθρου με εξυβριστικές και δυσφημιστικές εκφράσεις σε βάρος του ενάγοντος. Προσβολή προσωπικότητας και αδικοπρακτική ευθύνη. Συνταγματικό δικαίωμα ελευθεροτυπίας. Έννοια δικαιολογημένου δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος - Ο άδικος χαρακτήρας του δημοσιεύματος, ως προς τις εξυβριστικές ή δυσφημιστικές εκφράσεις που περιέχει, δεν αίρεται λόγω δικαιολογημένου ενδιαφέροντος. Κρίση ότι συντρέχουν στο πρόσωπο του πρώτου (συντάκτη του άρθρου) και του δεύτερου (διαχειριστή της ιστοσελίδας) των εναγομένων, τα αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης. Υπολογισμός χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Δέχεται εν μέρει την αγωγή - Υποχρεώνει την τρίτη εναγόμενη (ιδιοκτήτρια) να  καταχωρήσει περίληψη της παρούσας απόφασης στην ιστοσελίδα της.

^31-1-20 ΕφΠειρ 128/19 : ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΜΙΣΘΩΜΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ. ΚΕΔΕ - ΕΚΤΕΛΕΣΗ - ΑΝΑΚΟΠΗ. Έγγραφες δηλώσεις εκχώρησης μη εισπραχθέντων μισθωμάτων, κατ’ άρθρο 4 § 7 Ν.2238/1994, προς ΔΟΥ, με τις οποίες οι προσθέτως παρεμβαίνοντες εκμισθωτές, εκχώρησαν στο καθ’ ου η ανακοπή, ήδη πρώτο εφεσίβλητο Δημόσιο, ανείσπρακτα μισθώματα από τη μισθώτρια ανακόπτουσα/εκκαλούσα. Διοικητική εκτέλεση - Ανακοπή από τη μισθώτρια. Αποδεικνύεται ότι καθ’ όλο το έτος 2009 η ανακόπτουσα δεν όφειλε μισθώματα του ακινήτου, αλλά αποζημίωση για την κατακράτηση του μισθίου (αποζημίωση χρήσης). η οποία (αποζημίωση), δεν αποτελεί  εισόδημα, που  μπορεί να εκχωρηθεί  στο Δημόσιο. Ως εκ τούτου δεν υφίσταται νόμιμος τίτλος για την επισπευδόμενη σε βάρος της ανακόπτουσας εκτέλεση με βάση τον ΚΕΔΕ. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που απέρριψε τον πρώτο λόγο ανακοπής ως νόμω αβάσιμο, εσφαλμένα ερμήνευσε  και εφάρμοσε τον νόμο. Δεκτή η έφεση.

^31-1-20  ΕλΣυν (Προλ. Ελέγχου Δαπανών - IV) 95/19 : ΔΥΠΕ - ΑΜΟΙΒΗ – ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ - FACTORING. Μη θεώρηση ΧΕ ΔΥΠΕ που αφορούν στην καταβολή αμοιβής για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας σε εκτέλεση ισάριθμων σχετικών συμβάσεων. Ως βάση για τον υπολογισμό της εκτιμώμενης αξίας των υπηρεσιών που έχουν περιοδικό χαρακτήρα ή που προβλέπεται να ανανεωθούν μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα λαμβάνεται υπόψη, είτε η συνολική δαπάνη που απαιτήθηκε για να καλυφθούν οι ανάγκες του φορέα σε όμοιες ή ομοειδείς, κατά την αντίληψη των συναλλαγών και τη φύση τους, υπηρεσίες κατά το προηγούμενο δωδεκάμηνο ή οικονομικό έτος, είτε η εκτιμώμενη συνολική αξία των διαδοχικών συμβάσεων που συνήφθησαν κατά το δωδεκάμηνο που έπεται της πρώτης παραδόσεως ή κατά τη διάρκεια του οικονομικού έτους, εφόσον αυτό υπερβαίνει τους δώδεκα (12) μήνες. Επίσης, στον υπολογισμό της εκτιμώμενης αξίας των συμβάσεων συμπεριλαμβάνονται τόσο το τυχόν προβλεπόμενο δικαίωμα προαιρέσεως όσο και οι τυχόν παρατάσεις αυτών, ενώ δεν επιτρέπεται η κατάτμηση των συμβάσεων προκειμένου να αποφευχθεί η εφαρμογή των διατάξεων του νόμου 4412/16. Εξάλλου, σε περίπτωση εκχωρήσεως χρηματικής απαιτήσεως κατά ΝΠΔΔ, το ΧΕ για την εξόφλησή της πρέπει να εκδοθεί στο όνομα του εκδοχέως και όχι του εκχωρητή, ενώ απαιτείται να κοινοποιηθεί σωρευτικά η σχετική αναγγελία στην αρμόδια για την πληρωμή ειδική υπηρεσιακή μονάδα (ταμειακή/οικονομική υπηρεσία) του νομικού προσώπου, καθώς και (σωρευτικώς) στο αρμόδιο για την αναγνώριση της δαπάνης όργανο αυτού (κύριος διατάκτης), διαφορετικά, δεν επέρχεται το μεταβιβαστικό της απαιτήσεως αποτέλεσμα, δεδομένου ότι η με οποιονδήποτε άλλο τρόπο γενόμενη αναγγελία επιφέρει απόλυτη ακυρότητα, η οποία λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο. Μη νόμιμες οι σχετικές δαπάνες δεδομένου ότι: α) κακώς συνήφθησαν διαδοχικές συμβάσεις με τη διαδικασία της απευθείας αναθέσεως για την κάλυψη των παγίων και διαρκών αναγκών των Κέντρων Υγείας, καθώς η συνολική αξία των συμβάσεων αυτών υπερβαίνει, σε ετήσια βάση, το χρηματικό όριο των 20.000 ευρώ, επιπροσθέτως, δε, δεν συντρέχουν ούτε και οι προϋποθέσεις του άρθρου 32 του ν. 4412/2016 για την επιτρεπτή προσφυγή στη διαδικασία αυτή και β) έχει, ήδη, αναγγελθεί σύμβαση factoring στα αρμόδια όργανα της ΔΥΠΕ, οπότε εσφαλμένα ένα εκ των υπό κρίση ΧΕ εκδίδεται με δικαιούχο την εκχωρήτρια εταιρεία.

^24-1-20 ΕφΠειρ 20/19 : ΙΚΑ - ΙΑΤΡΟΙ - ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑ ΝΠΔΔ - ΤΟΚΟΣ. Διαφορά από οφειλές του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ σε ιατρούς που απασχολήθηκαν σε αυτό με σχέση πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Τόκος επί υπερημερίας ΝΠΔΔ -  Αναγνωρίζεται στα ΝΠΔΔ το δικαίωμα να καταβάλουν, με την ιδιότητα του οφειλέτη, ποσοστό τόκου 6% ετησίως, ήτοι μικρότερο εκείνου των ιδιωτών ως οφειλετών, γεγονός που εισάγει επιτρεπτή εξαίρεση υπέρ των ΝΠΔΔ,  που δε βρίσκεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που επιδίκασε τα οφειλόμενα χρηματικά ποσά, με το συνήθη τόκο υπερημερίας και όχι προς 6%, εσφαλμένα εφάρμοσε το νόμο. Δεκτή η έφεση - Το εναγόμενο λοιπόν, υποχρεούται να καταβάλει σε καθένα από τους ενάγοντες, των οποίων έγινε δεκτή η αγωγή, τα χρηματικά ποσά, που τους επιδικάστηκαν, με τόκο 6% από την επίδοσή της αγωγής.

^24-1-20 ΕφΠειρ 165/19 : ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ - ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ - ΑΞΙΩΣΗ ΑΜΟΙΒΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΟΛΗΠΤΡΙΑ. ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ.  Αξίωση αμοιβής μετά την εκτέλεση εργασιών σε Ιερό Ναό δυνάμει εργολαβικού συμφωνητικού. Φύση διαφοράς - Κρίση ότι  η ένδικη διαφορά δεν είναι διοικητική, ως αβασίμως ισχυρίζεται ο εναγόμενος, αλλά ιδιωτικού δικαίου. Απορρίπτει την αγωγή ως προς την κύρια βάση της, καθώς η σύμβαση τελικώς ήταν άκυρη, αφού για να καταρτιστεί νομίμως μεταξύ Ενοριακού Ιερού Ναού και εργολάβου οικοδομών, σύμβαση έργου εκτέλεσης οικοδομικών έργων, όπως εν προκειμένω, απαιτείται απόφαση του οικείου Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και έγκριση αυτής. Δεκτή ως βάσιμη η αγωγή ως προς την επικουρική βάση της από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό. Δεκτή η έφεση.

^24-1-20 ΕλΣυν 79/19 (Προλ.Ελέγχου Δαπανών - IV) : ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ - ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΙΩΝ ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΥ-ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ/ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 9 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 66 ΤΟΥ Ν. 4316/2014. Μη θεώρηση ΧΕ Υγειονομικής Περιφέρειας που αφορά στην καταβολή αμοιβής για την προμήθεια αντιδραστηρίων και αναλώσιμων για τα Κέντρα Υγείας, στο πλαίσιο σύμβασης επέκτασης. Προκειμένου να εξασφαλιστεί ο έγκαιρος και ομαλός εφοδιασμός των αποκεντρωμένων οργανικών μονάδων με το αναγκαίο φαρμακευτικό, υγειονομικό και λοιπό υλικό, με τη διάταξη της παραγράφου 9 του άρθρου 66 του ν. 4316/2014 παρασχέθηκε, για περιορισμένο χρονικό διάστημα, η δυνατότητα εφοδιασμού από τους ήδη υπάρχοντες προμηθευτές των νοσοκομείων εποπτείας κάθε Υ.Πε., των οποίων αποτελούσαν με το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς αποκεντρωμένες μονάδες. Προς τούτο προβλέφθηκε, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, και κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης, η δυνατότητα στους Διοικητές των οικείων Υ.Πε. με αιτιολογημένη απόφασή τους, να συνάπτουν πρόσθετες πράξεις – συμβάσεις με τους προμηθευτές των νοσοκομείων της εποπτείας τους, κατ’ επέκταση των ήδη υφιστάμενων συμβάσεων βάσει των οποίων γινόταν ο εφοδιασμός των Κέντρων Υγείας μέχρι τη μεταφορά τους, με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις. Νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι η σύμβαση, η οποία συνήφθη κατ΄ εφαρμογή της ειδικής διάταξης της παραγράφου 9 του άρθρου 66 του ν. 4316/2014 μεταξύ του Διοικητή του Νοσοκομείου και της δικαιούχου εταιρείας, αποτελεί νέα αυτοτελή σύμβαση, για την οποία ισχύουν οι ίδιοι όροι και προϋποθέσεις με αυτές της προγενέστερης από 2017 σύμβασης, η οποία ήταν ακόμα σε ισχύ κατά το χρόνο κατάρτισης της μεταγενέστερης σύμβασης επέκτασης.

^17-1-20 ΕφΠειρ 164/19 : ΕΚΤΕΛΕΣΗ - ΜΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΚΙΝΗΤΟΥ - ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ. Περίπτωση κακόβουλης κατάρτισης επαγγελματικής μίσθωσης ακινήτων από τον πρώτο εναγόμενο στο δεύτερο και υιό του, με σκοπό να καταστεί αδύνατη η απόδοση της νομής των ακινήτων στον ενάγοντα και κύριο αυτών, μετά από  αναγκαστική εκτέλεση που είχε επισπεύσει σε βάρος του πρώτου εναγομένου. Προκύπτει από όλα τα αποδεικτικά στοιχεία ότι η ένδικη μίσθωση έγινε φαινομενικά και προς καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του ενάγοντος ως νέου κτήτορα των επίδικων οριζόντιων ιδιοκτησιών, προκειμένου να καταστεί αδύνατη η απόδοση σ΄αυτόν. Αδικοπρακτική ευθύνη των εναγομένων - Προσβολή χρηστών ηθών - Αποκατάσταση ηθικής βλάβης ενάγοντος. Δεκτή η έφεση.

^17-1-20 Ειρ Ν.Ιωνίας 472/19 : ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ - Ν.3869/10. Περίπτωση υπαγωγής αιτούντος στις ρυθμίσεις του Ν.3869/10, ο οποιος έχοντας τουριστικό γραφείο, θεωρείται μικρέμπορος. Απορρίπτει ένσταση των πιστωτών περί αντίθεσης της διατάξεως του άρθρου 1 παρ. 2 του Ν.3869/10 στο Σύνταγμα - Δεν θίγεται με την ανωτέρω διάταξη η εγγύηση του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης, όπως αυτή εξειδικεύεται στην αρχή της προστασίας του ασφαλιστικού κεφαλαίου και της οικονομικής βιωσιμότητας των ΦΚΑ. Επίσης απορρίπτει και  την ένσταση περί δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε αδυναμία. Δεκτή η αίτηση - Ρύθμιση των οφειλών - Εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του αιτούντος.

^17-1-20 ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου Δαπανών  - VII) 116/19 : ΔΗΜΟΣ - ΠΛΗΡΩΜΗ ΕΡΓΟΥ - ΜΗ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΥΠΕΡΓΟΛΑΒΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΑΔΟΧΟ ΠΡΟΣ ΑΝΑΘΕΤΟΥΣΑ ΑΡΧΗ. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου που αφορά στην πληρωμή του πρώτου λογαριασμού έργου. Για τη νόμιμη σύναψη σύμβασης υπεργολαβίας απαιτείται η προηγούμενη έγκριση της προς σύναψη υπεργολαβικής σύμβασης από τον κύριο του έργου. Η έγκριση αυτή παρέχεται είτε σιωπηρά, με την πάροδο άπρακτης της προβλεπόμενης αποκλειστικής προθεσμίας των δεκαπέντε ημερών από τη γνωστοποίηση εκ μέρους του αναδόχου εργολάβου στον κύριο του έργου της προς σύναψη υπεργολαβικής σύμβασης, είτε ρητά, με την έκδοση, εντός της ίδιας ως άνω προθεσμίας, σχετικής εγκριτικής πράξης. Η έλλειψη της εν λόγω έγκρισης συνιστά λόγο έκπτωσης του αναδόχου. Πλην όμως, η μη γνωστοποίηση και έγκριση ανενεργούς σύμβασης υπεργολαβίας δεν ασκεί επιρροή. Νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι η κρίσιμη σύμβαση υπεργολαβίας παρέμεινε ανεκτέλεστη και οι παραληφθείσες εργασίες εκτελέστηκαν στο σύνολο τους από την ανάδοχο.

^10-1-20 ΕφΠειρ 78/19 : ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ  - ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ - ΣΥΜΒΑΣΗ - ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ - ΑΞΙΩΣΕΙΣ. Περίπτωση υπαλλήλου σε δημοτική επιχείρηση που προσέφερε τις υπηρεσίες της δυνάμει συμβάσεως εργασίας  που κατήρτισε με τον εναγόμενο Δήμο προφορικά κι ως εκ τούτου άκυρη. Σε περίπτωση άκυρης σύμβασης εργασίας, ο εργαζόμενος δικαιούται ευθέως εκ του νόμου – όχι βάσει των διατάξεων του αδικαιολογήτου πλουτισμού – τις αποδοχές αδείας, το επίδομα αδείας, και τα επιδόματα εορτών καθώς και την προσαύξηση 75% λόγω εργασίας τις Κυριακές και αργίες. Εν προκειμένω, προκύπτει ότι η ενάγουσα δεν ελάμβανε αμοιβή για την παροχή της εργασίας της κατά τις ημέρες των Κυριακών, ούτε έλαβε τα δώρα εορτών καθώς και την αποζημίωση και τα επιδόματα άδειας, ποσά που πρέπει να υποχρεωθεί ο Δήμος να της καταβάλει. Απορρίπτει την έφεση.

^10-1-20 ΔΕφΠατρών (Ακυρωτικό) 26/19 : ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ - ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ. ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ -ΑΝΑΣΤΟΛΗ. Αυστηρό πλαίσιο προστασίας λόγω οικολογικών παραμέτρων, που ισχύει βάσει του από 17.9.2018 ΠΔ για την ευρύτερη περιοχή του Κυπαρισσιακού Κόλπου. Περίπτωση ακινήτου για το οποίο εγκρίθηκε η εκτέλεση εργασιών μικρής κλίμακας και το οποίο βρίσκεται εντός περιοχής Προστασίας της Φύσης της ευρύτερης περιοχής του Κυπαρισσιακού Κόλπου. Το έννομο συμφέρον του αιτούντος κατοίκου της περιοχής, είναι ανεξάρτητο από το γεγονός της παρελθούσης μισθωτικής σχέσης του αιτούντος με το εν λόγω ακίνητο και της δικαστικής διαμάχης που είχε με το Δήμο. Κρίθηκε ότι συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος συναρτάται με την απόλυτη προστασία του οικοσυστήματος της περιοχής αυτής και συνδέεται με την δυσεπανόρθωτη βλάβη του αιτούντος από την εκτέλεση των προσβαλλόμενων πράξεων, που δικαιολογεί την αναστολή εκτελέσεώς τους. Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.

^10-1-20 ΕφΑθηνών 4742/19 : ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ - ΑΠΟΛΥΣΗ  - ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΑΞΙΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ. Περίπτωση αξίωσης μισθών υπερημερίας εργαζομένης, η οποία απολύθηκε μετά από τη διαπίστωση παράνομων ενεργείων της και ειδικότερα λόγω της συνδρομής της στην υπεξαίρεση σημαντικών χρηματικών ποσών ζημιώνοντας την εναγόμενη. Το γεγονός αυτό καθιστά την άσκηση του δικαιώματος της ενάγουσας για τη λήψη των αιτούμενων εκ της συμβάσεως εργασίας της αποδοχών, καταχρηστική. Απορρίπτει την έφεση.

^24-12-19 ΜονΠρωτΛαρ 315/19 : ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ - ΠΡΟΣΗΚΟΥΣΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ - ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ. Εκδίκαση του αιτήματος χορήγησης προληπτικών μέτρων στο πλαίσιο της διαδικασίας ειδικής διαχείρισης του Ν. 4307/14 - H αναλογική εφαρμογή του άρθρου 10 του ΠτωχΚ έχει την έννοια της αναλογικής εφαρμογής των προληπτικών μέτρων που προβλέπονται και στη διαδικασία της πτώχευσης, όχι όμως και της αναλογικής εφαρμογής της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων. Ως εκ τούτου η υπό κρίση αίτηση εσφαλμένως εισάγεται στο Δικαστήριο αυτό - Παραπομπή της ένδικης αίτησης προς εκδίκαση ενώπιον του ΜονΠρωτΛάρισας, κατά την προσήκουσα διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.

^24-12-19 ΠολΠρωτΘεσ 9559/19 : OE - ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΤΑΙΡΩΝ - ΕΞΟΔΟΣ - ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ. Διατάραξη των σχέσεων των εταίρων ΟΕ. Περίπτωση ΟΕ από την οποία ο ενάγων απεχώρησε μεταβιβάζοντας (με πώληση) την εταιρική του συμμετοχή στους συνεταίρους αδελφούς του, οι οποίοι είχαν ασκήσει σε βάρος του αγωγή εκθέτοντας αδικοπρακτική συμπεριφορά του ενάγοντος κατά της εταιρίας, καθώς και ποινικά κολάσιμων πράξεων,  ισχυρισμοί που όμως απορρίφθηκαν ως αόριστοι και νόμω αβάσιμοι. Ανεξάρτητα από το αόριστο ή νόμω αβάσιμο των ως άνω ισχυρισμών, η αγωγή των εν προκειμένω εναγομένων,  διελάμβανε αναληθείς ισχυρισμούς σε βάρος του ενάγοντος που ήταν δυνατόν να βλάψουν την τιμή και την υπόληψη του, καθώς έλαβαν χώρα ενώπιον τρίτων. Ο ενάγων λοιπόν υπέστη ηθική βλάβη - Δεκτή εν μέρει η αγωγή.

^24-12-19 ΕιρΑθ 273/19 : ΤΡΟΧΑΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΜΕ ΖΩΟ - ΥΛΙΚΕΣ ΖΗΜΙΕΣ - ΕΥΘΥΝΗ. Περίπτωση σύγκρουσης αυτοκινήτου με χελώνα σε αυτοκινητόδρομο και πρόκληση υλικών ζημιών στο όχημα. Αγωγή αδικοπραξίας κατά των εταιριών που έχουν αναλάβει την εκμετάλλευση του αυτοκινητόδρομου  - Κρίθηκε ότι υπαίτιοι για το εν λόγω ατύχημα είναι οι προστηθέντες υπάλληλοι της δεύτερης εναγομένης εταιρίας, οι οποίοι, από έλλειψη της προσήκουσας επιμέλειας και προσοχής, δεν μερίμνησαν να εντοπίσουν, μέσω των ειδικών καμερών ελέγχου της κυκλοφορίας και των μονάδων περιπολίας, που διαθέτουν, το ζώο, που βρισκόταν στο οδόστρωμα και κατόπιν να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα, ήτοι να προειδοποιήσουν άμεσα, μέσω των φωτεινών ηλεκτρονικών πινάκων και να προβούν στην όσο το δυνατόν συντομότερη απομάκρυνσή του από το οδόστρωμα. Πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως προς τη δεύτερη εναγόμενη.

^20-12-19 ΜονΠρωτΘεσ 2790/19 : ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Προληπτικά μέτρα αρ. 10 ΠτωχΚ  - Διαδικασία του Ν. 4307/2014 - Στοιχεία ορισμένου της αίτησης. Η θέση της επιχείρησης σε ειδική διαχείριση συνεπάγεται αυτοδικαίως την αναστολή των ατομικών διώξεων για όλους τους πιστωτές της. Σε περίπτωση που ο ειδικός διαχειριστής, μετά το διορισμό του, δεν βρει χρηματοδότηση για τις ανάγκες της ειδικής διαχείρισης, στα οποία περιλαμβάνονται και οι δαπάνες για τη λειτουργία της επιχείρησης, τότε συντρέχει λόγος ανάκλησης της απόφασης περί υπαγωγής της επιχείρησης στην ειδική διαχείριση. Εν προκειμένω,  δεν πιθανολογείται η ύπαρξη επείγοντος κινδύνου και η προοπτική ευδοκίμησης της κύριας αίτησης των τραπεζών περί ένταξης της καθ ης στη διαδικασία ειδικής διαχείρισης, ούτε η ύπαρξη κινδύνου βλάβης της περιουσίας των αιτουσών μέχρις ότου εξοπλισθούν με εκτελεστό τίτλο. Απορρίπτει την αίτηση. 

^20-12-19 ΕφΘεσ 2061/19  : ΕΠΕ - ΔΑΝΕΙΟ - ΑΠΟΔΕΙΞΗ - ΜΑΡΤΥΡΕΣ.  Περίπτωση σύστασης ΕΠΕ και διατάραξης των σχέσεων των εταίρων, με συνέπεια την αποχώρηση του δεύτερου εφεσιβλήτου - Ισχυρισμοί εκκαλούντος περί οφειλής 10.000 ευρώ του αποχωρούντος, από σύμβαση δανείου - Αποδεικτική διαδικασία - Κατ' εξαίρεση, η απόδειξη με μάρτυρες επιτρέπεται για τις συμβάσεις δανείων, εάν υπήρχε φυσική ή ηθική αδυναμία να αποκτηθεί έγγραφο. Εν προκειμένω, ο εκκαλών δεν επικαλείται την κατάρτιση κάποιου εγγράφου, πλην, όμως, εξαιτίας των πρότερων φιλικών σχέσεων των διαδίκων και της μεταξύ τους δημιουργηθείσας σχέσεως εμπιστοσύνης, κρίνεται ότι συντρέχει περίπτωση ηθικής αδυναμίας να αποκτηθεί έγγραφο, το οποίο θα αποδείκνυε τη σύμβαση δανείου. Εντέλει δεν αποδείχθηκε η σύναψη της επικαλούμενης από τον εκκαλούντα/ενάγοντα δανειακής συμβάσεως. Απορρίπτει την έφεση.

^20-12-19 ΔΠρωτΑθ Α8622/19 : ΕΚΛΟΓΕΣ ΝΠΔΔ - ΕΝΣΤΑΣΗ. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ. ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Ενώσεις Αποστράτων των Ενόπλων Δυνάμεων - Διφυής χαρακτήρας - Περιορισμός του δικαιώματος του εκλέγεσθαι με το άρθρο 5 παρ. 2 του Ν.1171/92, που απαιτεί ορισμένο βαθμό των υποψήφιων για τις θέσεις του Προέδρου και Αντιπροέδρου ΔΣ. Η αναγωγή οργανώσεων, όπως είναι και οι Ενώσεις Αποστράτων των Ενόπλων Δυνάμεων, σε ΝΠΔΔ, είναι, κατ' αρχήν, σύμφωνη με το άρθρο 5 παρ. 1 του Σ. Οι τιθέμενοι λοιπόν, περιορισμοί, όπως και ο ως ανω του Ν. 1171/92, δεν αντίκειται στο Σύνταγμα (άρθρα 5 παρ.1, 12), ούτε και στην ΕΣΔΑ. Περαιτέρω, δεν αντίκειται στο άρθρο 4 του Σ., ελλείψει αντίστοιχων περιορισμών στις δικαστικές ενώσεις και τον ΔΣΑ, καθώς πρόκειται για διαφορετικής φύσεως ενώσεις. Απορρίπτει την ένσταση.

^13-12-19 ΣτΕ (ΟΛ) 2101/19 : ΜΟΥΦΤΗΔΕΣ - ΗΛΙΚΙΑΚΟ ΟΡΙΟ - ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Οι  Μουφτήδες είναι δημόσιοι υπάλληλοι, κατέχοντες θέση Γενικού Διευθυντή, ασκούν δε εκτός από θρησκευτικά καθήκοντα και δικαιοδοτικής φύσεως αρμοδιότητες. Το θεσπιζόμενο με το άρθρο 48 του Ν. 4559/18 όριο ηλικίας για την υπηρεσία των Μουφτήδων, εξυπηρετεί τον δημοσίου συμφέροντος σκοπό της διασφαλίσεως της ορθής και αποτελεσματικής ασκήσεως των δικαιοδοτικών τους έργων. Κρίθηκε ότι με την αυτοδίκαιη λύση της υπηρεσιακής σχέσεως του Μουφτή  λόγω συμπληρώσεως του ορίου ηλικίας, δεν θίγεται η κατοχυρούμενη από το Σύνταγμα θρησκευτική ελευθερία, ούτε οι αρχές της ασφάλειας του δικαίου, της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της αμοιβαιότητας. Επίσης, δεν αντίκειται στην ΕΣΔΑ, στο Διεθνές Σύμφωνο ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων και στην Οδηγία 2008/78/ΕΚ. Ως εκ τούτων, η αυτοδίκαιη λύση της υπηρεσιακής σχέσεως του αιτούντος ως Μουφτή, λόγω του ότι είχε υπερβεί το 67ο έτος της ηλικίας του, νομίμως διαπιστώθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση. Απορρίπτει την αίτηση.

^13-12-19 ΕιρΘεσ 2264/19 : YΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ - ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΑΝΗΛΙΚΟΣ ΜΕ ΑΠΟΓΡΑΦΗ. Κρίση ότι  ο ανήλικος κληρονόμος που αποδέχεται με το ευεργέτημα της απογραφής δεν δύναται να ζητήσει την υπαγωγή στη ρύθμιση του Ν. 3869/2010 των κληρονομικών χρεών, αφού αυτά δεν συνιστούν ατομικά του χρέη, αλλά χρέη έναντι των οποίων είναι τρίτος, αλλά ούτε δύναται να ζητήσει την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του, αφού και έναντι αυτής είναι τρίτος μη έχων εξουσία διαθέσεως. Έτσι εν προκειμένω, οι υπό στοιχείο Β' και Γ' αιτήσεις, παρίστανται ως μη νόμιμες, δεδομένου ότι τα ανήλικα τέκνα της αιτούσας κληρονόμησαν με το ευεργέτημα της απογραφής.

^13-12-19 ΕιρΖακύνθου 64/19 : ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ - ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ. Αίτηση υπαγωγής στο Ν.3869/10. Ενιαία φορολογική μεταχείριση πολιτών - Κρίση ότι η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 1 Ν. 3869/10, είναι προδήλως αντισυνταγματική, καθώς εισάγει ως προϋπόθεση για την απαλλαγή του πολίτη από φόρους, την ιδιότητα του αιτούντος την απαλλαγή από το φόρο, ως οφειλέτη προς ιδιώτη πιστωτή και, πιο συγκεκριμένα, ως οφειλέτη έναντι τραπεζικής εταιρείας. Το κριτήριο αυτό δεν είναι συνταγματικώς ανεκτό, καθώς δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτά που μπορούν να αποτελέσουν λόγο διαφορετικής φορολογικής μεταχείρισης.  Περίπτωση αιτούντος που επί δεκαεννέα έτη υπήρξε επιχειρηματίας διατηρώντας κοσμηματοπωλείο με υποκαταστήματα  - Δεν μπορεί να θεωρηθεί μικρέμπορος. Απορρίπτει ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν την αίτηση.

^6-12-19 ΣυμβΕφΑθ 83/19 : ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ. Περιεχόμενο και αναγκαία στοιχεία. Εν προκειμένω, προκύπτει ότι στο προς εκτέλεση ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης δεν περιγράφονταν σαφώς οι πράξεις για τις οποίες διώκεται ο εκζητούμενος. Ειδικότερα δεν υπήρχε σαφής και χωριστή περιγραφή κάθε επιμέρους πράξης, με αναφορά των περιστάσεων τέλεσης, ώστε να μπορεί η κάθε επιμέρους πράξη να εξατομικευτεί, προκειμένου να ασκήσει ο εκζητούμενος τα υπερασπιστικά του δικαιώματα αλλά και να μπορεί το Συμβούλιο να προβεί σε έλεγχο του διττού αξιοποίνου και των λοιπών προϋποθέσεων έκδοσης. Αποφαίνεται για τη μη εκτέλεση του εντάλματος.

^6-12-19 ΔΕφΘεσ 1322/19 : ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ - ΕΡΓΟΛΗΠΤΕΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ - ΑΜΟΙΒΕΣ. ΕΦΕΣΗ - ΠΑΡΑΒΟΛΟ. Διαφορά από επιβολή φόρου εισοδήματος για αμοιβές που κατέβαλε η εκκαλούσα εταιρία σε εργολήπτες στο πλαίσιο τεχνικών έργων για τη βελτίωση των εγκαταστάσεών της. Άσκηση δεύτερης έφεσης - Προϋποθέσεις - Παράβολο - Κρίση ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο κατάθεσης της κρινόμενης έφεσης το οφειλόμενο παράβολο ανέρχεται σε ποσοστό 1% του κύριου φόρου (Ν.4446/16). Προκύπτει ότι η εκκαλούσα εταιρία κατέβαλε τις αμοιβές στους εργολήπτες τεχνικών έργων, αλλά δεν απέδωσε στο Δημόσιο τον αναλογούντα φόρο εισοδήματος των ως άνω προσώπων. Ανακύπτει όμως, η ανάγκη να διερευνηθεί από τη φορολογική αρχή, εάν ο ένδικος φόρος που επιβλήθηκε μεν σε βάρος της εκκαλούσας το έτος 2005, αλλά ανάγεται στις διαχειριστικές περιόδους των ετών 1998 και 1999, καταβλήθηκε από τους υποκείμενους στο φόρο αυτόν επαγγελματίες. Αναβάλλει.

^6-12-19 EιρΠειρ 54/19 : ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ.  Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων Δικηγορικού Συλλόγου κατά πολιτικού κόμματος, το οποίο αντιποιείται το δικηγορικό λειτούργημα, με διαφημιστικές ενέργειες για την παροχή νομικών υπηρεσιών που συνιστούν αθέμιτη διαφήμιση υπηρεσιών που προσιδιάζουν μόνο στο δικηγορικό λειτούργημα, ενώ παράλληλα δημιουργούν παραπλάνηση στο κοινό καλλιεργώντας την προσδοκία μιας αποτελεσματικής αντιμετώπισης νομικών προβλημάτων. Δέχεται την αίτηση.

^29-11-19  ΠολΠρΑθ 2315/19 : ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ - ΡΗΤΡΑ  ΔΙΑΙΤΗΣΙΑΣ. Διαφορά από συμβάσεις παροχής υπηρεσιών με τις οποίες η ενάγουσα ανέλαβε την παροχή υπηρεσιών προετοιμασίας, βελτίωσης και συντήρησης των συστημάτων διαχείρισης της εναγόμενης εταιρίας που έχει ως αντικείμενο τη λειτουργία και εκμετάλλευση μεταλλείων. Συμφωνία περί διαιτησίας - Ένσταση υπαγωγής της ένδικης διαφοράς σε διαιτησία -  Κρίση ότι η επικαλούμενη από την εναγόμενη, από άποψη ουσιαστικού δικαίου, ακυρότητα των επίδικων συμβάσεων, δεν επιδρά στο κύρος της περιλαμβανόμενης σε αυτές διαιτητικής ρήτρας, η οποία διατηρεί την αυτοτέλειά της. Παραπομπή της υπόθεσης σε διαιτησία.

^29-11-19  ΕφΠατρών 334/19 : ΔΙΑΖΥΓΙΟ. ΔΑΝΕΙΟ ΜΕΤΑΞΥ ΣΥΖΥΓΩΝ  - ΑΠΟΔΕΙΞΗ - ΜΑΡΤΥΡΕΣ. Διαδοχικές συμβάσεις ατόκου δανείου μεταξύ συζύγων, με σκοπό την  ανακαίνιση διαμερισμάτων και την κάλυψη οφειλών της συζύγου, χωρίς την τήρηση κάποιου έγγραφου τύπου, καθώς αυτό θα διατάραζε τις σχέσεις εμπιστοσύνης των συζύγων κι εν γένει το δεσμό τους. Συναινετικό διαζύγιο και αναζήτηση από το σύζυγο των ποσών του δανείου. Στην  έννοια των δαπανών για την αντιμετώπιση οικογενειακών αναγκών δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες για την ανακαίνιση ακινήτων. Επιτρεπτό της απόδειξης με μάρτυρες λόγω της ηθικής αδυναμίας εκ μέρους του ενάγοντος για την απόκτηση έγγραφης απόδειξης. Απορρίπτει την έφεση ως κατ' ουσίαν αβάσιμη.

^29-11-19  ΔΕφΑθ 2374/19 : ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ - ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ. ΣΥΝΤΑΓΜΑ. ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ. Κήρυξη δασικής έκτασης ως αναδασωτέας και απαγόρευση δραστηριοτήτων επ'  αυτής, με τις προσβαλλόμενες πράξεις, οι οποίες εκδόθηκαν από διαφορετικά όργανα και δυνάμει διαφορετικών νομοθεσιών, αλλά και οι δύο κατατείνουν στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη προστασία των δασών. Η αιτούσα, ιδιοκτήτρια της επίμαχης, κηρυχθείσας ως αναδασωτέας, δασικής έκτασης,  ζητεί την ακύρωση των προσβαλλόμενων πράξεων, αμφισβητώντας κατ’ αρχάς το δασικό χαρακτήρα της επίδικης έκτασης. Κρίση ότι η πρώτη προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία κηρύσσεται αναδασωτέα η ιδιοκτησία της αιτούσας, με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για δασική έκταση που έχει εκχερσωθεί, παρίσταται ανεπαρκώς αιτιολογημένη. Δεκτή η αίτηση.

^29-11-19   ΜονΠρΑθ 1800/19 : ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ - Ν.3869/10 - ΕΝΝΟΙΑ ΜΙΚΡΕΜΠΟΡΟΥ. Αίτηση ρύθμισης οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων - Προϋποθέσεις - Έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας. Περίπτωση αιτούντος-εκκαλούντος που διατηρούσε πρατήριο άρτου, όπου κι εργαζόταν ο ίδιος προσωπικά και στο οποίο δεν είχε επενδύσει σημαντικό κεφάλαιο. Προκύπτει ότι ο αιτών διενεργούσε εμπορικές πράξεις, αλλά χωρίς ριψοκίνδυνη κερδοσκοπική διαμεσολάβηση, ενώ κατ' ουσίαν το κέρδος του αποτελούσε αμοιβή του σωματικού του κόπου κι επομένως, έφερε την ιδιότητα του «μικρεμπόρου» . Δεκτή η έφεση.

^22-11-19 ΔΕφΑθ (Τμήμα 19ο-Τριμ.) 369/19 : ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ - 20ετής ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ - ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Φορολογικές υποθέσεις - Επιμήκυνση της προθεσμίας παραγραφής σε είκοσι (20) έτη. Με τη θέσπιση του μέτρου της εικοσαετούς παραγραφής (παρ. 3 του άρθρου 36 του Ν. 4174/13), ο νομοθέτης στοχεύει στη σύλληψη της φοροδιαφυγής, ωστόσο, η επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής κατά δεκαπέντε χρόνια, σε σχέση με τον ισχύοντα κανόνα της πενταετούς παραγραφής, επάγεται τον περιορισμό-προσβολή των ατομικών δικαιωμάτων. Κρίνεται λοιπόν, ότι το μέτρο επιμήκυνσης του χρόνου παραγραφής, υπερακοντίζει προδήλως τον εύλογο, εν προκειμένω, χρόνο. Η υπέρβαση δε αυτή του ευλόγου χρόνου συνιστά ταυτοχρόνως υπέρβαση και των τριών εκφάνσεων της αρχής της αναλογικότητας. Δέχεται την προσφυγή.

^22-11-19 ΜΠρΙωαννίνων 290/19 : ΔΑΝΕΙΟ ΣΕ ΕΛΒΕΤΙΚΟ ΦΡΑΓΚΟ. ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ - ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ - ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ. Σύμβαση στεγαστικού δανείου σε ελβετικό φράγκο - Διαταγή πληρωμής - Δεδικασμένο διαταγής και οι ενστάσεις που καλύπτονται από αυτό.  Η ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος αποτελεί διαπλαστικό δικαίωμα που δεν καταλαμβάνεται από το δεδικασμένο, εάν τα περιστατικά που το θεμελιώνουν προέκυψαν μετά την απόκτηση δεδικασμένου ή αν εν γένει δεν θα μπορούσε να τα αποδείξει ο ανακόπτων ακόμα και αν είχε ασκήσει ανακοπή. Έτσι εν προκειμενω, η εν λόγω ένσταση παραδεκτώς προβάλλεται. Κρίση ότι η ένδικη αναγκαστική εκτέλεση καταχρηστικώς επισπεύδεται, αφού ξεπερνά τα όρια που επιβάλλει η καλή πίστη και τα χρηστά ήθη. Δέχεται την ανακοπή.

^22-11-19 ΜΕφΘεσ 1735/19 : ΤΡΑΠΕΖΕΣ - ΚΟΙΝΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ - ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ. Περίπτωση συμψηφισμού απαίτησης τράπεζας κατά εγγυήτριας σε σύμβαση πίστωσης, συνδικαιούχου σε κοινό λογαριασμό. Μη εφαρμογή επί συμψηφισμού του τεκμηρίου που εφαρμόζεται επί κατάσχεσης, ότι η κατάθεση ανήκει ισομερώς στους συνδικαιούχους του κοινού λογαριασμού. Περαιτέρω, δεν αντίκειται στην καλή πίστη ο συμψηφισμός, ακόμα κι εάν η τράπεζα γνώριζε ότι το ποσό της κατάθεσης προέρχεται από έτερο συνδικαιούχο. Τέλος, η προσωρινή διαταγή που είχε εκδοθεί στο πλαίσιο της διαδικασίας του Ν.3869/10, δεν περιέλαμβανε τον επίμαχο κοινό λογαριασμό, αφού αυτός δεν είχε δηλωθεί ως περιουσιακό στοιχείο της ενάγουσας. Απορρίπτει την έφεση ως κατ' ουσίαν αβάσιμη.

^22-11-19  ΜΠρωτΑθ 2639/19 : ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ - ΡΥΘΜΙΣΗ ΟΦΕΙΛΩΝ - ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ. Όρια αναστολής εκτέλεσης διαταγής πληρωμής υπό την ισχύ του Ν.4335/15. Περίπτωση οφειλής από σύμβαση δανείου, για την οποία εκδόθηκε διαταγή πληρωμής, ενώ είχε ήδη συμπεριληφθεί στην αίτηση περί ρύθμισης οφειλών του Ν.3869/10. Προκύπτει ότι η καθής τράπεζα  ενώ γνώριζε ότι ο ανακόπτων έχει αιτηθεί τη ρύθμιση των οφειλών του, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν και αυτή για την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής, κι ενώ γνώριζε ότι περίπου 15 ημέρες μετά την έκδοση της διαταγής πληρωμής, είχε οριστεί η συ­ζήτηση της έφεσης του αιτούντος, προέβη στην έκδοση της ανακοπτόμενης διαταγής πληρωμής. Καταχρηστική η συμπεριφορά της καθής. Δέχεται την υπό κρίση αίτηση.

^15-11-19 ΔΕφΠειραιώς (Β'-Τριμελές) 1110/19 : ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ - ΕΥΘYΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ. ΙΑΤΡΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ - ΘΑΝΑΤΟΣ.  ΨΥΧΙΚΗ ΟΔΥΝΗ. ΤΟΚΟΣ. Περίπτωση θανάτου ασθενούς σε Νοσοκομείο λόγω ιατρικού σφάλματος - Επιδίκαση αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης των συγγενών για ψυχική οδύνη. Προϋποθέσεις αστικής ευθύνης Δημοσίου από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του. Κονδύλια αποζημίωσης - Αποζημίωση λόγω στέρησης διατροφής - Δεν συνδέεται η υποχρέωση αποκατάστασης της αποθετικής ζημίας του δικαιούχου λόγω στέρησης διατροφής με τυχόν αδυναμία του ίδιου να εργαστεί. Υπολογισμός τοκοφορίας της απαίτησης - Εφαρμοστέες διατάξεις  - Το τμήμα της αξίωσης που ανάγεται ένα μήνα μετά από την έναρξη ισχύος του Ν 4607/19, ο νόμιμος τόκος υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 45 του ενλόγω νόμου. Απορρίπτει τη δεύτερη έφεση του Νοσοκομείου, δέχεται την πρώτη των συγγενών και μεταρρυθμίζει την πρωτόδικη απόφαση.

^15-11-19 ΔΠρΑθηνών (12ο - Τριμελές) 8043/19 :  - ΕΥΘΥΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ - ΖΗΜΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ. Αστική ευθύνη του Δημοσίου κατά άρθρο 105ΕισΝΑΚ, από παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του. Περίπτωση ελλειπών μέτρων για τη φύλαξη  πολιτών και περιουσιών, από τις αστυνομικές δυνάμεις, κατά τη διάρκεια επεισοδείων. Κρίση ότι τα επεισόδεια ήταν αναμενόμενα κι ως εκ τούτου ελλείπει το στοιχείο του αιφνιδιασμού των αστυνομικών δυνάμεων, που θα οδηγούσε στην απαλλαγή από την υποχρέωση προς αποζημίωση. Προκύπτει παράβαση του κατά τις διατάξεις του Ν. 2800/00 επιβαλ­λόμενου καθήκοντος διασφάλισης της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας, προστασίας των ατομικών ελευθεριών των πολιτών και τήρησης της τάξης στους δημόσιους χώρους και στις δημόσιες συγκεντρώσεις. Δεκτή η αγωγή.

^15-11-19 ΔΕφΠειραιώς (Α1 - Ακυρωτικό) 401/19 : ΑΛΛΟΔΑΠΟΙ - ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ - ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ - ΠΛΗΜΜΕΛΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ. Αίτημα αλλοδαπού για την υπαγωγή του στο προστατευτικό καθεστώς του πρόσφυγα - Προϋποθέσεις -  Έννοια δικαιολογημένου φόβου αλλοδαπού ατομικής δίωξης στη χώρα του - Απόρριψη από την Επιτροπή του αιτήματος λόγω ανυπαρξίας βάσιμου και δικαιολογημένου φόβου δίωξής του στην πατρίδα του λόγω γενετήσιου προσανατολισμού του - Άσκηση αίτησης ακυρώσεως. Κρίση ότι η Επιτροπή μη νόμιμα και αναιτιολόγητα  δεν εξέφερε αυτοτελή κρίση, εάν η εν λόγω αποδιδόμενη στο πρόσωπό του ιδιότητα ως ομοφυλόφιλου, είναι ικανή από μόνη της να προκαλέσει σ’ αυτόν αντικειμενικά δικαιολογημένο φόβο δίωξής του στην πατρίδα του, ώστε να υπαχθεί στο ειδικό προστατευτικό καθεστώς του πρόσφυγα. Δεκτή η αίτηση - Αναπομπή στη διοίκηση.

^8-11-19 ΕφΠειραιώς 455/19 : ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΝΤΟΣ 12ΜΗΝΟΥ - ΤΥΠΟΣ. Καταγγελία συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου κατά το πρώτο δωδεκάμηνο απασχόλησης του εργαζομένου χωρίς την τήρηση εγγράφου τύπου. Αγωγή με αίτημα την αναγνώριση της ακυρότητας της καταγγελίας.  Βάσει του Ν.3863/10 (όπως συμπληρώθηκε από το Ν.3899/10) ορίζεται ότι η απασχόληση κατά το πρώτο δωδεκάμηνο λογίζεται ως απασχόληση δοκιμαστικής περιόδου και η σύμβαση μπορεί να καταγγελθεί χωρίς αποζημίωση απολύσεως, εκτός κι εάν υπάρχει αντίθετη συμφωνία.  Έλεγχος της καταγγελίας ως καταχρηστικής. Κρίση ότι η καταγγελία είναι νόμιμη κατά το πρώτο δωδεκάμηνο εργασίας χωρίς να τηρηθεί ο έγγραφος τύπος.

^8-11-19 ΜονΠρΠειρ 42/19 : ΤΡΑΠΕΖΕΣ - ΓΟΣ - ΤΟΚΟΣ ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑΣ - ΒΑΣΗ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ. Τράπεζες - Προστασία καταναλωτών. Αρχή της διαφάνειας και ΓΟΣ - Ο υπολογισμός του τόκου με βάση το έτος 360 ημερών προσκρούει στην αρχή της διαφάνειας, που επιτάσσει το άρθρο 2 παρ. 6 του ν. 2251/1994, διότι οι γενικοί όροι συναλλαγών των συμβάσεων πρέπει να είναι διατυπωμένοι κατά τρόπο ορισμένο, ορθό και σαφή. 

^1-11-19 ΔιοικΠρωτΑθηνών 2957/19 : ΔΗΜΟΙ - ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΧΡΗΜΑ. ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ. Επιβολή εισφοράς σε χρήμα σε βάρος των ιδιοκτητών ακινήτων εκτός σχεδίου, τα οποία εντάσσονται σε περιοχή εντός σχεδίου πόλεως, προκειμένου να συμβάλουν στη δαπάνη κατασκευής των βασικών, κοινοχρήστων πολεοδομικών έργων. Καθ' ύλην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου, εφόσον το αντικείμενο της διαφοράς υπερβαίνει το ποσό των 150.000 ευρώ.  Εν προκειμένω, λοιπόν, η διαφορά ανήκει στην καθ' ύλην και κατά τόπο αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, όπου πρέπει να παραπεμφθεί η υπόθεση.

^1-11-19 ΔιοικΕφΑθηνών 1129/19 : ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΑΣΕΠ - ΔΙΚΑΙΟΔΟΓΗΤΙΚΑ. Προκήρυξη ΑΣΕΠ  - Διαγωνιστικη διαδικασία για την πλήρωση θέσεων τακτικού προσωπικού με σειρά προτεραιότητας, κατηγορίας δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε φορείς του Υπουργείου Υγείας. Υποβολή δικαιολογητικών - Παρεμπίπτων έλεγχος -  Δεν μπορεί, στο στάδιο ελέγχου των δικαιολογητικών διορισμού να εξετάζει την νομιμότητα των υποβληθέντων εγγράφων-τίτλων σπουδών, αλλά υποχρεούται να δέχεται αυτά ως ισχυρά, εφόσον φέρουν εξωτερικώς τα κατά νόμο γνωρίσματα εγκύρων πράξεων. Εν προκειμένω λοιπόν, η Διοίκηση μη νομίμως αμφισβήτησε τη νομιμότητα των τίτλων σπουδών, επικαλούμενη την επικύρωση της πειθαρχικής ποινής της οριστικής άρσης της άδειας ίδρυσης και λειτουρ­γίας του ιδιωτικού εκπαιδευτικού ιδρύματος, από το οποίο απονεμήθηκαν οι εν λόγω τίτλοι. Δέχεται την αίτηση.

^1-11-19 ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - IV) 16/19 : ΕΦΚΑ – YΔΡΕΥΣΗ – ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ΑΞΙΩΣΕΩΝ – ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ. Μη θεώρηση ΧΕ ΕΦΚΑ που αφορά στην καταβολή ποσού για την εξόφληση οφειλών από λογαριασμούς ύδρευσης που προέρχονται από την παροχή που υδροδοτεί ακίνητο ιδιοκτησίας του Ε.Φ.Κ.Α.. Ο χρόνος παραγραφής των αξιώσεων τρίτων κατά του Ε.Φ.Κ.Α. από την παροχή υπηρεσιών, όπως είναι και οι αξιώσεις της ΕΥΔΑΠ από λογαριασμούς που εκδίδει και αφορούν την ύδρευση ακινήτων του είναι πενταετής, αρχίζει δε από το τέλος του έτους, μέσα στο οποίο γεννήθηκε η οικεία αξίωση με την παρέλευση της ημερομηνίας λήξεως του λογαριασμού ύδρευσης και καταλαμβάνει όλες τις αξιώσεις από λογαριασμούς που έχουν γεννηθεί από 1.1.2017 και εντεύθεν, οπότε και άρχισε η λειτουργία του ως φορέα κοινωνικής ασφάλισης και κατέστη οιονεί καθολικός διάδοχος στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των φορέων κοινωνικής ασφάλισης που εντάχθηκαν αυτοδίκαια σ΄αυτόν, μεταξύ των οποίων και το Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ.. Οι αξιώσεις που έχουν γεννηθεί σε προγενέστερο χρόνο, και ειδικότερα από 1.8.2007 και εντεύθεν (δηλ. έως 31.12.2016), από λογαριασμούς ύδρευσης και αφορούν ακίνητα που περιήλθαν κατά το ως άνω χρονικό διάστημα στο Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. με διαδοχή από το πρώην Τ.Σ.Ε.Α.Π.Γ.Σ.Ο., όσο και πριν την 1η.8.2007 όταν τα εν λόγω ακίνητα ανήκαν ακόμη στην ιδιοκτησία του πρώην Τ.Σ.Ε.Α.Π.Γ.Σ.Ο., υπόκεινται ομοίως σε πενταετή παραγραφή αρχομένης από το τέλος του οικονομικού έτους εντός του οποίου γεννήθηκε η οικεία αξίωση με την παρέλευση της ημερομηνίας λήξεως του τιμολογίου ύδρευσης και ήταν δυνατή η δικαστική επιδίωξή της. Εξάλλου, τα ζητήματα διαχρονικού δικαίου των περί παραγραφής διατάξεων θα πρέπει να ρυθμιστούν, ελλείψει ειδικών μεταβατικών ρυθμίσεων, σύμφωνα με τη γενική διάταξη του άρθρου 18 ΕισΝΑΚ, η οποία έχει εφαρμογή όχι μόνο στις διατάξεις περί παραγραφής του ΑΚ και του προϊσχύσαντος δικαίου, αλλά σε κάθε διάταξη νεότερου νόμου και του πριν από αυτόν ισχύσαντος δικαίου. Οι νεότερες περί παραγραφής διατάξεις καταλαμβάνουν και τις πριν από την έναρξη ισχύος τους γεννηθείσες αξιώσεις, εκτός από εκείνες για τις οποίες είχε ήδη συμπληρωθεί η προβλεπόμενη από τις προϊσχύσασες διατάξεις παραγραφή. Μόνο οι αξιώσεις που απορρέουν από 24 ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ως άνω ακινήτου του ΕΦΚΑ ετών 2006-2012, ενόψει του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε από το τέλος εκάστου έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν οι αξιώσεις με την παρέλευση της ημερομηνίας λήξης κάθε λογαριασμού. Κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη που εμπεριέχει εν μέρει παραγεγραμμένες, κατά τα ανωτέρω, απαιτήσεις της φερόμενης ως δικαιούχου εταιρείας είναι εν μέρει μη κανονική και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δε πρέπει να θεωρηθεί.

^1-11-19 ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - I) 19/19 : ΔΗΜΟΣ – ΕΠΙΔΟΜΑ ΘΕΣΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ – ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΡΙΑ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΗ. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου που αφορά στην καταβολή επιδόματος θέσης ευθύνης στη φερόμενη ως δικαιούχο υπάλληλο που άσκησε καθήκοντα αναπληρώτριας Προϊσταμένης. Πότε χορηγείται το εν λόγω επίδομα σε Αναπληρωτές Προϊσταμένους. Μη νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι η αναπλήρωση έλαβε χώρα χωρίς απόφαση ορισμού της ως αναπληρώτριας Προϊσταμένης. Εξάλλου, αβασίμως επικαλείται ο Δήμος το ΔΙΔΑΔ/Φ.35(Α).5/281/29932/22.9.2015 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, με το οποίο γίνεται δεκτό ότι ακόμη και στην περίπτωση που η διοίκηση δεν εκδίδει την οικεία διοικητική πράξη περί αναπλήρωσης προϊσταμένων, αυτό δεν ασκεί επιρροή στην καταβολή του επιδόματος ευθύνης, καθώς αυτό αποτελεί έγγραφο παροχής οδηγιών εσωτερικής φύσης, στερούμενο επομένως, ως εκ της φύσης του, δεσμευτικής ισχύος.

^25-10-19 ΣτΕ (ΟΛ) 1889/19 : ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ - ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ - Ν.4387/16 - ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης - ΕΦΚΑ -  Αναπροσαρμογή συντάξεων - Έλλειψη αναλογιστικής μελέτης.Κρίθηκε ότι με το δεδομένο της ελλείψεως οποιασδήποτε αναλογιστικής μελέτης που να προκύπτει ότι είχε εκπονηθεί πριν από την ψήφιση του ανωτέρω νόμου και που να τεκμηριώνει τη βιωσιμότητα  του ΕΤΕΑΕΠ, ενόψει του νέου τρόπου υπολογισμού των συντάξεων και του μηχανισμού εξισορροπήσεως των ελλειμμάτων του ΕΤΕΑΕΠ (άρθρο 96 παρ. 1 του Ν. 4387/2016),  καθώς και της αυξήσεως των εισφορών για την επικουρική σύνταξη κατά την εξαετία 2016 έως 2022 (άρθρο 97), η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 96 του ν. 4387/2016 είναι αντισυνταγματική. Περαιτέρω, εν όψει του επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος να υφίσταται νόμιμο καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης, οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του ν. 4387/2016 πρέπει να επέλθουν έξι μήνες μετά την δημοσίευση της παρούσας απόφασης. Δέχεται εν μέρει την αίτηση - Ορίζει ως χρόνο ενάρξεως  του ακυρωτικού αποτελέσματος της παρούσας αποφάσεως την ημέρα δημοσιεύσεως αυτής. [Μειοψηφούσες απόψεις]

^25-10-19 ΣτΕ (ΟΛ) 1890/19 : ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ - ΕΤΕΑ - ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ - Ν.4387/16 - ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης - Αναπροσαρμογή και επανυπολογισμός συντάξεων - Έλλειψη τεκμηριωμένης αναλογιστικής μελέτης. Περίπτωση συνταξιούχων τραπεζικών υπαλλήλων. Κρίθηκε ότι προκειμένου ο νομοθέτης να ανταποκριθεί στην υποχρέωσή του να τεκμηριώσει τη βιωσιμότητα  των φορέων που συνιστώνται και λειτουργούν στο πλαίσιο νέου ασφαλιστικού συστήματος και χορηγούν τις συνταξιοδοτικές παροχές, οφείλει, πριν από την ψήφιση του σχετικού νόμου, να έχει προκαλέσει τη σύνταξη αναλογιστικών μελετών προερχόμενων από αρμόδια προς τούτο αρχή. Περαιτέρω, κρίθηκε ότι το ύψος της καταβαλλόμενης κύριας συντάξεως  δεν είναι πρόσφορο κριτήριο για τον προσδιορισμό του ύψους της καταβαλλόμενης επικουρικής συντάξεως. Η αναπροσαρμογή λοιπόν, της επικουρικής συντάξεως, κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 96 παρ. 4 του ν. 4387/2016 και 6 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, αντίκειται στα άρθρα 4 παρ. 1 και 5 και 22 παρ. 5 του Συντάγματος, και στην κατοχυρωμένη από το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος, αρχή της αναλογικότητας. Δεκτή εν μέρει η αίτηση. [Μειοψηφούσες απόψεις] - Δες και την υπ'αρ. 1891/19 ΣτΕ (ΟΛ)

^25-10-19 ΔιοικΠρωτΑθηνών Α13940/19 : ΑΚΙΝΗΤΑ - ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΔΟΜΗΣΗΣ - ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ. Ρυμοτομική δέσμευση ακινήτου δυνάμει ονομαστικών τίτλων ΜΣΔ -  Αγωγή κατά του Δημοσίου λόγω αστικής ευθύνης από παράνομες πράξεις και παραλείψεις των οργάνων του  (άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ). Το Δικαστήριο, δεδομένου ότι οι ονομαστικοί τίτλοι, ήταν και παρέμειναν παράνομοι και άκυροι, με αποτέλεσμα να μην καταβληθεί αποζημίωση για τη ρυμοτομική απαλλοτρίωση του ένδικου ακινήτου, κρίνει ότι οι ενάγουσες δικαιούνται αποζημίωσης από το Δημόσιο, προς αποκατάσταση της θετικής ζημίας που υπέστησαν από την παράνομη έγκριση μεταφοράς συντελεστή δόμησης. Επιπλέον, επιδικάζει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Εν μέρει δεκτή η αγωγή κατά του Δημοσίου - Απορρίπτει την αγωγή κατά το μέρος που στρέφεται κατά του Δήμου.

^25-10-19 ΕφΑθηνών 3515/19 : ΑΠΟΛΥΣΗ ΛΟΓΩ ΝΟΜΙΜΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ. Ακυρότητα καταγγελίας συμβάσεως εργασίας λόγω νόμιμης συνδικαλιστικής δράσης - Ν.1264/82 αρ.14 παρ.4 - Προϋποθέσεις - Για την ακυρότητα μιας τέτοιας απόλυσης δεν απαιτείται η συνδικαλιστική δράση να αποτέλεσε τη μόνη ή την κύρια αιτία της καταγγελίας, αλλά αρκεί να συνετέλεσε απλώς σε αυτή, με την έννοια ότι ο εργοδότης δεν θα προέβαινε στην απόλυση του εργαζομένου εάν έλειπε η συνδικαλιστική του δράση. Η συμμετοχή σε απεργία που αναγνωρίστηκε δικαστικώς ως παράνομη, θεωρείται νόμιμη συνδικαλιστική δράση, τουλάχιστον έως την τελεσιδικία της σχετικής απόφασης. Εν προκειμένω,  κρίθηκε ότι η ακυρότητα της καταγγελίας των συμβάσεων των εναγόντων. Δεκτή η έφεση.

^25-10-19 ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - ΙV) 17/19 : ΟΑΕΔ – ΕΙΣΦΟΡΑ 102 Ν. 4387/16 – ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ – ΣΥΝΤΑΓΜΑ – ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ. Μη θεώρηση ΧΕ ΟΑΕΔ που αφορούν στην απόδοση στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων, στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Απόστρατων Σωμάτων Ασφαλείας, στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Στρατιωτικών και στην Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ, της εισφοράς του άρθρου 102 του ν. 4387/2016.  Η επίμαχη υπουργική απόφαση (41777/1303/2018) δεν ευρίσκει έρεισμα σε νομοθετική εξουσιοδότηση, κατά παράβαση των συνταγματικών διατάξεων του άρθρου 43 παρ. 2 του Συντάγματος διότι, με το άρθρο 102 του ν. 4387/2016, το οποίο αναφέρεται στο σώμα αυτής, ουδεμία εξουσιοδότηση παρέχεται στον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να εκδώσει απόφαση που να ρυθμίζει τις δικαιούχες συνταξιουχικές οργανώσεις, τους όρους και προϋποθέσεις συμμετοχής στην κατανομή, τον τρόπο υπολογισμού του αποδιδόμενου σε κάθε οργάνωση ποσού, τη διαδικασία, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για την απόδοση του ποσού της προβλεπόμενης στο άρθρο 102 παρ. 1 του ν. 4387/2016 εισφοράς κ.λ.π.. Εξάλλου, με την παράγραφο 3 του άρθρου 102 του ν. 4387/2016 παρέχεται στον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης νομοθετική εξουσιοδότηση μόνον για τη ρύθμιση κάθε αναγκαίου θέματος για την εφαρμογή της παραγράφου 2 και όχι για την εφαρμογή της παραγράφου 1 του άρθρου αυτού. Οι ελεγχόμενες δαπάνες, οι οποίες ερείδονται στην ως άνω υπουργική απόφαση (41777/1303/2018) είναι μη νόμιμες.

^25-10-19 ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - Ι) 68/19 : ΕΟΠΥΥ – ΙΑΤΡΟΣ – ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ (ΑΡ. 52 Ν. 4430/2016)  - ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ. Μη θεώρηση ΧΕ Ε.Ο.Π.Π.Υ. που εκδόθηκε υπέρ συμβεβλημένης με το ΤΑΠ - ΟΤΕ ιατρού για την εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών ετών 2008 - 2012, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 52 του ν.4430/2016. Η εξόφληση ληξιπρόθεσμων οφειλών που αφορούν τα προ τις 31.12.2012 έτη εις βάρος του κρατικού προϋπολογισμού, λαμβάνει χώρα ανεξαρτήτως του χρόνου γένεσής τους. Νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι επιτρέπεται, σε κάθε περίπτωση, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 52 του ν. 4430/2016, η εξόφληση δαπανών που εμπίπτουν στο ρυθμιστικό πεδίο του νόμου αυτού, ανεξαρτήτως του χρόνου γένεσής τους, κατ’ εξαίρεση των κανόνων περί παραγραφής.

^25-10-19 ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - Ι) 14/19 : ΔΗΜΟΣ – ΕΠΙΔΟΜΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΕΝΑΕΡΙΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟΣ. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου που αφορούσε στην καταβολή επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας εναερίτη ηλεκτρολόγου, ειδικότητας ΔΕ24 Ηλεκτρολόγων. Πότε καταβάλλεται το εν λόγω επίδομα στους εργαζομένους με την ανωτέρω ειδικότητα. Νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι ο φερόμενος ως δικαιούχος απασχολήθηκε με πλήρη και αποκλειστική απασχόληση ως εναερίτης ηλεκτρολόγος, ήτοι σε υπηρεσία και σε ειδικότητα που δικαιολογεί την καταβολή του επιδόματος, ενώ το γεγονός ότι ο φερόμενος ως δικαιούχος του εντάλματος δεν έχει προσληφθεί με την ιδιότητα του εναερίτη ηλεκτρολόγου για την εκτέλεση αποκλειστικά τέτοιων εργασιών δεν συνιστά εν προκειμένω διακωλυτικό λόγο για την καταβολή του επίμαχου επιδόματος για τον συγκεκριμένο μήνα, αφού στον οικείο Ο.Ε.Υ. δεν προβλέπεται, ειδικώς, οργανική θέση εναερίτη, αλλά οργανικές θέσεις του γενικότερου κλάδου ΔΕ 24 Ηλεκτρολόγων.

^18-10-19 ΑρΠάγος (Ποιν - ΣΤ) 901/19 : ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ - ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. Στοιχειοθέτηση παράνομης επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας - Εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως - Υπέρβαση εξουσίας. Η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τον πρώτο κατηγορούμενο, καίτοι δέχεται ότι το ένδικο πιστοποιητικό, που περιείχε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του εγκαλούντα, είχε νομίμως εξαχθεί από το αρχείο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Ναυπλίου και ότι ο πρώτος κατηγορούμενος, χωρίς τη συγκατάθεση του εγκαλούντα, το παρέδωσε στον δεύτερο κατηγορούμενο, στη συνέχεια, σε πλήρη αντίφαση με τις παραδοχές αυτές, δέχεται ότι δεν στοιχειοθετείται αντικειμενικά το αδίκημα της παρ. 4 του άρθρου 22 του Ν. 2472/1997 με την αιτιολογία ότι ο κατηγορούμενος έκανε χρήση δεδομένων τα οποία γνώριζε από μόνος του ως πολιτικώς ενάγων στη μεταξύ αυτού και του εγκαλούντα ποινική αντιδικία. Ως προς τον δεύτερο κατηγορούμενο δικηγόρο δεν διαλαμβάνει οποιαδήποτε αιτιολογία για ποιο λόγο ήταν απολύτως αναγκαία, όπως ο νόμος ορίζει, η χρησιμοποίηση, εν αγνοία και χωρίς τη συγκατάθεση του εγκαλούντος, του ανωτέρω πιστοποιητικού, που περιείχε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του. Αναιρεί την υπ'αριθμ. 730/2018 απόφαση του ΤρΕφΠλημ/των Ναυπλίου.

^18-10-19 ΜονΠρΠειρ 84/19 : ΟΕ -ΧΡΕΗ - ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ - ΑΝΑΚΟΠΗ.  Διαταγή πληρωμής σε βάρος ΟΕ -  Ευθύνη και των εταίρων - Ως απόρροια της προσωπικής και εις ολόκληρον ευθύνης των ομορρύθμων συνεταίρων για τα χρέη της εταιρίας είναι η αναγκαστική ομοδικία ανάμεσα στην εταιρία και τους ομόρρυθμους εταίρους. Προϋπόθεση όμως για την ύπαρξη αναγκαστικής ομοδικίας είναι η ομόρρυθμη εταιρία να συνεναχθεί με τους εταίρους. Διαδικασία περιουσιακών διαφορών. Περίπτωση αξιώσεων από σύμβαση  εξαρτημένης εργασίας - Εφαρμογή των ειδικότερων ρυθμίσεων των εργατικών διαφορών. Επίδοση διαταγής πληρωμής - Απόρριψη της ανακοπής του άρθρου 633 ΚΠολΔ ως απαράδεκτης, σε περίπτωση που δεν προβεί ο δανειστής σε δεύτερη επίδοση - Σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να ασκηθεί η ανακοπή του άρθρου 933 ΚΠολΔ κατά των πράξεων της εκτέλεσης. Απορρίπτει την ανακοπή.

^18-10-19 ΕφΑθηνών 359/19 : ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ - ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ - ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ. Συμβάσεις προμήθειας ιατρικού εξοπλισμού με Νοσοκομείο (ΝΠΔΔ)  - Συστατικός τύπος - Ακυρότητα συμβάσεως επί μη τηρήσεως του έγγραφου τύπου. Εκχώρηση των απαιτήσεων της προμηθεύτριας εταιρίας σε πιστωτικό ίδρυμα στο πλαίσιο σύμβασης πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) - Κρίσιμος χρόνος της αναγγελίας της εκχώρησης, οπότε και η τράπεζα κατέστη αποκλειστική δικαιούχος των απαιτήσεων. Ενεργητική νομιμοποίηση τράπεζας - εκδοχέα να επιδιώξει την καταβολή των οφειλομένων από τις συμβάσεις προμήθειας. Δέχεται την έφεση.

^18-10-19 ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - I)  71/19 : ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ – ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΕΦΗΜΕΡΙΩΝ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ – ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΔΑΠΑΝΩΝ. Μη θεώρηση ΧΕ Νοσοκομείου που αφορούν ποσά αποζημίωσης εφημεριών στο ιατρικό και επιστημονικό προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου. Η κατά παράβαση των κείμενων διατάξεων του ν. 4498/2017 πραγματοποίηση εφημεριών, είτε καθ’ υπέρβαση του 48ώρου χωρίς την προηγούμενη, ρητή, ειδική και γραπτή συναίνεση του ιατρού, είτε καθ’ υπέρβαση του έσχατου ορίου των 60 ωρών εργασίας εβδομαδιαίως, είναι μη νόμιμη, με αποτέλεσμα να καθίσταται, από δημοσιονομικής απόψεως, μη νόμιμη η καταβολή της προβλεπόμενης αποζημίωσης στους ιατρούς που εκτέλεσαν καθ’ υπέρβαση των ορίων αυτών εφημερίες. Προς τον σκοπό της απαρέγκλιτης τήρησης των ως άνω ορίων εβδομαδιαίας εργασίας, τα αρμόδια όργανα των νοσοκομείων οφείλουν να τηρούν πρόσφορα προς τούτο αναλυτικά στοιχεία σχετικά με την εβδομαδιαία (τακτική και εφημεριακή) απασχόληση του ιατρικού προσωπικού τους, προκειμένου να καθίσταται εφικτή η διαπίστωση είτε της μη υπερβάσεως, ανά άτομο, του 48ώρου είτε της υπερβάσεως μεν μέχρι το όριο των 60 ωρών εβδομαδιαίως, αλλά κατόπιν γραπτής συναινέσεως του ιατρού. Ανεξαρτήτως δε των ανωτέρω, οι ιατροί που πράγματι εκτέλεσαν τις ως άνω εφημερίες, αλλά δεν δύνανται να λάβουν την ως άνω εφημεριακή αποζημίωση, διότι παραβιάσθηκαν από το νοσοκομείο στο οποίο υπηρετούν οι προμνησθείσες διατάξεις, δύνανται να ζητήσουν από τα αρμόδια προς τούτο δικαστήρια την αποκατάσταση της ισόποσης ζημίας που υπέστησαν ένεκα της παραβιάσεως αυτής. Εξάλλου, για το λοιπό, πλην ιατρών, προσωπικό που υπηρετεί στους Φ.Π.Υ.Υ.Κ.Α., οι εβδομαδιαίες ώρες εργασίας ορίζονται σε σαράντα, ενώ για την πέραν του ωραρίου αυτού απασχόληση του προσωπικού αυτού με υπερωριακή απασχόληση ή με εφημερία τυγχάνουν άμεσης εφαρμογής οι προμνησθείσες διατάξεις των άρθρων 6 περ. β΄, 16 περ. β΄ και 22 παρ. 1 της οδηγίας 2003/88/ΕΚ ως προς την μέγιστη εβδομαδιαία διάρκεια εργασίας (48ωρο, ανά επταήμερο, για περίοδο αναφοράς που δεν υπερβαίνει τους 4 μήνες, με δυνατότητα εργασίας πέραν του 48ώρου, για την ίδια περίοδο, κατόπιν συναίνεσης του εργαζομένου). Μη νόμιμες οι σχετικές δαπάνες δεδομένου ότι στα δικαιολογητικά των ΧΕ περιλαμβάνονται μόνο οι σχετικές μισθοδοτικές καταστάσεις και οι πίνακες, στους οποίους αναγράφονται, ανά δικαιούχο, οι μηνιαίες εφημερίες τους και το αναλογούν σε αυτές συνολικό ποσό αποζημίωσης. Πλην όμως, τα παραπάνω δεν επαρκούν, εφόσον δεν προσκομίζονται από το Νοσοκομείο στοιχεία από τα οποία να προκύπτει η εβδομαδιαία, συνολική (τακτική και εφημεριακή) διάρκεια εργασίας του ιατρικού και λοιπού προσωπικού που συμμετείχε στις εφημερίες, καθώς και ότι η διάρκεια της εργασίας αυτής είτε δεν υπερβαίνει τα ανώτατα όρια ανά εβδομάδα (48ωρο), είτε, ότι σε περίπτωση υπέρβασης της 48ωρης εβδομαδιαίας εργασίας και, ειδικώς για το ιατρικό προσωπικό, μέχρι του ανώτατου ορίου των 60 ωρών εβδομαδιαίως, υφίσταται η ειδική προς τούτο έγγραφη συναίνεση του προσωπικού που συμμετείχε στις εφημερίες.

^18-10-19  ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - I) 59/19 : ΔΗΜΟΣ – ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΙΔΑΧ – ΚΑΤΑΤΑΞΗ – ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ – ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΕΣ ΠΟΙΝΕΣ – ΠΛΑΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ ΛΥΚΕΙΟΥ. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου που αφορά στην καταβολή αποδοχών σε υπάλληλο με σχέση ΙΔΑΧ, λόγω νέας κατάταξής του από την κατηγορία ΔΕ στην ΥΕ. Στο σύστημα του Υπαλληλικού Κώδικα θεσπίζεται ένα ιδιαίτερο κανονιστικό πλαίσιο ανάκλησης της παράνομης πράξης διορισμού, αφού η ανάκληση δεν κωλύεται από την παρέλευση μακρού χρόνου, όταν επιβάλλεται για λόγους δημοσίου συμφέροντος ή όταν η έκδοση της ανακαλούμενης πράξης οφείλεται σε δόλια ενέργεια του διοικουμένου. Περαιτέρω, η πράξη διορισμού, στο βαθμό που δεν έχει προηγηθεί δόλια ενέργεια ή υποβοήθηση της παρανομίας εκ μέρους του υπαλλήλου, ανακαλείται εντός διετίας από την έκδοσή της, για τη νομιμότητα δε της ανάκλησης αρκεί η απλή διαπίστωση της πλάνης της διοίκησης από το αρμόδιο προς ανάκληση της πράξης όργανο και η δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της πράξης με την οποία ανακαλείται o διορισμός. Αντιθέτως, αν έχει παρέλθει η διετία, για να είναι νόμιμη η ανακλητική πράξη απαιτείται, επιπροσθέτως, να εκφέρει η διοίκηση κατά τη νόμιμη διαδικασία και με νόμιμη και επαρκή αιτιολογία κρίση ότι ο διορισθείς προκάλεσε ή υποβοήθησε δολίως την πλάνη της διοίκησης σε σχέση με την επιλογή του έναντι των συνυποψηφίων του, η αιτιολογία δε αυτή δύναται να προκύπτει και από τα στοιχεία του φακέλου. Περαιτέρω, έτερο μέτρο αντιμετώπισης εκ μέρους της Διοίκησης της συμπεριφοράς υπαλλήλου που υποβοήθησε την παρανομία της πράξεως του διορισμού του συνιστά η πειθαρχική ποινή. Σημειωτέον ότι ανάγεται στο περιθώριο εκτίμησης της διοίκησης είτε η ενεργοποίηση του διοικητικού μέτρου της ανάκλησης του παράνομου διορισμού είτε η πειθαρχική δίωξη του σχετικού παραπτώματος. Χρήση πλαστού απολυτηρίου Λυκείου. Νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι ο Δήμος με τα αρμόδια διοικητικά και πειθαρχικά όργανά του, ενεργώντας διάφορα διαδικαστικά στάδια που ακολουθήθηκαν μέχρι την έκδοση του επίμαχου τίτλου, στο πλαίσιο της - ελεγχόμενης μόνο ως προς την τήρηση των άκρων ορίων αυτής- διακριτικής του ευχέρειας, έκρινε, με προσήκουσα και επαρκή αιτιολογία, περί της μη συνδρομής στο πρόσωπο του υπαλλήλου των προϋποθέσεων εφαρμογής της παρ. 2 του άρθρου 20 του ΥΚ (ανάκληση παράνομης διοικητικής πράξης διορισμού, λόγω πλάνης περί τα πράγματα) και της καταγγελίας της σύμβασής του.

^8-10-19  ΕλΣυν (Πράξη - Tμήμα IV)  4/19 : ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ – ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΗΣ – ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΛΕΓΚΤΗΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ – ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΓΚΥΚΛΙΩΝ – ΣΥΓΓΝΩΣΤΗ ΠΛΑΝΗ. Αίτηση ανάκλησης Πράξης μη θεώρησης ΧΕ που αφορά στην καταβολή ποσού ως αμοιβής για την παροχή υπηρεσιών εσωτερικού ελεγκτή προς Νοσοκομείο σε εκτέλεση σύμβασης. Κρίθηκε μεταξύ των υπολοίπων ότι η έκδοση από το Υπουργείο Υγείας των ΓΠΔΥ5γ/οικ129854/22.11.2011, 94064/1.10.2012 και οικ.53560/5.6.2013 εγκυκλίων στις οποίες αναφέρονται αναλυτικώς τα καθήκοντα των εσωτερικών ελεγκτών και προσδιορίζεται το περιεχόμενο των συμβάσεων που καλούνται τα Νοσοκομεία να συνάψουν για την ανάθεση των οικείων υπηρεσιών, δεν δύναται θεωρηθεί ως συμμόρφωση της Διοίκησης προς την υποχρέωση έκδοσης Ενιαίου Εσωτερικού Κανονισμού σύμφωνα με τη ρητή επιταγή του άρθρου 25 του ν. 4025/2011, ούτε να αναπληρώσει την παράλειψη έκδοσης του εν λόγω Εσωτερικού Κανονισμού, αφενός μεν διότι ο νομοθέτης επιβάλλει τη ρύθμιση των ανωτέρω ζητημάτων με υπουργική απόφαση, οι δε εγκύκλιοι δεν αποτελούν δεσμευτικούς κανόνες δικαίου, αφετέρου δε διότι αυτές δεν έχουν το περιεχόμενο που σύμφωνα με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του ν. 4025/2011 απαιτείται να έχει ο Ενιαίος Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, ήτοι τη ρύθμιση όλων των διοικητικών, διαχειριστικών και λογιστικών θεμάτων των Μονάδων Υγείας. Μη νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι η ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών δεν ήταν ορθή, δοθέντος ότι δεν είχε ακόμη εκδοθεί απόφαση του Υπουργού Υγείας, η έλλειψη δε αυτή δεν δύναται να αναπληρωθεί από τις στερούμενες δεσμευτικότητας εγκυκλίους του Υπουργείου Υγείας, αλλά ούτε και από τον εγκριθέντα από το Διοικητικό Συμβούλιο του αιτούντος Εσωτερικό Κανονισμό, που συντάχθηκε από την Υ.ΠΕ., λόγω αναρμοδιότητας του εν λόγω οργάνου. Πλην όμως, το Κλιμάκιο επισημαίνει με επίταση ότι εκ της παραλείψεως αυτής αναφύονται ζητήματα, τα οποία δεν δύναται πλέον να θεραπευθούν με τις κατά διαστήματα εκδοθείσες εγκυκλίους του Υπουργείου Υγείας, ενώ αποδέχεται ότι τα αρμόδια όργανα ενήργησαν με συγγνωστή πλάνη. Ανακαλεί την 129/2018 πράξη του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο ΙV Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

^11-10-19 MΠρΑθ 237/19 : ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ. Καταγγελία συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας  αορίστου χρόνου χωρίς να γνωστοποιηθεί η αιτία στον εργαζόμενο. Ζητήματα σχετικά με το άρθρο 24 του Αναθεωρημένου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη - Παρέμεινε αμετάβλητο το καθεστώς της αναιτιώδους καταγγελίας συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου. Εν προκειμένω, η εναγόμενη εργοδότρια είχε το δικαίωμα να καταγγείλει τη σύμβαση αναιτιωδώς οποτεδήποτε, ήτοι χωρίς καν λόγο και πάντως χωρίς σπουδαίο λόγο, αφού η καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου είναι μονομερής αναιτιώδης δικαιοπραξία.  Απορριπτέο είναι και το αίτημα περί χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης. Η υπό κρίση αγωγή πρέπει να απορριφθεί στο σύνολο της. [Δες και την υπ' αρ. 17/19 ΜΠρΛασιθίου]

^11-10-19 ΕφΑθ 1040/19 : ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ. ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟ ΖΩΗΣ. ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ. Μετά την ανάκληση της άδειας λειτουργίας ασφαλιστικής επιχείρησης, οι ασφάλειες ζωής παραμένουν σε ισχύ - Δεν λύνονται αυτοδίκαια με σκοπό να μεταβιβασθούν σε άλλη ανάδοχη ασφαλιστική εταιρεία - Μετά όμως και την οριστική αποτυχία μεταβίβασης, θεωρούνται λυμένες - Εφαρμογή των διατάξεων της αναγκαστικής εκκαθάρισης, με συνέπεια την υποχρέωση των ασφαλισμένων για αναγγελία των απαιτήσεών τους στον εκκαθαριστή - Προθεσμία. Eν προκειμένω, η ανακόπτουσα/εκκαλούσα, μολονότι διατηρούσε  απαιτήσεις από ασφάλιση ζωής κατά της εφεσίβλητης/καθ ης η ανακοπή επιχείρησης, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας της δεν τις ανήγγειλε. Κατά συνέπεια, η ανακόπτουσα/εκκαλούσα δικαιούται να αναγγελθεί εκπροθέσμως με την ανακοπή του άρθρου 92 του ΠτωχΚ. Εν μέρει δεκτή η ανακοπή κατά την επικουρική της βάση ως κατ' ουσία βάσιμη.

^11-10-19 ΜΠρΑθ 1428/19 : ΣΥΓΓΡΑΜΑΤΑ - ΔΙΑΝΟΜΗ ΣΗΜΕΙΩΣΕΩΝ - ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ. Έννοια ''έργου'' ως αντικειμένου πνευματικής ιδιοκτησίας. Περίπτωση σημειώσεων που αποτέλεσαν το εκπαιδευτικό υλικό, το οποίο διανεμήθηκε στους σπουδαστές της πρώτης των καθ’ ων κατά τη διενέργεια των μαθημάτων του Ασφαλιστικού και Εργατικού Δικαίου - Πιθανολογείται ότι οι εν λόγω σημειώσεις αποτελούν στο μεγαλύτερο μέρος τους πιστή αντιγραφή συγγράμματος του αιτούντος, καθώς δεν αποτελούν αναπαραγωγή σύντομων αποσπασμάτων του έργου του. Δεδομένου ότι πιθανολογείται η ύπαρξη επείγουσας περίπτωσης, επειδή οι καθ’ ων εξακολουθούν να διανέμουν τις ανωτέρω σημειώσεις και εκ του λόγου αυτού ο αιτών υφίστανται υλική και ηθική βλάβη, συντρέχει νόμιμη περίπτωση να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα. Η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν.

^11-10-19 ΜΠρΣερρών 10/19 : ΤΡΑΠΕΖΕΣ - ΔΑΝΕΙΑ - ΑΝΑΚΟΠΗ ΚΑΤΑ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ - ΟΔΗΓΙΑ 93/13. Σύμβαση τοκοχρεωλυτικού δανείου - Συμφωνία ότι το απόσπασμα του μηχανογραφικώς τηρούμενου λογαριασμού του δανείου θα αποτελεί πλήρη απόδειξη. Ανακοπή κατά διαταγής πληρωμής. Ζητήματα που προκύπτουν από την Οδηγία 93/13 και σχετικά ερωτήματα προς το ΔΕΕ. Το παρόν Δικαστήριο λοιπόν, : Α) Δέχεται κατ' ουσία τον πρώτο λόγο του δικογράφου της ανακοπής. Β) Απευθύνει ερώτημα προς το ΔΕΕ, σύμφωνα με το διατακτικό της παρούσας για τα θέματα που άπτονται ερμηνείας κανόνων του παράγωγου και του Κοινοτικού Δικαίου. Γ) Επιφυλάσσεται να αποφανθεί επί των υπολοίπων λόγων ανακοπής μετά την έκδοση απόφασης από το ΔΕΕ.

^11-10-19 ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - IV)  67/19 : ΕΦΚΑ – ΙΚΑ – ΜΙΣΘΩΣΕΙΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ – ΕΚΤΑΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΛ.ΣΥΝ.. Μη θεώρηση ΧΕ ΕΦΚΑ που αφορούν στην καταβολή ποσού στους φερόμενους ως δικαιούχους ως αποζημίωση χρήσης κτιρίου που χρησιμοποιείται για τη στέγαση των διοικητικών υπηρεσιών του. Μισθώσεις ΙΚΑ και ήδη ΕΦΚΑ (καθολικός διάδοχος). Οι συμβάσεις μίσθωσης ακινήτων για τη στέγαση των υπηρεσιών του Ιδρύματος εξακολούθησαν να διέπονται από τις ειδικές περί αυτών διατάξεις και, συγκεκριμένα, οι μεν συναφθείσες έως τις 29.7.2003 από τις διατάξεις της 32286/Ι.210/1952 απόφασης του Υπουργού Εργασίας «Περί Κανονισμού μισθώσεων και αγορών Ι.Κ.Α.» (ΦΕΚ Β΄ 237), οι δε συναπτόμενες μετά την παραπάνω ημερομηνία από εκείνες της έκτοτε τεθείσας σε ισχύ Β/21/18003/3318/2003 απόφασης του Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων «Κανονισμός μισθώσεων και εκμισθώσεων, αγορών και εκποιήσεων ακινήτων του Ι.Κ.Α.» (ΦΕΚ Β΄ 1055). Δαπάνες, λοιπόν, οι οποίες εντέλλονται να πληρωθούν, με αιτιολογία την καταβολή μισθωμάτων λόγω σιωπηρής αναμίσθωσης ή την καταβολή αποζημίωσης χρήσης μισθίου από τον Ε.Φ.Κ.Α., στον οποίο έχει ενταχθεί το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, δεν είναι νόμιμες και το χρηματικό ένταλμα δεν μπορεί να θεωρηθεί. Η δαπάνη δεν είναι νόμιμη, διότι παρότι η συνομολογηθείσα διάρκεια της επίμαχης σύμβασης μίσθωσης έχει παρέλθει, δεν έχουν τηρηθεί οι ειδικές διατάξεις περί μισθώσεων του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ και ήδη ΕΦΚΑ, που καθορίζουν συγκεκριμένη διαδικασία για την παράταση υφιστάμενης μίσθωσης, πλην όμως κρίνει ότι τα ΧΕ θα μπορούσαν να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2018, σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού του οποίου εκδόθηκαν.

^11-10-19  ΕλΣυν (Προλ.Ελέγχου - I)  42/19 : ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ – ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΙΔΟΧ – ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 63 ΠΑΡ. 7 Ν. 4430/2016. Μη θεώρηση ΧΕ Νοσοκομείου που αφορά στην καταβολή αποδοχών σε υπάλληλο, η οποία - κατόπιν παραίτησης συμβασιούχου εργαζόμενης στην υπηρεσία προετοιμασίας γευμάτων (σίτισης) του νοσοκομείου - προσλήφθηκε ως δεύτερη επιλαχούσα, από τον σχετικό Πίνακα επιλεγέντων που είχε εγκριθεί με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) του Νοσοκομείου, με σύμβαση εργασίας ΙΔΟΧ. Πρόσωπα τα οποία δεν προκύπτει ότι είχαν κατά το παρελθόν εμπειρία σε υπηρεσίες σίτισης / εστίασης, έστω και αν τυπικά είχαν συμμετάσχει σε προγενέστερη διαδικασία πρόκλησης του άρθρου 97 του ν. 4368/2016, δεν εμπίπτουν στο εξαιρετικό πεδίο εφαρμογής της διάταξης της παρ. 7 του άρθρου 63 του ν. 4430/2016, σύμφωνα με την οποία, εφόσον το υπάρχον προσωπικό δεν επαρκεί, συντρέχει επείγουσα ή απρόβλεπτη περίπτωση και δεν γίνεται υπέρβαση του συνολικού χρόνου των 24 μηνών, οι φορείς του Υπουργείου Υγείας δύνανται, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης νόμου, να συνάψουν συμβάσεις εργασίας με τα επιλεγέντα πρόσωπα. Μη νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι η φερομένη ως δικαιούχος κακώς προσελήφθη, κατ' εφαρμογή της παρ. 7 του άρθρου 63 του ν. 4430/2016, καθόσον δεν προκύπτει ότι η ίδια διαθέτει την απαιτούμενη προγενέστερη εμπειρία στις ανωτέρω υπηρεσίες, αφού το μοναδικό σχετικό δικαιολογητικό που υπέβαλε κατά την πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος του Νοσοκομείο για τη σύναψη δώδεκα (12) συμβάσεων μίσθωσης έργου ήταν η βεβαίωση του Δήμου, σύμφωνα με την οποία κατά το παρελθόν είχε απασχοληθεί στο Δήμο αυτό με ειδικότητα Υ.Ε. Γενικών Καθηκόντων, χωρίς, συνεπώς, να αποδεικνύεται η εν τοις πράγμασι απασχόλησή της στις ζητούμενες υπηρεσίες, που είναι κρίσιμη κατά το νόμο.

^11-10-19 ΕλΣυν (VII) Πράξη 8/19 :  ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ – ΔΗΜΟΣ - ΕΙΣΦΟΡΑ ΣΕ ΑΜΚΕ – ΨΕΥΔΟΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΗ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 59 Ν. 4508/2017. Αίτηση ανάκλησης Πράξης μη θεώρησης ΧΕ Δήμου που είχε εκδοθεί υπέρ ΑΜΚΕ και αφορούσε στην καταβολή ετήσιας εισφοράς, ως μέλους της εν λόγω εταιρείας. Κρίση ότι η διάταξη του άρθρου 59 του ν. 4508/2017, με βάση την οποία εχώρησε η επίμαχη καταβολή, δεν μπορεί να θεωρηθεί γνησίως ερμηνευτικού χαρακτήρα και, στο μέτρο που συνιστά νέα κατ’ ουσίαν ρύθμιση, η ισχύς της δεν ανατρέχει στο χρόνο έναρξης ισχύος του ν. 3852/2010, ώστε να καθιστά εκ των υστέρων νόμιμη τη συμμετοχή δήμου, ως νέου μέλους, σε τέτοια εταιρεία, όταν η είσοδός του εχώρησε κατά το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι τη δημοσίευση του ν. 4508/2017 (22.12.2017). Ανακαλεί την 234/2018 Πράξη του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο VII Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου λόγω συγγνωστής πλάνης, πλην όμως το επίμαχο ΧΕ δεν πρέπει να θεωρηθεί, λόγω λήξης του οικονομικού έτους 2018, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

^4-10-19 ΕφΘεσ 513/19 : ΑΠΟΛΥΣΗ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.  Περίπτωση καταγγελίας συμβάσεων εργασίας υπαλλήλων  γραφείου, για οικονομοτεχνικούς λόγους - Δύο τα στάδια του δικαστικού ελέγχου. Εν προκειμένω, κρίθηκε ότι οι απολύσεις μπορούσαν να αποτραπούν με τη λήψη ηπιότερων μέτρων – Ειδικότερα, η εναγομένη μπορούσε αντί να καταγγείλει τις συμβάσεις εργασίας των εναγόντων να συνεχίσει να τους απασχολεί σε άλλες θέσεις εργασίας  - Ως εκ τούτου, οι καταγγελίες των συμβάσεων εργασίας των εναγόντων είναι άκυρες ως καταχρηστικές, η δε εναγομένη κατέστη υπερήμερη. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η εναγομένη προσέβαλε παράνομα και υπαίτια την προσωπικότητα των εναγόντων και γι' αυτό το λόγο πρέπει να τους καταβάλει χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Εν μέρει δεκτή η αγωγή.

^4-10-19 ΜονΠρΠατρ 183/19 : ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ - ΑΙΤΗΜΑ ΕΠΙΔΕΙΞΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ. Αίτηση προσωρινής επιδείξεως εγγράφων που έχει ως αντικείμενο την αξίωση λογοδοσίας της αιτούσας ως εντολέα έναντι του καθ ου ως εντολοδόχου, που από τη φύση της δεν μπορεί να έχει προσωρινό χαρακτήρα και να αποτελέσει αντικείμενο δίκης ασφαλιστικών μέτρων. Απορρίπτει την αίτηση ως απαράδεκτη.

^4-10-19 ΔιοικΠρΑθ 2835/19 : ΔΗΜΟΣ - ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ - ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΑΔΕΙΕΣ. Περίπτωση έκδοσης οικοδομικής άδειας κατόπιν πλημμελούς ελέγχου από τα αρμόδια πολεοδομικά όργανα, σε οικόπεδο που δεν είχε πρόσωπο σε διανοιγμένη οδό. Αστική ευθύνη του Δήμου - Κατά τα άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ. λόγος ευθύνης του Δημοσίου είναι η έκδοση ευνοϊκής για τον ζημιωθέντα πράξης, παρά την έλλειψη των νόμιμων προϋποθέσεων έκδοσής της, στο κύρος της οποίας ο ζημιωθείς, ανυπαιτίως πίστεψε. Η ευθύνη δε του Δημοσίου προς αποζημίωση εκτείνεται στην αποκατάσταση του αρνητικού διαφέροντος (διαφέροντος εμπιστοσύνης). Στην περίπτωση αυτή δεν νοείται αποκατάσταση θετικού διαφέροντος, δηλαδή αποζημίωση για ό,τι θα αποκόμιζε ο ζημιωθείς, εάν η πράξη ήταν νόμιμη.  Εν προκειμένω, λοιπόν, κρίνει ότι η ενάγουσα δικαιούται να λάβει  αποζημίωση, για την αποκατάσταση της υλικής ζημίας, καθώς και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη.

^4-10-19 ΕλΣυν (IV) 572/19 : ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΙΑΤΡΟΥ – ΜΕΛΟΣ ΔΕΠ – ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ – ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΘΕΤΙΚΗΣ ΖΗΜΙΑΣ ΑΠΟ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ – ΝΟΣΟΓΟΝΟΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ – ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΣΘΕΝΟΥΣ – ΒΛΑΒΗ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ – ΚΑΤΑΦΑΣΗ ΒΑΡΙΑΣ ΑΜΕΛΕΙΑΣ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ – ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΥ. Αιτήσεις του Γενικού Επιτρόπου της με τις οποίες ζητείται ο υπέρ Νοσοκομείου καταλογισμός του καθ’ ου, πρώην ιατρού του εν λόγω Νοσοκομείου και ήδη συνταξιούχου, με ποσά τα οποία το Νοσοκομείο κατέβαλε ως αποζημίωση στους συγγενείς θανούσας, σε εκτέλεση απόφασης του Διοικητικού Εφετείου συμπεριλαμβανομένου και ποσού ύψους 300 ευρώ, που αντιστοιχεί σε καταλογισθείσα με την ίδια απόφαση σε βάρος του Νοσοκομείου δαπάνη πραγματογνωμοσύνης- προς αποκατάσταση της ισόποσης ζημίας που ο καθ’ ου φέρεται ότι προξένησε στο εν λόγω νομικό πρόσωπο, με πράξεις και παραλείψεις του, οφειλόμενες σε βαριά αμέλεια, κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων. Πρόσκληση θετικής ζημίας στο Δημόσιο από ιατρούς νοσηλευτικών ιδρυμάτων. Αιτιώδης σύνδεσμος που οδηγεί στην κατάφαση  ιατρικής ευθύνης υπάρχει εάν ο ιατρός, κατά παράβαση των κανόνων της ιατρικής επιστήμης και του αντικειμενικώς επιβαλλόμενου καθήκοντος επιμέλειας, υποβάλει τον ασθενή σε επέμβαση, παραλείποντας να τον ενημερώσει για τα μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα των οικείων θεραπευτικών μεθόδων και τους κινδύνους επιπλοκών, έστω και αν υπάρχει συναίνεση του τελευταίου, αφού η συναίνεση αυτή δεν είναι έγκυρη, ελλείψει της απαιτούμενης ενημέρωσης, με ενδεχόμενο η έλλειψη της ενημέρωσης αυτής να μην αποτρέψει τον ασθενή από επέμβαση στην οποία πρόκειται να υποβληθεί, υποβαλλόμενος δε στην τελευταία να υποστεί βλάβη της υγείας του. Πολλώ δε μάλλον συντρέχει ο εν λόγω αιτιώδης σύνδεσμος όταν ο ιατρός προβαίνει σε ιατρικώς μη ενδεικνυόμενη καν επέμβαση, από την οποία όφειλε να απόσχει, κατόπιν μάλιστα πλημμελούς ενημέρωσης του ασθενούς αναφορικά με το επιστημονικώς ενδεδειγμένο της διενέργειάς της. Ο ως άνω ιατρός προέβη σε χειρουργική επέμβαση, παρά το ότι η ασθενής - θανούσα δεν έπασχε από νοσογόνο παχυσαρκία και δεν ήταν ενδεδειγμένη η χειρουργική αντιμετώπιση της. Αμετάκλητη καταδίκη σε ανθρωποκτονία από αμέλεια. Κρίνει ότι η αμελής συμπεριφορά του καθ’ ου δεν εξικνείται μέχρι του βαθμού της βαριάς αμέλειας στο μετά την εγχείρηση στάδιο, λαμβάνοντας υπόψη ειδικότερα την πιθανότητα εγχειρητικών και μετεγχειρητικών επιπλοκών, που ελλοχεύουν σε κάθε ιατρική πράξη, που εν προκειμένω πράγματι συνέβησαν, την αδυναμία επακριβούς πρόβλεψης της πορείας εκάστου ασθενούς, τη διαφορετική αντίδραση κάθε οργανισμού σε ιατρικές επεμβάσεις, την επίδραση εξωγενών παραγόντων και τρίτων προσώπων, που παρεμβάλλονται στην όλη διαδικασία, την απειλή προσβολής από ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, που πράγματι συνέβη, καθώς και το γεγονός ότι, ανεξαρτήτως αν ορισμένες ενέργειες του καθ’ ου κρίθηκαν μη ενδεδειγμένες, μη αποτελεσματικές ή μη έγκαιρες, πάντως προκύπτει το διαρκές ενδιαφέρον του για την ασθενή, η συνεχής παρακολούθησή της και προσπάθεια αξιολόγησης της κατάστασής της, οι επίμονες προσπάθειές του για την αντιμετώπιση των μετεγχειρητικών επιπλοκών, η προσπάθεια αντιμετώπισης κάθε επιπλοκής χωριστά με τη χορήγηση οξυγόνου και φαρμάκων, διενέργεια εργαστηριακών εξετάσεων και λοιπών ιατρικών πράξεων, καθώς και επεμβάσεων μέχρι και την ύστατη στιγμή. Ωστόσο, ο καθ’ ου με τη βαρέως αμελή συμπεριφορά του κατά το προεγχειρητικό στάδιο, υπέβαλε τη θανούσα σε ιατρικώς μη ενδεδειγμένη επέμβαση, την οποία όφειλε να μη διενεργήσει, ενημερώνοντας προσηκόντως την ασθενή και από την υποβολή στην οποία η ασθενής τελικώς κατέληξε. Λαμβάνοντας υπόψη το βαθμό υπαιτιότητας του εκκαλούντος αλλά και την εν γένει συμπεριφορά του μετά την εγχείρηση της θανούσας μειώνει τον καταλογισμό, απορρίπτει δε αίτημα επιδίκασης τόκων. Δέχεται εν μέρει.

^4-10-19 ΕλΣυν (ΟΛ) 477/19 : ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ – ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ – ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ – ΕΥΘΥΝΗ ΥΠΟΛΟΓΟΥ – ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΧΡΗΜΑΤΩΝ – ΜΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΔΑΠΑΝΩΝ – ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΠΑΡ. 1 ΑΡΘΡΟΥ 37 Ν. 3801/2009 – ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ – ΑΛΥΣΙΤΕΛΗΣ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΑΘΩΩΤΙΚΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ - ΑΡΧΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ. Αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης με την οποία απορρίφθηκε έφεση της ήδη αναιρεσείουσας κατά Πράξης, με την οποία διαπιστώθηκε, κατά την εκδίκαση των λογαριασμών Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, χρηματικό έλλειμμα, μέρους του οποίου καταλογίσθηκε εις βάρος της αλληλεγγύως και εις ολόκληρον μετά του Νομάρχου της ως άνω Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Στην προκειμένη περίπτωση έλαβε χώρα παράνομη μεταφορά χρηματικών ποσών από λογαριασμούς σε Τράπεζες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης προς τραπεζικό λογαριασμό νομαρχιακής επιχείρησης, χωρίς να έχει τηρηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία εκκαθάρισης και ενταλματοποίησης των σχετικών δαπανών, η δε αναιρεσείουσα, συνέπραξε άμεσα στην εκταμίευση των σχετικών ποσών, συνυπογράφοντας από κοινού με το Νομάρχη δεκατρείς επιταγές και μια εντολή μεταφοράς ποσού σε χρέωση λογαριασμού που τηρούσε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση σε Τράπεζα και σε πίστωση λογαριασμού της ως άνω Νομαρχιακής Επιχείρησης στην ίδια Τράπεζα. Ευθύνη υπολόγων. Διαχειριστικό έλλειμμα. Το δικάσαν Τμήμα πλήρως θεμελίωσε την κρίση του ότι η ήδη αναιρεσείουσα, δια της εξωταμειακής διαχειρίσεως του επίμαχου ποσού κατέστη υπόλογος, ότι εκ του λόγου αυτού ευθύνεται για κάθε πταίσμα ως προς το προκύψαν έλλειμμα και ότι η απόκλιση της συμπεριφοράς της από το μέσο συνετό δημόσιο λειτουργό, κατά τη διαχείριση του δημοσίου (νομαρχιακού) χρήματος, ήταν ιδιαιτέρως σοβαρή εξικνούμενη τουλάχιστον στον βαθμό της βαρείας αμελείας. Εξάλλου, δεν συγχωρείται η νομιμοποίηση δαπανών, οι οποίες είτε προκάλεσαν ζημία στην οικεία διαχείριση, δηλονότι πραγματικό (ουσιαστικό) έλλειμμα, είτε διενεργήθησαν επέκεινα των διατάξεων του λογιστικού των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και χωρίς την τήρηση των στοιχειωδών κανόνων αυτού. Περαιτέρω, οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009 δεν μπορούν να τύχουν αναλογικής εφαρμογής. Ακόμη, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ως εκ της μη νομίμου μεταφοράς κεφαλαίων εκ των λογαριασμών αυτής, κατέστη πτωχότερη (ελλειμματική), οπότε ο ισχυρισμός ότι αυτή κατέστη αδικαιολογήτως πλουσιότερη πρέπει να απορριφθεί. Αλυσιτελής παρίσταται η επίκληση απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, με την οποία η ήδη αναιρεσείουσα κηρύχθηκε αθώα του αδικήματος της απιστίας στην υπηρεσία, προεχόντως διότι η απόφαση αυτή δημοσιεύθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο της αναιρεσιβαλλομένης και συνεπώς δεν μπορεί να θεμελιωθούν, στην κατ’ αναίρεση δίκη, αιτιάσεις κατ’ αυτής πηγάζουσες από το περιεχόμενο και το διατακτικό της ποινικής απόφασης. Ωστόσο, το δικάσαν Τμήμα, ως προς την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, κατ’ αντιφάσκουσα κρίση, προσέθεσε μια επιπλέον προϋπόθεση, ήτοι ότι το έλλειμμα πρέπει να είναι «αμιγώς τυπικό», αποκλείοντας την εφαρμογή της αρχής αυτής δια της παραδοχής ότι ο επίδικος καταλογισμός έχει «προεχόντως αποκαταστατικό» της προκληθείσης ζημίας χαρακτήρα. Δια της εισαγωγής όμως επιπλέον προϋποθέσεων (περί αμιγούς τυπικού και προεχόντως αποκαταστατικού) διαφοροποίησε ουσιωδώς την προσδοθείσα από το ίδιο έννοια της αρχής της αναλογικότητας και εντέλει απέκλεισε, κατ’ αντιφάσκουσα κρίση, την εφαρμογή της. Δέχεται αίτηση αναίρεσης.

^4-10-19 ΕλΣυν (ΟΛ) 713/19 : ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ –ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ – ΑΓΩΓΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΑΡΘΡΟΥ 105 ΕΙΣΝΑΚ – ΑΝΑΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ – ΑΡΧΗ ΙΣΟΤΗΤΑΣ – ΕΣΔΑ (ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ) – ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ.  Αίτηση αναίρεσης Ελληνικού Δημοσίου κατά απόφασης με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή αγωγή του ήδη αναιρεσιβλήτου, στρατιωτικού συνταξιούχου, και αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να καταβάλει σ’ αυτόν ποσό νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, ως αποζημίωση κατά το άρθρο 105 Εισ.Ν.Α.Κ., για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη από τη μη αναπροσαρμογή της σύνταξής του κατά τις διατάξεις των νόμων 2838/2000 και 3016/2002. Η ρύθμιση του άρθρου 60 παρ. 1 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων – σύμφωνα με την οποία η καταβολή της σύνταξης δεν μπορεί να εκταθεί αναδρομικά πέραν της τριετίας από την πρώτη του μήνα κατά τον οποίο εκδίδεται η σχετική πράξη ή απόφαση - δεν έρχεται σε αντίθεση προς τις διατάξεις του άρθρου 4 του Συντάγματος, ούτε τις διατάξεις του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.. Εξάλλου, η αγωγή για καταβολή αποζημίωσης σε συνταξιούχο του Δημοσίου, λόγω παράλειψης οίκοθεν (αυτεπάγγελτης) αναπροσαρμογής της σύνταξής του από τα όργανα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αμιγώς συνταξιοδοτικού περιεχομένου, πλην όμως δεν κωλύεται από το άρθρο 60 παρ. 1 Σ.Κ., το οποίο περιορίζει μόνο το χρόνο της αναδρομικής καταβολής συντάξεων, χωρίς να αποκλείει τη διεκδίκηση από το δικαιούχο της ζημίας επί της οποίας θεμελιώνεται η ειδική αδικοπραξία του άρθρου 105 Εισ.Ν.Α.Κ.. Πενταετής η παραγραφή της σχετικής αξίωσης. Ο αυξημένος βασικός μισθός των εν ενεργεία στρατιωτικών υπολογίζεται για την αναπροσαρμογή (αύξηση) της σύνταξης των στρατιωτικών που αποχώρησαν από την υπηρεσία πριν από την έναρξη της ισχύος των διατάξεων, οι οποίες τον διαμορφώνουν, χωρίς για την εφαρμογή (επέκταση) των διατάξεων αυτών στους τελευταίους να απαιτείται η έκδοση νόμου συνταξιοδοτικού χαρακτήρα κατά τους ορισμούς του άρθρου 73 παρ. 2 του Συντάγματος. Ειδικότερα, η σύνταξη των αξιωματικών, που προέρχονται από ανώτατα στρατιωτικά ιδρύματα και αποστρατεύθηκαν πριν από την 1.7.2000 φέροντας κατά την έξοδό τους το βαθμό του Αντιστρατήγου, υπολογίζεται από 1.7.2000 με βάση το βασικό μισθό του βαθμού Αντιστρατήγου προσαυξημένο με τα 2/3 της διαφοράς του βασικού μισθού του βαθμού Γενικού Επιθεωρητή Στρατού (ΓΕΠΣ), εφόσον έχουν συμπληρώσει 32 έτη πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας. Αν δε αποστρατεύθηκαν και ως ευδοκίμως τερματίσαντες τη σταδιοδρομία τους δικαιούνται να λάβουν από 1.7.2000 ολόκληρο το βασικό μισθό βαθμού Γενικού Επιθεωρητή Στρατού (ΓΕΠΣ). Περαιτέρω, δικαιούνται από 1.7.2002, με τη συμπλήρωση είκοσι εννέα (29) ετών πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας και αφού αποστρατεύθηκαν ως ευδοκίμως τερματίσαντες τη σταδιοδρομία τους να λάβουν σύνταξη με βάση ολόκληρο το βασικό μισθό του αμέσως επόμενου από τη μισθολογική τους προαγωγή βαθμού, δηλαδή η σύνταξή τους υπολογίζεται πλέον με βάση το βασικό μισθό βαθμού Αρχηγού ΓΕΣ. Μειοψηφία. Απορρίπτει αίτηση.

^27-9-19 ΣτΕ (Ε') 652/19 : ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ - ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ - ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ - ΕΦΕΣΗ. Εκκλησιαστική περιουσία. Πράξη χαρακτηρισμού εκτάσεως ως αναδασωτέας που στηρίχθηκε στο ότι η επίμαχη έκταση περιλαμβάνεται στην αναδάσωση του 1934 και στο ότι αυτή δεν εμπίπτει σε κάποια από τις εξαιρέσεις της αποφάσεως κηρύξεως της αναδασώσεως. Έννομο συμφέρον άσκησης αιτήσεως ακυρώσεως.  Απαράδεκτο της αίτησης  κατά το μέρος που στρέφεται αυτοτελώς κατά της πράξης χαρακτηρισμού, διότι αυτή έχει ενσωματωθεί στην απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων. Κρίση ότι δεν αιτιολογείται η κρίση της προσβαλλόμενης πράξεως σε σχέση με το δασικό χαρακτήρα της επίμαχης εκτάσεως. Δέχεται την έφεση - Εξαφανίζει την υπ' αριθ. 2305/2014 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς - Ακυρώνει την απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων.

^27-9-19 ΕλΣυν (ΟΛ) 5/19 : ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ – ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ – ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΙΑΤΡΟΣ – ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ, ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΛΟΓΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΝΟΜΟΥ. Αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης με την οποία απορρίφθηκε έφεση της αναιρεσείουσας κατά πράξεως του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για κανονισμό σ’ αυτήν σύνταξης, με αναγνώριση πλασματικού χρόνου παιδιών για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Οι διατάξεις της παρ. 12 του άρθρου 6 του ν. 3865/2010, όπως αντικαταστάθηκαν από την έναρξη της ισχύος τους με την παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 4002/2011, εντασσόμενες συστηματικά στο ευρύτερο πλέγμα διατάξεων με τις οποίες επήλθαν δυσμενείς αλλαγές στο συνταξιοδοτικό καθεστώς των υπαλλήλων εν γένει αλλά και εκείνων με τρία τουλάχιστον παιδιά (αύξηση της απαιτούμενης για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος συντάξιμης υπηρεσίας - θέσπιση, για πρώτη φορά, ηλικίας συνταξιοδότησης), βάσει του νέου ασφαλιστικού καθεστώτος στο Δημόσιο (ν. 3865/2010, όπως τροποποιήθηκε), δεν καταλαμβάνουν τις γυναίκες υπαλλήλους που είχαν ήδη αποχωρήσει κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος τους από την υπηρεσία (21.7.2010), ανεξαρτήτως αν η αποχώρησή τους ήταν εκούσια ή ακούσια, χωρίς να έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Συνεπώς, οι τελευταίες δεν μπορούν να αναγνωρίσουν ως χρόνο «πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας» πλασματικό χρόνο παιδιών. Ακόμη, οι γυναίκες που είχαν αποχωρήσει από την υπηρεσία πριν από την 21.7.2010 δεν απέκτησαν δικαίωμα αναγνώρισης πλασματικού χρόνου παιδιών ούτε βάσει του άρθρου 1 παρ. 4 του ν. 4002/2011, με το οποίο αντικαταστάθηκαν οι διατάξεις της παρ. 12 του άρθρου 6 του ν. 3865/2010 από την έναρξη της ισχύος τους, δοθέντος ότι με τις διατάξεις αυτές δεν διευρύνθηκε το πεδίο εφαρμογής του νόμου, ώστε να συμπεριλάβει και τις γυναίκες υπαλλήλους που είχαν ήδη αποχωρήσει από την υπηρεσία. Αντίθετα, με την αναδρομική αυτή αλλαγή, που ανατρέχει στις αρχικές ρυθμίσεις του άρθρου 6 παρ. 12 του ν. 3865/2010, τις οποίες αντικαθιστά από την έναρξη της ισχύος τους, οι τελευταίες άλλαξαν προς το δυσμενέστερο, αφού πλέον η αναγνώριση πλασματικού χρόνου λόγω παιδιών, για τις γυναίκες υπαλλήλους που εξήλθαν της υπηρεσίας μετά την 21.7.2010 και θεμελιώνουν, με αναγνώριση τέτοιου χρόνου, συνταξιοδοτικό δικαίωμα μέχρι την 31.12.2010, δεν μπορεί να υπερβαίνει το χρόνο που απαιτείται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, αποκλειομένης της χρησιμοποίησης του τυχόν υπολειπόμενου χρόνου, ανάλογα με τα τέκνα που έχει ο υπάλληλος, για την προσαύξηση της σύνταξης. Μειοψηφία. Το δικάσαν Τμήμα, δεχθέν τα ανωτέρω, ορθώς έκρινε νόμιμη την απόρριψη από το Γ.Λ.Κ. του αιτήματος της ήδη αναιρεσείουσας για συνταξιοδότηση, περαιτέρω δε ορθά τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ. 12 του ν. 3865/2010 ερμήνευσε και εφάρμοσε. Εξάλλου, εφόσον η αναιρεσείουσα δεν υπαγόταν στο αρχικό καθεστώς, έχοντας εξέλθει από την υπηρεσία προ της ενάρξεως ισχύος του ν. 3865/2010, δεν τίθεται ζήτημα υπαγωγής της ούτε στη νέα ρύθμιση του άρθρου 1 παρ. 4 του ν. 4002/2011. Απορρίπτει αναίρεση.

^27-9-19 ΕλΣυν (ΟΛ) 271/19 : ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ – ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΙΑΤΡΟΥ – ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ – ΑΘΩΩΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ – ΛΗΨΗ ΥΠΟΨΗ ΤΕΚΜΗΡΙΟΥ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ. Αίτηση αναίρεσης απόφασης με την οποία έγινε δεκτή έφεση του ήδη αναιρεσίβλητου, ιατρού Περιφερειακού Ιατρείου κατά απόφασης του Διοικητή του ΟΓΑ περί καταλογισμού σε βάρος του ποσού, το οποίο αντιστοιχεί στη ζημία που φέρεται ότι προκλήθηκε στον εν λόγω Οργανισμό λόγω πλασματικής συνταγογράφησης φαρμάκων σε βιβλιάρια ασφαλισμένων του. Η δέσμευση του Ελεγκτικού Συνεδρίου από την αθωωτική ποινική απόφαση, όταν επιλαμβάνεται εκ των υστέρων κατά την εκδίκαση υπόθεσης της δικαιοδοσίας του, συντρέχει εφόσον τα πραγματικά περιστατικά και τα λοιπά στοιχεία που συγκροτούν την ποινική παράβαση, για την οποία έχει εκδοθεί απαλλακτική απόφαση, ταυτίζονται με εκείνα στα οποία στηρίζεται ο καταλογισμός. Στην περίπτωση αυτή, το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν μπορεί να επανεκτιμήσει τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου ή να αποφανθεί σχετικά με την τέλεση, από τον προσφεύγοντα ενώπιόν του, της πράξης που αποτέλεσε στοιχείο της ποινικής του δίωξης, η οποία κατέληξε στην αθώωσή του. Αστική ευθύνη ιατρού για ζημιογόνες ενέργειες αυτού συνεπεία παραβίασης των υποχρεώσεών του ως προς τις συνταγογραφήσεις. Πλασματική συνταγογράφηση φαρμάκων. Το δικάσαν Τμήμα έκρινε ότι εφόσον ο αναιρεσίβλητος κηρύχθηκε αθώος των αξιόποινων πράξεων για τις οποίες ασκήθηκε ποινική δίωξη (πλαστογραφία με χρήση από κοινού και κατ’ εξακολούθηση και απάτη από κοινού και κατ’ εξακολούθηση), οι οποίες έχουν την ίδια αντικειμενική υπόσταση, είναι δηλαδή ταυτόσημες με τις παράνομες πράξεις που του αποδίδονται με την καταλογιστική απόφαση, ούτε απεδείχθη πρόθεση αυτού, δεν μπορεί να αποστεί από την κρίση του ποινικού δικαστηρίου, από την οποία ήδη απέρρευσε δεδικασμένο ως προς το ότι δεν τέλεσε τις αποδοθείσες σε αυτόν πράξεις, που συνιστούν ποινικό αδίκημα και παράλληλα εμφανίζονται ως η γενεσιουργός αιτία πρόκλησης ζημίας στον Ο.Γ.Α.. Εξάλλου, το τεκμήριο αθωότητας επιβάλλει να λαμβάνεται υπόψη σε κάθε μεταγενέστερη διαδικασία, οποιασδήποτε φύσης και όχι μόνο ποινικής (κυρωτικής), το γεγονός ότι ο ενδιαφερόμενος έχει αθωωθεί με αμετάκλητη δικαστική απόφαση. Μειοψηφία. Τέλος, κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 2 του π.δ/τος 67/2000 το δικάσαν Τμήμα, αναφορικά με υπόλοιπες συνταγογραφήσεις φαρμάκων που δεν αποτέλεσαν στοιχείο της ποινικής δίωξης, έκρινε ότι δεν αποδείχθηκε ότι οι παρατυπίες που εμφανίζουν οι εν λόγω συνταγές οφείλονταν σε «πρόθεση» του αναιρεσίβλητου και ακύρωσε την καταλογιστική πράξη του Διοικητή του Ο.Γ.Α. και κατά το μέρος αυτό, περιορίζοντας όμως έτσι την έκταση της ευθύνης του στο βαθμό του δόλου (πρόθεσης). Δέχεται εν μέρει αίτηση αναίρεσης.

^27-9-19 Ελ Συν (Ι Τμήμα) 473/19 : ΈΦΕΣΗ  - ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΙΔΑΧ – ΑΠΟΔΟΧΕΣ - ΚΑΤΑΤΑΞΗ – ΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΚΠολΔ – ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ – ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ – ΕΚΤΑΣΗ ΕΛΕΓΧΟΥ – ΑΡΧΕΣ ΧΡΗΣΤΗΣ ΚΑΙ ΕΥΡΥΘΜΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. Έφεση με την οποία ζητείται η ακύρωση καταλογιστικής πράξης της Επιτρόπου με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος του εκκαλούντος και υπέρ Δήμου ποσό, το οποίο αντιστοιχεί σε αποδοχές χρονικού διαστήματος που ο εκκαλών φέρεται ότι έλαβε αχρεωστήτως λόγω κατάταξής του σε προσωποπαγή θέση κλάδου ΤΕ με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δηλαδή σε θέση ανώτερης εκπαιδευτικής κατηγορίας από εκείνη, στην οποία έπρεπε να καταταγεί σε συμμόρφωση με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Κατά την κατάταξη εργαζομένου σε θέση (οργανική ή προσωποπαγή) ΙΔΑΧ σε συμμόρφωση με τελεσίδικη απόφαση πολιτικού δικαστηρίου, με την οποία αναγνωρίστηκε ο χαρακτήρας της παρεχόμενης από αυτόν εργασίας ως αορίστου χρόνου, δεν δύναται να ληφθεί υπόψη τίτλος σπουδών ανώτερης εκπαιδευτικής βαθμίδας που προϋπήρχε ή αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια της εργασίας που αυτός παρείχε στο φορέα υπό τους όρους συμβάσεως ορισμένου χρόνου (ή μίσθωσης έργου), εφόσον για την άσκηση των καθηκόντων που ασκούσε ο εργαζόμενος δεν απαιτείτο ο εν λόγω τίτλος σπουδών. Εξάλλου, τα αρμόδια για την άσκηση του προληπτικού ελέγχου των δαπανών όργανα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, δύνανται, εφόσον διαπιστωθεί ότι συντρέχει περίπτωση πλάνης να προχωρήσουν αυτεπαγγέλτως στην αναθεώρηση της πράξης θεώρησης του ήδη εξοφληθέντος χρηματικού εντάλματος πληρωμής και συναφώς, στον καταλογισμό του αχρεωστήτως λαβόντος. Το Τμήμα κρίνει ότι α) μη νομίμως ο εκκαλών κατετάγη, σε συμμόρφωση με την ανωτέρω δικαστική απόφαση σε θέση ΙΔΑΧ της κατηγορίας ΤΕ κλάδου Διοικητικού αντί της κατηγορίας ΥΕ, β) ορθώς η Επίτροπος, κατά το χρόνο ασκήσεως προληπτικού ελέγχου διαπίστωσε, εξ αφορμής βεβαίωσης προϋπηρεσίας, ότι είχε πλανηθεί ως προς τη συνδρομή προϋπόθεσης που προηγείται χρονικά της μισθολογικής προαγωγής του εκκαλούντος, οπότε νομίμως και αρμοδίως προέβη στην αναθεώρηση της πράξεως θεωρήσεως και συνακόλουθα στην άσκηση κατασταλτικού ελέγχου προς αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθεισών αποδοχών, δοθέντος ότι οι επίμαχες αποδοχές κατέστησαν πλέον μη νόμιμες. Ωστόσο, ο επίδικος καταλογισμός πρέπει να ακυρωθεί κατ’ εφαρμογή της αρχής της χρηστής διοίκησης και ενόψει της οικονομικής κατάστασης του εκκαλούντος. Δέχεται έφεση.

^27-9-19 ΜονΠρΘεσ 5439/19 : ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΝΠ.  Υπαγωγή νομικού προσώπου στο καθεστώς ειδικής διαχείρισης του Ν. 4307/2014 (αρ.68 επ.) - Τα πρόσωπα που δικαιούνται να διοριστούν ειδικοί διαχειριστές μετά την κατάργηση του άρθρου 106ια παρ. 1 του ΠτΚ, ως προς τον ειδικό διαχειριστή και τα κωλύματα που εμποδίζουν την ανάθεση σε κάποιον των σχετικών καθηκόντων - Εφαρμογή του άρθρου 11 του ΠΔ 133/2016 για τους διαχειριστές αφερεγγυότητας. Από τη γραμματική ερμηνεία της ανωτέρω διάταξης δεν προκύπτει ότι συμπεριλαμβάνεται στα κωλύματα διορισμού η ιδιότητα προσώπου, ως Μη Εκτελεστικού Οργάνου του Διοικητικού Συμβουλίου θυγατρικής εταιρείας της αιτούσας εταιρίας. Εν προκειμένω, λοιπόν, για την καθ’ ης ανώνυμη εταιρία που βρίσκεται σε αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων της, το παρόν Δικαστήριο θεωρεί τον Χ. ως κατάλληλο πρόσωπο για την ανάληψη του έργου της ειδικής διαχειρίσεως της καθ’ ης η αίτηση εταιρείας.

^23-9-19 ΕλΣυν (ΟΛ) 1270/18 : ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗΣ - ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ - ΝΕΟ ΕΓΓΡΑΦΟ - ΠΟΡΙΣΜΑ ΕΔΕ - ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΑΜΙΑ ΙΚΑ - ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ ΠΟΣΟΥ.. Αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης με την οποία απορρίφθηκε έφεση κατά πράξης, η οποία απέρριψε αίτηση αναθεώρησης του ήδη αναιρεσείοντος κατά Πράξης του ίδιου Κλιμακίου, με την οποία αυτός καταλογίστηκε ως ταμίας ΙΚΑ με ποσό το οποίο φέρεται υπεξαιρεθέν από τη διαχείρισή του. Νέα έγγραφα προσκομισθέντα σε αίτηση αναθεώρησης. Το δικάσαν Τμήμα εσφαλμένα εφάρμοσε τις καθορίζουσες τις προϋποθέσεις αναθεώρησης διατάξεις του άρθρου 29 παρ. 3 του π.δ. 774/1980, καθόσον έκρινε ότι η προσκομισθείσα ενώπιον του Β΄ Κλιμακίου πορισματική έκθεση, που συντάχθηκε στα πλαίσια συμπληρωματικής Ε.Δ.Ε., δεν συνιστά νέο κρίσιμο έγγραφο, για το λόγο ότι δεν στηρίζεται σε πρωτότυπο αποδεικτικό υλικό, αφού κατ’ αυτή εξετάστηκαν οι ίδιοι μάρτυρες που είχαν εξεταστεί και κατά την αρχική Ε.Δ.Ε., ως εκ τούτου το εξαχθέν πόρισμα, στηριζόμενο σε διαφορετική εκτίμηση των αυτών αποδεικτικών στοιχείων από τον συντάξαντα, στερείται πρωτογενούς χαρακτήρα. Αναιρεί απόφαση για παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας.

^23-9-19 ΕλΣυν Τμήμα I (Προληπτικού Ελέγχου) 267/18 : ΔΗΜΟΤΙΚΟ Κ.Κ.Π. - ΕΞΟΔΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ Δ.Σ. - ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΑΠΑΝΩΝ - ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΟΤΗΤΑ - ΔΙΑΥΓΕΙΑ – ΕτΚ – ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ - ΣΥΓΓΝΩΣΤΗ ΠΛΑΝΗ. Μη θεώρηση ΧΕ Δημοτικού ΚΚΠ που φορά στην καταβολή ποσού στον Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο του ως έξοδα παράστασης. Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, με την οποία καθορίζονται τα έξοδα παράστασης που λαμβάνουν μηνιαίως ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος των διοικητικών συμβουλίων των δημοτικών ΝΠΔΔ ανατρέχει στην έναρξη του οικονομικού έτους, χωρίς να ανακύπτει θέμα ανεπίτρεπτης αναδρομικής ισχύος της απόφασης αυτής. Ειδικότερα, με την απόφαση αυτή επιτρέπεται κάθε έτος να καταβάλλονται έξοδα παράστασης, το ύψος των οποίων μεταβάλλεται κάθε οικονομικό έτος, ενόψει της εκάστοτε οικονομικής κατάστασης του δημοτικού νομικού προσώπου, είτε με αύξηση είτε με μείωση του ποσού αυτού, ενώ το ποσό αυτό κλιμακώνεται μέσα σε προκαθορισμένα όρια, σύμφωνα με την κ.υ.α. 20585/10.4.2007, ανάλογα με τα έσοδα του προηγούμενου έτους, η εν λόγω δε μεταβολή, καταλαμβάνει ολόκληρο το οικονομικό έτος, ανεξαρτήτως του χρόνου έκδοσης της σχετικής απόφασης. Εξάλλου, οι δημοσιευτέες στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ διοικητικές πράξεις ισχύουν από τη δημοσίευσή τους σε αυτή, τα ουσιαστικά, ωστόσο, έννομα αποτελέσματα αυτής, δύνανται να ανατρέχουν σε χρόνο προγενέστερο της έκδοσής της, αν τούτο επιτρέπεται. Ακόμη, δεν απαιτείται δημοσίευση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου περί εκλογής των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του ΝΠΔΔ στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δοθέντος ότι δεν πρόκειται περί κανονιστικής διοικητικής πράξης. Επιπλέον, δεν ασκεί επιρροή το γεγονός της έκδοσης από το Δημοτικό Συμβούλιο της επίμαχης απόφασης έγκρισης της δαπάνης και δέσμευσης της πίστωσης, η οποία τελικά δημοσιεύτηκε στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ. Μη κανονική ωστόσο παρίσταται η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι αυτή πρέπει να αναλαμβάνεται κατά την έναρξη εκτέλεσης του προϋπολογισμού, ενόψει του χαρακτήρα της ως δαπάνης σταθερού και περιοδικού χαρακτήρα, πλην όμως δέχεται ότι συνέτρεξε περίπτωση συγγνωστής πλάνης.

^23-9-19 ΕλΣυν Τμήμα VII (Προληπτικού Ελέγχου) 278/18 : ΔHMOΣ – ΕΛΚΕ ΑΕΙ – προγραμματική σύμβαση υποκρύπτουσα νόμιμη σύμβαση απευθείας ανάθεσης υπηρεσιών – διενέργεια δαπανών – συγγνωστή πλάνη. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου που αφορά στην καταβολή ποσού χρηματοδότησης προς τον Ε.Λ.Κ.Ε. ΑΕΙ δυνάμει προγραμματικής σύμβασης. Προγραμματικές συμβάσεις. Διενέργεια δαπανών. Εκπόνηση ερευνητικού - πιλοτικού προγράμματος εκτίμησης του πλημμυρικού κινδύνου στις περιοχές δήμων και διατύπωση συγκεκριμένων διαχειριστικών προτάσεων. Η επίμαχη σύμβαση δεν αποτελεί γνήσια προγραμματική σύμβαση του άρθρου 100 του ν. 3852/2010 αλλά συνιστά, κατ’ ουσία, σύμβαση απευθείας ανάθεσης υπηρεσιών. Η σύμβαση όμως νομίμως συνήφθη σύμφωνα με το άρθρο 118 παρ. 1 του ν. 4412/2016 καθώς η εκτιμώμενη αξία της δεν υπερβαίνει το ποσό των 20.000 ευρώ, σύμφωνα δε με τον Οργανισμό της Εσωτερικής του Υπηρεσίας ο Δήμος δεν διαθέτει εξειδικευμένο προσωπικό για την παροχή των εν λόγω υπηρεσιών. Τέλος, από πλάνη και χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των διατάξεων που αφορούν στην κανονικότητα της δαπάνης, ο Δήμος εξέδωσε την απόφαση ανάληψης του ποσού της σύμβασης (δημοσιονομική δέσμευση) μετά την απόφαση έγκρισης σύναψης της σύμβασης (νομική δέσμευση).

^23-9-19 ΕλΣυν Τμήμα IV (Προληπτικού Ελέγχου) 163/18 : Υ.Πε. – ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΩΝ - ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ - ΑΝΑΘΕΣΗ ΠΡΟΜΗΘΕΙΩΝ (ΠΑΡ. 9 ΑΡ. 66 Ν.. 4316/2014) – ΠΡΟΣΥΜΒΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ. Μη θεώρηση ΧΕ Διοίκησης Υγειονομικής Περιφέρειας που αφορά στην καταβολή ποσού σε εταιρεία ως αμοιβή της για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας στο πλαίσιο σύμβασης. Προσυμβατικός έλεγχος δημοσίων συμβάσεων. Δυνατότητα εφοδιασμού των φορέων Υ.ΠΕ - Π.Ε.Δ.Υ., από τους προμηθευτές των Νοσοκομείων εποπτείας κάθε Υ.ΠΕ. με επέκταση των αντίστοιχων συμβάσεων, με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις (άρθρο 66 παρ.9 του ν. 4316/2014). Η δυνατότητα προσφυγής στην εξαιρετική διαδικασία αναθέσεως αφορά μόνο την προμήθεια αγαθών, όχι δε και την παροχή υπηρεσιών. Οι πρόσθετες αυτές πράξεις αποτελούν νέες αυτοτελείς συμβάσεις απευθείας αναθέσεων που συνάπτονται μεταξύ του Διοικητή της εκάστοτε Υ.Πε. και των προμηθευτών των νοσοκομείων εποπτείας της και υπάγονται σε προσυμβατικό έλεγχο νομιμότητάς τους από το Ελεγκτικό Συνέδριο όταν η προϋπολογιζόμενη δαπάνη τους ή ελλείψει αυτής, το οικονομικό αντικείμενο τους, υπερβαίνει το ποσό των 500.000,00 ευρώ. Μη νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι η επίμαχη σύμβαση δεν υποβλήθηκε πριν από τη σύναψή της σε προσυμβατικό έλεγχο από τον αρμόδιο Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αφού η δαπάνη αυτής, αξίας 551.936,00 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ) υπερβαίνει το όριο των 500.000 ευρώ.

^23-9-19 ΕλΣυν Τμήμα IV (Προληπτικού Ελέγχου) 142/18 : ΑΕΙ – ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ - ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΣ ΤΙΤΛΟΣ - ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΝΔΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΦΕΤΕΙΩΝ - ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ.  Μη θεώρηση ΧΕ προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων Πανεπιστημίου που αφορά στην δαπάνη εταιρείας σε εκτέλεση απόφασης του Διοικητικού Εφετείου (σε συμβούλιο). Όταν η αξίωση του φερόμενου ως δικαιούχου δαπάνης σε βάρος νομικού προσώπου στηρίζεται σε τίτλο εκτελεστό, με βάση τον οποίο δύναται να επισπευσθεί αναγκαστική εκτέλεση, το Ελεγκτικό Συνέδριο, κατά τον ενεργούμενο υπ’ αυτού έλεγχο, υποχρεούται, αφού διαπιστώσει το τύποις υποστατό του επικαλούμενου εκτελεστού τίτλου, να προβεί σε θεώρηση του χρηματικού εντάλματος, που εκδίδεται υπέρ του φερόμενου ως δικαιούχου στον εκτελεστό τίτλο, διότι και υποχρεούται να συμμορφωθεί με τον υπάρχοντα νόμιμο εκτελεστό τίτλο, αφού δεν αποτελεί παρεμπιπτόντως αναφυόμενο ζήτημα, δηλαδή ζήτημα που αναφέρεται στη νομιμότητα ή μη ουσιαστικής αξίωσης. Ενόψει τούτων, το Ελεγκτικό Συνέδριο υποχρεούται να συμμορφωθεί με την κατ' άρθρο 126Β του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας απόφαση ενδοδικαστικής επίλυσης των Διοικητικών Εφετείων, από την οποία παράγεται εκτελεστός τίτλος, που συνιστά για το λόγο τούτο νόμιμο δικαιολογητικό πληρωμής, του προληπτικού ελέγχου περιοριζομένου μόνον στην εξέταση του τύποις υποστατού του σχετικού τίτλου. Νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι δεν δύναται να αμφισβητηθεί η ουσιαστική νομιμότητα του υπό κρίση δικαστικού συμβιβασμού, καθιστώντας ανενεργό τον εκτελεστό τίτλο (δικαστική απόφαση ενδοδικαστικής επίλυσης).

^20-9-19 ΕγκΕισΑρΠάγου 7/19 : ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ -  Συνδιαλλαγή μεταξύ ανήλικου δράστη και θύματος. 

^20-9-19 ΜονΠρΘεσ 4969/19 : ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ - ΣΥΓΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ.  Αγωγή του Δημοσίου για αναγνώριση της συγκυριότητάς του σε γεωτεμάχιο καταχωρημένο στο Κτηματολόγιο, το οποίο αποτελεί τμήμα αιγιαλού.  Προϋποθέσεις σύστασης συγκυριότητας επί ακινήτου. Κρίση ότι η αγωγή είναι απορριπτέα ως μη νόμιμη στο σύνολό της, διότι ενώ το ενάγον εκθέτει ότι είναι αποκλειστικός κύριος διαιρετού τμήματος του επίδικου γεωτεμαχίου, το οποίο (τμήμα) αποτελεί τμήμα του παλαιού αιγιαλού, δεν επικαλείται καμία νόμιμη προϋπόθεση για τη συνένωση του διαιρετού αυτού τμήματος με το γεωτεμάχιο και τη θεώρησή του ως ενιαίου ακινήτου, ώστε να νοείται η δημιουργία συγκυριότητας (άρθρο 1113 ΑΚ) και να θεμελιώνεται έννομη αξίωση του ενάγοντος για αναγνώρισή του ως συγκυρίου επί του όλου γεωτεμαχίου και των επ’ αυτού συσταθεισών οριζόντιων ιδιοκτησιών.

^13-9-19 ΠολΠρΓρεβενών 17/19 : ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ  - ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ - ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ. Η επικυρωθείσα συμφωνία εξυγίανσης δύναται να τροποποιείται άπαξ με μεταγενέστερη συμφωνία όλων των συμβαλλόμενων μερών, η οποία κατατίθεται προς επικύρωση ενώπιον του πτωχευτικού δικαστηρίου - Προϋποθέσεις επικύρωσης - Ειδικότερα, μεταξύ των προϋποθέσεων αυτών είναι και εκείνη που απαιτεί η τροποποίηση να αφορά μόνο το χρόνο ή τον τρόπο αποπληρωμής των περιλαμβανόμενων στην αρχική συμφωνία απαιτήσεων, όχι δε και το ύψος αυτών. Εν προκειμένω, όμως, η ένδικη τροποποιητική συμφωνία, που εισάγεται προς επικύρωση, αφορά τη διαγραφή μέρους (ήτοι την απομείωση) της χρηματικής απαίτησης της προσθέτως παρεμβαίνουσας και άρα δεν δύναται να επικυρωθεί κατά το νόμο. Περαιτέρω, στην προκειμένη περίπτωση απορριπτέα τυγχάνουν και αμφότερα τα λοιπά κρινόμενα ένδικα βοηθήματα, και δη η μεν πρόσθετη παρέμβαση ως γενικά μη επιτρεπόμενη στα πλαίσια της παρούσας δίκης, η δε κύρια παρέμβαση, επειδή σε αυτή δεν διαλαμβάνεται επίκληση της μη τήρησης των  προϋποθέσεων και της εντεύθεν βλάβης των συμφερόντων του κυρίως παρεμβαίνοντος. Απορρίπτει την αίτηση, την κύρια και πρόσθετη παρέμβαση.

^13-9-19 ΑρΠάγος (Α2) 171/19 : ΤΡΑΠΕΖΕΣ - ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ.  Τίθεται το ζήτημα εάν η δανείστρια Τράπεζα, ως υπεύθυνη επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, γενομένης στο πλαίσιο μιας συμβάσεως, οφείλει να ενημερώνει ειδικώς τον οφειλέτη για τη διάθεση αυτών των δεδομένων του στην εκάστοτε συγκεκριμένη εταιρεία ενημέρωσης οφειλετών, ή αρκεί, κατά νόμο, το γεγονός ότι η Τράπεζα κατά τον χρόνο της συλλογής των δεδομένων, βάσει περιληφθέντων όρων στη σχετική σύμβαση, είχε ενημερώσει τον οφειλέτη ότι τα προσωπικά του δεδομένα, θα αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας από την ίδια (Τράπεζα) ή και από εκείνους που εκτελούν την επεξεργασία κατ' εντολή και για λογαριασμό της, ως αποδέκτες των δεδομένων, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι εταιρίες εισπράξεως απαιτήσεων. Παραπέμπει στην Τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

^13-9-19 ΜονΠρΠειρ 276/19 : ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ - Ν.3869/10. Από την κατάθεση της αίτησης και μέχρι την ημέρα επικύρωσης κατά την οποία είτε θα επικυρωθεί ο ενδεχόμενος προδικαστικός συμβιβασμός από τον Ειρηνοδίκη, είτε θα συζητηθεί ενδεχόμενο αίτημα για την έκδοση προσωρινής διαταγής, δεν επιτρέπεται η λήψη καταδιωκτικών μέτρων κατά του οφειλέτη, καθώς και η μεταβολή της πραγματικής και νομικής κατάστασης της περιουσίας του.Σύμφωνα με την άποψη που ακολουθεί ως ορθότερη το παρόν δικαστήριο, η έννοια των καταδιωκτικών μέτρων είναι ευρύτερη από την κατηγορία των μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης και στην παραπάνω απαγόρευση εμπίπτει και η έκδοση διαταγής πληρωμής σε βάρος του αιτήσαντος την υπαγωγή στις ρυθμίσεις του Ν. 3869/10. Εν προκειμένω, όμως,  η ανακόπτουσα, με την ένδικη ανακοπή, δε στρέφεται και κατά του κύρους του απογράφου και της κάτωθι του αντιγράφου του απογράφου επιταγής προς πληρωμή, επομένως δε βάλλει κατά του κύρους της προδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, κατ’ άρθρο 933 του ΚΠολΔ, αλλά στρέφεται μόνο κατά της έκδοσης της προσβαλλόμενης διαταγής πληρωμής, η οποία, όμως, από μόνη της δε συνιστά ούτε έναρξη, ούτε συνέχιση εκτέλεσης. Απορρίπτει την ανακοπή.

^13-9-19 ΜονΠρΠειρ 291/19 : ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ - Ν.3869/10. Έννοια της δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε αδυναμία πληρωμών - Περίπτωση εκτεταμένης λήψης καταναλωτικών δανείων και πιστωτικών καρτών - Εν προκειμένω, αποδείχθηκε ότι οι αιτούντες δολίως περιήλθαν σε αδυναμία πληρωμής των χρεών τους, δεκτής γενομένης ως και κατ’ ουσίαν βάσιμης της προβληθείσας σχετικής ένστασης δόλου εκ μέρους των καθ’ ων οι αιτήσεις - εφεσιβλήτων, η δε κατάφαση της αποδειχθείσας ως άνω δόλιας περιέλευσης των αιτούντων σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους αναιρεί γι’ αμφότερους αυτούς την ιδιότητα του καλόπιστου υπερχρεωμένου οφειλέτη που δικαιούται να υπαχθεί στις προστατευτικές διατάξεις του Ν. 3869/10. Απορρίπτει την έφεση.

^13-9-19 ΕιρΘεσ 335/19 : ΣΥΜΒΑΣΗ ΠΩΛΗΣΗΣ. ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΕΓΓΡΑΦΟΥ - ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ. Συμβάσεις πώλησης - Αγωγή για την καταβολή υπολοίπου του τιμήματος. Αίτημα επίδειξης εγγράφων - Ειδικότερα, ο εναγόμενος προβάλλει αίτημα περί επίδειξης αποσπασμάτων των εμπορικών βιβλίων της ενάγουσας, ως προς την κίνηση των παραγγελιών που έχει κάνει προς σ’ αυτή, και τις καταβολές στις οποίες έχει προβεί, πλην όμως παντελώς αόριστα, καθώς δεν αναφέρεται το έννομο συμφέρον του για την επίδειξη των συγκεκριμένων εγγράφων, δεδομένου ότι οι ένδικες παραγγελίες αλλά και η καταβολή μέρους του τιμήματος της πρώτης εξ αυτών, συνομολογούνται από την ενάγουσα και δεν εξειδικεύεται περαιτέρω σε τι θα συνεισφέρουν για την αποδεικτική διαδικασία της παρούσας δίκης. Η κρινόμενη αγωγή πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη από ουσιαστική άποψη και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 17.903,83 ευρώ, που αντιστοιχεί στο υπόλοιπο του συνολικά οφειλομένου τιμήματος των δύο συμβάσεων πώλησης, νομιμοτόκως. Περαιτέρω, η απόφαση πρέπει να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή κατά ένα μέρος.

^6-9-19 ΑΠΔΠΧ 28/19 : ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ - ΤΙΤΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ - ΑΝΑΦΟΡΑ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΟΣ. Ζήτημα αναγραφής θρησκεύματος και ιθαγένειας στους τίτλους σπουδών και της απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών. Η Αρχή έκρινε ότι α) η αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο, στους τίτλους και πιστοποιητικά σπουδών και στο πληροφοριακό σύστημα «myschool» και β) η δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και εξ αυτού επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης για την απαλλαγή του από το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι νόμιμες και γι' αυτούς τους λόγους καλεί το Υπουργείο Παιδείας, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, να απόσχει από τις ως άνω μη σύννομες πράξεις επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων των μαθητών,  να μεριμνήσει για την άμεση τροποποίηση των σχετικών ρυθμίσεων και τέλος να λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο και να εκδώσει κάθε αναγκαία οδηγία προς τις οικείες εκπαιδευτικές αρχές.

^6-9-19 ΕιρΖακ 78/19 : ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ. ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ . Ν.4491/17. Διαφορά από διοικητική σύμβαση κατασκευής δημόσιου έργου - Δικαιοδοσία. Έννοια διοικητικής σύμβασης και κριτήρια χαρακτηρισμού. Μετά τη θέση σε ισχύ του Ν. 4491/17, ήτοι μετά την 13.10.2017, όλες οι προσφυγές ή αγωγές, που αφορούν διαφορές από την εκτέλεση δημοσίου έργου και απορρέουν από διοικητική σύμβαση ή από ιδιωτικού δικαίου σύμβαση, είτε έχουν, οι διαφορές, συμβατικό υπόβαθρο είτε, λόγω ακυρότητας της σύμβασης, ερείδονται στις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού, ακόμα και αν ανακύπτουν από συμβάσεις έργων και μελετών που έχουν συναφθεί πριν από την έναρξη ισχύος του Ν. 4491/17, υπάγονται εφεξής στη δικαιοδοσία των διοικητικών δικαστηρίων. Η κρισιολογούμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη ελλείψει δικαιοδοσίας.

^6-9-19 ΜονΠρΚορ 37/19 : ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ - Ν.3869/10 - ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ. ΕΦΕΣΗ. Στην περίπτωση που οι μηδενικού ή μικρού ύψους καταβολές ορίζονται για χρονικό διάστημα όχι μικρότερο των πέντε (5) μηνών και συγχρόνως ορίζεται νέα δικάσιμος για επανακαθορισμό των δόσεων στη νέα δικάσιμο, η απόφαση είναι οριστική κατά το τμήμα της που ορίζει καταβολές (έστω και μηδενικές) για ορισμένο διάστημα χρόνου και μη οριστική κατά το τμήμα της που ορίζει νέα δικάσιμο για επανακαθορισμό των δόσεων. Απαράδεκτη η άσκηση έφεσης κατά εν μέρει οριστικής απόφασης. Εν προκειμένω, λοιπόν, η εκκαλούμενη απόφαση είναι εν μέρει μη οριστική απόφαση, μη επιδεκτική όμως έφεσης για οποιοδήποτε τμήμα της.

^30-8-19 ΜονΠρΑθ 466/19 : ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ. Η καταγγελία της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου συνιστά δικαίωμα του εργοδότη ή του εργαζόμενου και είναι μονομερής, αναιτιώδης δικαιοπραξία, δεν επιτρέπεται όμως, να υπερβαίνει, προφανώς, τα όρια που διαγράφει η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη. Ακυρότητα καταγγελίας της σχέσης εργασίας για νόμιμη συνδικαλιστική δράση. Έννοια συνδικαλιστικής δράσης. Βάρος απόδειξης. Εν προκειμένω, αποδείχθηκε ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας της ενάγουσας από την εναγομένη δεν οφείλεται στον επικαλούμενο από αυτή λόγο της συνδικαλιστικής της δράσης, αλλά στη μειωμένη απόδοσή της, στην έλλειψη ενδιαφέροντός της για το αντικείμενο της εργασίας της, στις προβληματικές σχέσεις που είχε αναπτύξει με κάποιους συναδέλφους της, στην αρνητική στάση της απέναντι σε υπαλλήλους του ΕΟΦ, στη μη τήρηση οδηγιών της εναγομένης και στην αδιαφορία της ενάγουσας σε επισημάνσεις - παρατηρήσεις από τους αρμόδιους υπαλλήλους της εναγομένης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνακόλουθα δεν αποδείχθηκε ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας της ενάγουσας είναι άκυρη ως παράνομη, άλλως ως καταχρηστική.

^27-8-19 AρΠάγος (Ποιν - ΣΤ') 841/19 : ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΦΗΜΗΣΗ - ΨΕΥΔΗΣ ΚΑΤΑΜΗΝΥΣΗ. ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ. Στοιχειοθέτηση συκοφαντικής δυσφήμησης και ψευδούς καταμήνυσης - αιτιολογία - εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης - με την παραδοχή, την οποία διέλαβε στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης απόφασής του το δικάσαν Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, σχετικά με την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμισης, προέβη σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων των άρθρων 362 και 363 του ΠΚ, καθόσον στην έννοια του τρίτου, κατά τις διατάξεις αυτές, περιλαμβάνεται οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο ή αρχή, όπως ο γραμματέας, ο δικαστικός επιμελητής, οι δικαστές, οι εισαγγελείς οι αστυνομικοί κλπ που έλαβαν γνώση του δυσφημιστικού ισχυρισμού ή της διάδοσης, ενόψει μάλιστα και του ότι και από την γραμματική ακόμη διατύπωση του κειμένου των διατάξεων των άρθρων 362-363 του ΠΚ συνάγεται ευθέως ότι "τρίτος" είναι κάθε πρόσωπο που λαμβάνει γνώση των φερόμενων συκοφαντικών ισχυρισμών, αφού δεν γίνεται σ' αυτές οποιαδήποτε εξαίρεση ή διάκριση για τα όργανα που είναι κατά το νόμο αρμόδια να παραλαμβάνουν μηνύσεις, καταθέσεις, αναφορές κλπ - Αναιρεί εν μέρει την υπ' αριθμόν 3837-3901/2018 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, ως προς τις διατάξεις της που αφορούν την αθώωση των αναιρεσίβλητων για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμισης.

^27-8-19 ΑρΠάγος (Α2) 286/19 : ΑΜΟΙΒΗ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΑ - ΕΞΟΔΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΟΥ. ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ. Το μέρος της ένδικης αμοιβής, που αποδόθηκε στο Δημόσιο ως δημόσιο έσοδο, για το λόγο ότι τα εισπραχθέντα δικαιώματα του υποθηκοφύλακα κατά το κρίσιμο τρίμηνο υπερέβαιναν τα έξοδα λειτουργίας του υποθηκοφυλακείου, μετά την απόδοσή του που έγινε κατ' επιταγή νόμου, εξέφυγε από την περιουσία του εναγομένου και αυτός επομένως έπαυσε κατά το χρόνο επίδοσης της αγωγής να είναι ως προς αυτό πλουσιότερος, χωρίς να αποκτήσει κάποιο αντάλλαγμα στη θέση του. Το υπόλοιπο μέρος της ένδικης αμοιβής αναλώθηκε για την κάλυψη των εξιστορούμενων αναγκαίων λειτουργικών δαπανών του υποθηκοφυλακείου, στις οποίες ο υποθηκοφύλακας ήταν υποχρεωμένος από το νόμο να προβεί για τις ανάγκες λειτουργίας της δημόσιας υπηρεσίας του υποθηκοφυλακείου, δηλαδή προς εκπλήρωση δημόσιου σκοπού. Αναιρεί και παραπέμπει.

^8-8-19 ΔΠρΑθ 7484/19 : ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ - ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ.  ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ. Αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων δημοτικών τελών και τελών ακίνητης  περιουσίας που κατέβαλε η ενάγουσα στον εναγόμενο Δήμο - Άσκηση αγωγής με επικουρική βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού. Δεδομένου ότι στην κατηγορία των φορολογικών διαφορών υπάγονται και εκείνες που έχουν ως αντικείμενο την επιβολή δημοτικών τελών, η κρινόμενη αγωγή, με την οποία ζητείται η επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθέντων δημοτικών τελών και ειδικών φόρων έχει ως αντικείμενο αξίωση «φορολογικού περιεχομένου εν γένει», για την οποία, μόνο το ένδικο βοήθημα της προσφυγής ήταν επιτρεπτό να ασκηθεί. Το ίδιο, άλλωστε, ισχύει και για την επικουρική βάση της αγωγής, καθώς και αυτή αφορά την αποκατάσταση ζημίας που προήλθε από την αχρεώστητη –κατά τους ισχυρισμούς της ενάγουσας– καταβολή δημοτικών τελών, εν πάση δε περιπτώσει η εξέτασή της, θα προϋπέθετε τη διαμόρφωση ανεπίτρεπτης παρεμπίπτουσας κρίσης ως προς τη νομιμότητα της καταβολής των επίδικων τελών ή της παράλειψης της Διοίκησης να προβεί στην επιστροφή τους. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο.

^8-8-19  ΜΠρΛαμ 72/19 : ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ - ΟΜΟΛΟΓΑ - ΖΗΜΙΑ ΕΠΕΝΔΥΤΗ - ΕΥΘΥΝΗ ΤΡΑΠΕΖΑΣ. Σύμβαση Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών - Ομόλογα που ανήκουν στην κατηγορία των «perpetual bonds», δηλαδή στα «ομόλογα ατελεύτητης διάρκειας» - Ο κομιστής ενός τέτοιου ομολόγου δεν δικαιούται σε παράδοση - επιστροφή του ομολόγου στον εκδότη του προς τον σκοπό είσπραξης της ονομαστικής του αξίας μετά την λήξη μιας συμφωνηθείσας διάρκειας ή οποτεδήποτε. Συνεπώς, είναι προφανές ότι το επίμαχο ομόλογο αφενός είναι υψηλού ρίσκου, αφετέρου δεν είναι απλό στη σύλληψη και στη λειτουργία του επενδυτικό προϊόν.  Περίστατικά πλημμελούς συμπεριφοράς των υπαλλήλων της τράπεζας σε βάρος του πελάτης της - ενάγοντος, ο οποίος δεν διέθετε οποιασδήποτε μορφής ειδικότερη εκπαίδευση ή εμπειρία και δεν έλαβε ακριβή και σαφή πληροφόρηση σχετικά με τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου επενδυτικού προϊόντος, ούτε πριν λάβει χώρα η αγορά του ομολόγου, αφού αυτή πραγματοποιήθηκε εν αγνοία του, ούτε όταν έλαβε γνώση της συγκεκριμένης επένδυσης και αποφάσισε να το διακρατήσει, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να κατανοήσει τους κινδύνους. Η συμπεριφορά αυτή των εναγόμενων, η οποία εκδηλώθηκε έναντι του ενάγοντος, συνιστάμενη στην αθέτηση του καθήκοντος διαφώτισης, παροχής ορθής συμβουλευτικής καθοδήγησης και προειδοποίησης του ενάγοντος - πελάτη, δημιουργεί ευθύνη αδικοπρακτική της τράπεζας και συνάμα αντίκειται στην καλή πίστη, στα συναλλακτικά ήθη, στον Κανονισμό Δεοντολογίας ΕΠΕΥ και στο Νόμο περί προστασίας καταναλωτών. Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

^8-8-19 ΤρΕφΑθ 220/19 : ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ. ANΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ.  Σύμβαση εμπορικής συνεργασίας με αντικείμενο την αποκλειστική πώληση υγρών καυσίμων για διάρκεια πέντε ετών μεταξύ εταιρίας πώλησης πετρελαιοειδών και πρατηριούχου υγρών καυσίμων, που θα το διένειμε - Παράταση άνω της πενταετίας της διάρκειας των συμβάσεων. Αίτημα αναγνώρισης ακυρότητας των συμβάσεων λόγω υπέρβασης της πενταετίας - Κρίση ότι η αγωγή είναι μη νόμιμη και συνεπώς απορριπτέα, διότι τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία επικαλούνται οι ενάγουσες προς θεμελίωση αυτής, και αληθή υποτιθέμενα, δεν μπορούν να στοιχειοθετήσουν το αίτημά τους περί αναγνώρισης ακυρότητας των επιδίκων συμβάσεων, δεδομένου ότι δεν επικαλούνται ότι οι συμφωνίες αυτές επηρέαζαν τα εμπορικά ρεύματα και τον ανταγωνισμό εντός της κοινής αγοράς, με συνέπεια να καθίσταται δυσχερής εξ αυτού του λόγου η πραγματοποίηση των στόχων μιας ενιαίας αγοράς, και συνεπώς, δεν τυγχάνει εφαρμογής το κοινοτικό δίκαιο. Εξάλλου, οι ενάγουσες δεν επικαλούνται άλλα πραγματικά περιστατικά, για να θεμελιώσουν την απαίτησή τους στις διατάξεις του εθνικού δικαίου περί αθέμιτου ανταγωνισμού. Απορρίπτει τις εφέσεις.

^8-8-19  ΕφΑθ 2448/19 : ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΤΑΙΡΙΑΣ - ΟΕ. Σε όλες τις περιπτώσεις, σημαίνει μεταβολή της νομικής μορφής («νομικού ενδύματος») της εταιρίας χωρίς εκκαθάριση και χωρίς ανάγκη μεταβιβάσεως (με ειδική ή οιονεί καθολική διαδοχή) των εταιρικών αντικειμένων και εταιρικών χρεών στην εταιρία υπό τη νέα της μορφή. Περίπτωση μετατροπής ΟΕ σε ΕΕ - Η ετερόρρυθμη πλέον εταιρία αναλαμβάνει, αυτοδικαίως άνευ άλλης διατύπωσης, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της ομόρρυθμης εταιρίας, ανεξάρτητα αν προέρχονται από συμβατική, αδικοπρακτική ή εκ του νόμου-έννομη σχέση. Κρίνεται ότι ο τίτλος επί του οποίου στηρίχτηκε και εκδόθηκε η προσβαλλόμενη διαταγή πληρωμής από την οποία προκύπτει η ύπαρξη χρηματικής οφειλής σε βάρος της ανακόπτουσας τραπεζικής εταιρίας έναντι της καθ’ ης η ανακοπή, δεν είναι ανύπαρκτη - ανυπόστατη, αφού εξεδόθη επί υπαρκτού νομικού προσώπου, καθόσον η επιδικαζόμενη απαίτηση προκύπτει με έγγραφη απόδειξη και δη εφετειακή απόφαση, η οποία είχε εκδοθεί υπέρ της δικαιούχου της αρχικής απαίτησης ΟΕ ως έχουσας την κατ’ άρθρο 62 ΚΠολΔ ικανότητα δικαίου και την ικανότητα διαδίκου, και κατ’ επέκταση νομιμοποιείτο ενεργητικώς στη συνέχιση της μεταξύ αυτής και της εναγόμενης τραπεζικής εταιρίας ανοιγείσα δική, ακόμη και μετά τη μετατροπή της. Δέχεται την έφεση.

^26-7-19 ΜΠρΑθ 268/19 : ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ. Η Ευρωπαϊκή Διαταγή Πληρωμής, που έχει εκδοθεί για απαίτηση υπαγόμενη στον Κανονισμό 1896/2006, κατά τη διαδικασία που ο Κανονισμός προβλέπει και έχει κηρυχθεί εκτελεστή στο κράτος μέλος προέλευσης, όπου δικαιούται να προβάλει αντιρρήσεις ο οφειλέτης, αναγνωρίζεται και εκτελείται σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος, δίχως να απαιτείται η κήρυξη αυτής εκτελεστής.Έτσι, ο αιτών απευθύνεται κατευθείαν στα όργανα εκτέλεσης της χώρας υποδοχής, ήτοι, στο πλαίσιο της ελληνικής πολιτικής δικονομίας, στον αρμόδιο δικαστικό επιμελητή. Εν προκειμενω, πρόκειται περί Ευρωπαϊκής Διαταγής Πληρωμής του Κανονισμού (ΕΚ) 1896/2006, που κατέστη εκτελεστή στο κράτος προέλευσης (Ιταλία) και δεν χρειάζεται να αναγνωριστεί και να κηρυχθεί εκτελεστή στην Ελλάδα, διότι εκτελείται αμέσως. Απορρίπτει την αίτηση ως μη νόμιμη.

^26-7-19 ΜΠρΑθ 1845/19 : ΙΑΤΡΟΙ Ε.Σ.Υ - ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΙΑΤΡΟΥ - ΣΥΝΤΑΓΜΑ.  Υποχρέωση των ιατρών του Ε.Σ.Υ από το καθού ΝΠΔΔ, να αναλάβουν πρόσθετα τα καθήκοντα του οικογενειακού ιατρού. Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων.  Ιδιωτική διαφορά - Δικαιοδοσία. Η συνταγματικά κατοχυρωμένη στο άρθρο 5 επαγγελματική ελευθερία. Ειδικότερα, οι αιτούντες είναι θεράποντες ιατροί, προσληφθέντες από πολλών ετών από το Ι.Κ.Α. που στη συνέχεια μεταφέρθηκαν διαδοχικά στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ και τελικά στο καθ ού, όπου απασχολούνται μέχρι σήμερα, έχοντας καταλάβει οργανικές θέσεις πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ. με συμβάσεις εργασίας Ι.Δ.Α.Χ. Ισχυρίζονται λοιπόν, ότι το καθ ού αντισυμβατικά και κατά παράβαση του άρθρου 5 παρ. 1 του Συντάγματος, το τελευταίο χρονικό διάστημα, επιχειρεί να τους υποχρεώσει παρά τη θέλησή τους να αναλάβουν παράλληλα με την συμφωνημένη εργασία τους και καθήκοντα οικογενειακού ιατρού, συμπεριφορά που προσβάλλει βάναυσα την προσωπικότητά τους. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω πιθανολογηθέντων πραγματικών περιστατικών, η επιχειρούμενη εκ μέρους του καθ ου ένταξη των αιτούντων στο θεσμό του οικογενειακού ιατρού, παρά τη θέλησή τους, είναι παράνομη, αφού δεν βρίσκει έρεισμα στο νόμο, παραβιάζοντας το άρθρο 5 του Σ., και δη την ελευθερία των συμβάσεων. Η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ' ουσίαν, να ρυθμιστεί προσωρινά η εργασιακή σχέση των αιτούντων με το καθ ού  και να υποχρεωθεί το τελευταίο να αποδέχεται προσωρινά τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες τους ως θεραπόντων ιατρών της ειδικότητάς τους, υπό τους ίδιους όρους.

^19-7-19 ΑρΠάγος (Β1) 316/19 :  ΔΗΜΟΣΙΟ - ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ - ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ - ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ. Προσωπικό Δημοσίου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου - Δικαίωμα αποζημίωσης λόγω απόλυσης ή καταγγελίας της σύμβασης εργασίας από την υπηρεσία. Άρθρο 55 παρ. 4 του ΠΔ 410/88 - Προκύπτει ότι, ενώ μέχρι την τροποποίηση της εν λόγω διάταξης με το Ν. 3320/2005, το προσωπικό που δικαιούτο να λάβει την αποζημίωση ορίζονταν ρητά στις διατάξεις του ν. 993/1979, δηλαδή ειδικό επιστημονικό, τεχνικό και βοηθητικό προσωπικό, που προσλήφθηκε πριν την ισχύ του ν. 993/1979 και όσοι υπηρετούσαν κατά τη δημοσίευση του νόμου αυτού και συνδέονταν με το Δημόσιο με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, παρότι δεν ανήκαν στο ειδικό επιστημονικό, τεχνικό και βοηθητικό προσωπικό, μετά τη γενόμενη τροποποίηση αναφέρεται πλέον γενικά στο προσωπικό με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου. Εν προκειμένω λοιπόν, ο αναιρεσείων ενάγων δικαιούται την αιτούμενη αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, αν και διορίσθηκε στο εναγόμενο αναιρεσίβλητο Δημόσιο με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μετά την έναρξη ισχύος του Ν. 993/1979 και δεν ανήκε στο ειδικό επιστημονικό, τεχνικό και βοηθητικό προσωπικό. Δεκτή η αναίρεση.

^19-7-19  ΔΕφΑθ (Β') 11/19 : ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ - ΑΙΤΗΣΗ ΑΚΥΡΩΣΗΣ. Η προσβαλλόμενη απόφαση αναδάσωσης στηρίζεται στο ότι η επίδικη έκταση αποτελεί τμήμα μεγαλύτερης έκτασης που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Ήδη όμως, έχει κριθεί από το ΕΔΔΑ και το ΣτΕ, ότι η απόφαση του Νομάρχη που κήρυξε αναδασωτέα ευρύτερη έκταση, βασίστηκε σε απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, χωρίς καμία νέα επανεκτίμηση της κατάστασης και ότι, ενόψει του εξαιρετικά παρωχημένου χρόνου της κήρυξής της και του γεγονότος ότι αυτή αφορά γενικώς στην περιοχή όλου του Λεκανοπεδίου Αττικής, που ορίζεται ευρύτατα και χωρίς διάγραμμα, εξαιρουμένων, μάλιστα, σημαντικών κατηγοριών εκτάσεων, δεν συνεπάγεται τον αυτόματο χαρακτηρισμό της επίδικης έκτασης ως αναδασωτέας, αλλά θα έπρεπε να αιτιολογείται με νεότερα στοιχεία. Κρίθηκε λοιπόν εν προκειμένω, ότι η προσβαλλόμενη πράξη, με την οποία κηρύσσεται αναδασωτέα η ιδιοκτησία τoυ αιτούντος, με το αιτιολογικό ότι πρόκειται για δασική έκταση των παρ. 2 και 4 του άρθρου 3 του ν. 998/1979, που έχει εκχερσωθεί, παρίσταται ανεπαρκώς αιτιολογημένη. Δεκτή η αίτηση ακύρωσης.

^19-7-19  ΔΕφΑθ 585/19 : ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ - ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ - ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ. ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ. Από τον συνδυασμό των διατάξεων 108 παρ. 1 του ΥΚ, 2 παρ. 1 του ΠΚ και 7 παρ. 1 του Σ., συνάγεται ότι εάν από την τέλεση του πειθαρχικού παραπτώματος έως και την έκδοση αμετάκλητης απόφασης, ισχύουν περισσότεροι νόμοι, προκύπτει ότι εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον διωκόμενο διατάξεις. Εν προκειμένω, ευμενέστερες διατάξεις είναι αυτές του Ν. 4325/15, διότι η οριστική παύση δεν περιλαμβάνονταν στις ποινές που μπορούσαν να του επιβληθούν πειθαρχικά για τα παραπτώματα, που αυτός είχε παραπεμφθεί στο πειθαρχικό συμβούλιο και συνεπώς,για τον λόγο αυτό, δεν συνέτρεχε κώλυμα αποδοχής της αίτησης παραίτησής του από την διοίκηση. Κρίση ότι μη νομίμως ο αρμόδιος Υπουργός παρέλειψε την έκδοση διαπιστωτικής πράξης λύσης της υπαλληλικής σχέσης του αιτούντος, όπως η παράλειψη αυτή εκδηλώθηκε ρητά με την πράξη περικοπής αποδοχών αυτού. Δέχεται την αίτηση. Ακυρώνει την παράλειψη της διοίκησης να εκδώσει την διαπιστωτική πράξη λύσεως της υπαλληλικής του σχέσης του αιτούντος.

^11-7-19 ΜΠρΠειραιώς 722/19 : ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ - ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΞΗ. Κήρυξη εκτελεστότητας αλλοδαπών αποφάσεων. Για να κηρυχθεί εκτελεστή στην Ελλάδα απόφαση αλλοδαπού δικαστηρίου απαιτείται, πλην άλλων, και να μην είναι αντίθετη προς τη «δημόσια τάξη».  Έννοια “δημόσιας τάξης”. Περίπτωση απόφασης δικαστηρίου αμερικανικής πολιτείας με την οποία επιδικάζεται, λόγω ενδοσυμβατικής ευθύνης, πέραν της πραγματικής ζημίας, και πρόσθετο χρηματικό ποσό, ως ιδιωτική υπέρ του δανειστή ποινή. Κρίση ότι ο θεσμός της τιμωρητικής αποζημίωσης δεν έρχεται σε σύγκρουση με τη δημόσια τάξη με την προϋπόθεση όμως, ότι το ποσό το οποίο επιδικάζεται δεν είναι δυσανάλογα μεγάλο. Στην προκείμενη περίπτωση, η τιμωρητική αποζημίωση κρίνεται από το παρόν Δικαστήριο εύλογη ενόψει των συγκεκριμένων περιστάσεων, που προκύπτουν από την αλλοδαπή απόφαση. Δεκτή η αίτηση.

^11-7-19 ΠΠρΗρακλείου 10/19 : ΑΛΛΗΛΟΧΡΕΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ. ΔΙΑΤΑΓΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ - ΑΝΑΚΟΠΗ. Kαταγγελία σύμβασης πίστωσης με ανοιχτό λογαριασμό. Ανακοπή διαταγής πληρωμής. Κατ' αρχάς η από πλευράς τραπεζικού ιδρύματος παραβίαση της υποχρέωσης ενημέρωσης, αναφορικά με προηγούμενη γνωστοποίηση προς την πιστούχο και τον εγγυητή του χαρακτηρισμού τους ως μη συνεργάσιμων δανειοληπτών, δεν συνιστά άνευ ετέρου άκυρη, ως αντίθετη κατά το άρθρο 174 ΑΚ, την καταγγελία της σύμβασης. Σκοπός της προβλεπόμενης στον Κώδικα Δεοντολογίας διαδικασίας διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων ιδιωτών και επιχειρήσεων είναι η εξεύρεση συναινετικής λύσης μεταξύ δανειολήπτη και πιστωτικού ιδρύματος και η διερεύνηση εναλλακτικής πρότασης αναδιάρθρωσης.  Στην προκείμενη περίπτωση, η καθ’ ης η ανακοπή δεν υποχρεούνταν να τηρήσει την εν λόγω διαδικασία, διότι είχε προηγηθεί η επιβολή σε βάρος της οφειλέτριας αναγκαστική κατάσχεση, με επισπεύδον το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι είχαν σε προγενέστερο χρόνο καταρτιστεί η συμφωνία εξυγίανσης και η σύμβαση αναγνώρισης και ρύθμισης οφειλής, στις οποίες συμβλήθηκε και ο ανακόπτων, βάσει των οποίων καθορίστηκε αναδιάρθρωση της συνολικής οφειλής, χωρίς ωστόσο να υπάρξει ουσιαστική εκδήλωση, από πλευράς της πιστούχου και του τελευταίου, πρόθεσης να τηρηθεί η εν λόγω διευθέτηση, κρίνει ότι η καταγγελία της ένδικης σύμβασης πίστωσης δεν έλαβε χώρα καταχρηστικά.  Επιπρόσθετα, δεν αποδεικνύεται ότι υπήρξε από πλευράς της πιστούχου και των εγγυητών τυχόν εκδήλωση πρόθεσης τους προς νέα ρύθμιση της οφειλής τους. Τέλος, νομίμως η καθ’ ης η ανακοπή προέβαινε σε μετακύλιση σε βάρος της πιστούχου της εισφοράς του Ν. 128/1975, ενσωματώνοντας αυτή στο επιτόκιο της ένδικης πίστωσης. Απορρίπτει.

^11-7-19  ΕφΑθηνών 896/19 : ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΔΗΛΟ. ΑΠΟΚΛΗΡΩΣΗ. Είναι ισχυρή η εγκατάσταση κληρονόμου επί δήλου πράγματος, δηλαδή επί ειδικά καθοριζόμενου στοιχείου της κληρονομιάς, η οποία υπάρχει αν συνάγεται από τη διαθήκη θέληση του διαθέτη, με τη μνεία του δήλου, να εγκαταστήσει τον τιμώμενο ως κληρονόμο, ως άμεσο δηλαδή καθολικό του διάδοχο σε όλη την κληρονομιά του ή σε ποσοστό της. Μόνο σε περίπτωση αμφιβολίας, αν δηλαδή δεν προκύπτει θέληση του διαθέτη για εγκατάσταση του τιμώμενου ως κληρονόμου, αυτός που τιμήθηκε με το δήλο πράγμα θεωρείται κληροδόχος. Αποκλήρωση με ευρεία και στενή έννοια. Κατά την έννοια του άρθρου 1839 ΑΚ, αποκλήρωση είναι η στέρηση από μεριδούχο της νόμιμης μοίρας του με διάταξη τελευταίας βούλησης. Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την ερμηνεία της ιδιόγραφης διαθήκης της, ήταν αφενός μεν να εγκαταστήσει τους εναγομένους ως μοναδικούς κληρονόμους της εφ’ όλης της κινητής και ακίνητης περιουσίας της, ενώ τους λοιπούς τετιμημένους ως κληροδόχους, με τις κληροδοσίες των οποίων βαρύνονται οι εναγόμενοι ανάλογα με τη μερίδα τους, αφετέρου δε να αποκληρώσει τον ενάγοντα-αδελφό της κατ’ άρθρο 1713 ΑΚ, ήτοι να αποκλείσει αυτόν από την εξ αδιαθέτου διαδοχή. Απορρίπτει την αγωγή.

^4-7-19 ΔΕφΑθ 1107/19 : ΤΕΛΗ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΥ - ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ - ΣΥΝΤΑΓΜΑ. ΠΡΟΣΦΥΓΗ. Πράξη διορθωτικού προσδιορισμού τελών χαρτοσήμου και εισφοράς υπέρ ΟΓΑ για τη φορολογική περίοδο του έτους 2010.  Άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής και άσκηση προσφυγής - Δεν απαιτείται η ενδικοφανής προσφυγή να ταυτίζεται απολύτως με την προσφυγή από την άποψη των προβαλλόμενων λόγων, αλλά αρκεί να υπάρχει ομοιότητα κατά τα ουσιώδη και εκάστοτε κρίσιμα στοιχεία.  Παραγραφή - Εύλογη διάρκεια - Έχει κριθεί από την Ολ του ΣτΕ με την υπ'αρ. 1738/17 ότι ο κανόνας της εικοσαετούς παραγραφής των αξιώσεων (αρ. 249 ΑΚ), εκτιμώμενος υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας, δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής, κατ’ αναλογία, για την παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου για την επιβολή τελών χαρτοσήμου και της υπέρ ΟΓΑ κοινωνικής εισφοράς, ενόψει και του επιδιωκόμενου εν προκειμένω σκοπού δημοσίου συμφέροντος για αποτελεσματικότητα του φορολογικού ελέγχου και εισπραξιμότητα των καταλογιζομένων τελών χαρτοσήμου και της υπέρ ΟΓΑ κοινωνικής εισφοράς. Στην περίπτωση αυτή, εφαρμοστέα ρύθμιση, κατά τα νομολογιακώς δεκτά, η οποία στοιχεί προς την απαίτηση της διάταξης του άρθρου 25 παρ.1 του Συντάγματος, είναι εκείνη της πενταετούς παραγραφής. Εν προκειμένω, λοιπόν, το δικαίωμα του Δημοσίου να επιβάλει τέλη χαρτοσήμου και υπέρ ΟΓΑ κοινωνική εισφορά, για την κρινόμενη διαχειριστική περίοδο του έτους 2010, υπόκειται σε πενταετή παραγραφή - Μη νόμιμος ο καταλογισμός των φορολογικών επιβαρύνσεων, οι οποίες διενεργήθηκαν με την έκδοση και κοινοποίηση στην προσφεύγουσα της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού τελών χαρτοσήμου εντός του έτους 2017, δηλαδή μετά τη συμπλήρωση, στις 31.12.2015 της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής.

^28-6-19 ΠρΧαλκίδας (ΔιοικΟλ) 2/19 :  ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ - Ν.4335/15. Ζητήματα που γεννήθηκαν με τη νέα τακτική διαδικασία του Ν.4335/15, για τον τρόπο επανάληψης της συζήτησης μετά την έκδοση προδικαστικής απόφασης. Πόρισμα της Ολομέλειας των Δικαστών του Πρωτοδικείου Χαλκίδας στην περίπτωση έκδοσης μη οριστικής απόφασης και επανάληψης της συζήτησης ή επαναφοράς της αγωγής προς συζήτηση, κατά τα άρθρα 237, 249, 250 και 254 του ΚΠολΔ.

^28-6-19 ΕφΑθ 695/19 : ΣΤΕΡΗΣΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΕΝΗΛΙΚΟΥ ΤΕΚΝΟΥ. Θάνατος πατέρα ενηλίκου τέκνου σε ατύχημα - Αποζήμιωση λόγω στέρησης διατροφής του τέκνου από την ασφαλιστική εταιρία  - Προϋποθέσεις αποζημίωσης. Ως περιουσία καταλυτική του δικαιώματος του ενάγοντος για αποζημίωση νοείται εκείνη η οποία δεν συνδέεται με αυτή που αποκόμισε ο ενάγων από το ίδιο ατύχημα.  Εν προκειμένω άρνηση εκ μέρους της ασφαλιστικής επιχείρησης της προϋποθέσεως της απορίας του ενάγοντος τέκνου λόγω του εισπραχθέντος κεφαλαίου της χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ψυχικής οδύνης. Ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός της εναγομένης είναι αντίθετος προς την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη, διότι η εισπραχθείσα από τον ενάγοντα χρηματική ικανοποίηση λόγω θανατώσεως του πατέρα του αποτελεί πράγματι περιουσιακό στοιχείο, το οποίο όμως αποκτήθηκε από τον ενάγοντα λόγω αδικοπραξίας για την οποία ευθύνεται η εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, η οποία δεν επιτρέπεται να επικαλεσθεί την ύπαρξη αυτής της περιουσίας για να αντλήσει ωφελήματα τα οποία οδηγούν σε ανατροπή την προϋποθέσεως του ενάγοντος για αξίωση διατροφής. Απορρίπτει την έφεση.

^28-6-19 ΜονΠρΑθ 411/18 : Ν.Ε.Ρ.Ι.Τ ΑΕ - ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ - Ν.4324/15 - ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Περίπτωση πρόσληψης με σύμβαση ορισμένου χρόνου του ενάγοντος ως Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών της εναγομένης Ν.Ε.Ρ.Ι.Τ - Κατά τη διάρκεια της συμβάσεως εκδόθηκε ο Ν.4324/15 δυνάμει του άρθρου 14 του οποίου, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου μεταξύ της Ν.Ε.Ρ.Ι.Τ. ΑΕ και των Διευθυντών λύονται αζημίως. Έτσι η εναγόμενη, επικαλούμενη την ως άνω διάταξη Νόμου, έλυσε την εργασιακή της σχέση με τον εναγόμενο - Άσκηση αγωγης λόγω άκυρης απόλυσης. Το Δικαστήριο κρίνει ότι η  καταγγελία της επίδικης σύμβασης εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου είναι άκυρη, διότι έγινε χωρίς τη συνδρομή σπουδαίου λόγου, κατά την έννοια του άρθρου 672 του Α.Κ. Ειδικότερα, η διάταξη του άρθρου 14 του νόμου 4324/2015, αντίκειται στο  Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ, καθώς πρόκειται για μεταγενέστερη επέμβαση του νομοθέτη στη σύμβαση εργασίας, η οποία προσβάλλει το ατομικό δικαίωμα των συμβαλλομένων μερών στην ελευθερία της σύμβασης εργασίας καταργούσα τη δυνατότητα διαμόρφωσης του περιεχομένου αυτής. Πράγματι, με την πρόωρη μονομερή λύση της συμβάσεως των ήδη προσληφθέντων, χωρίς αποζημίωση, προσβάλλεται η κατοχυρωμένη από το Σύνταγμα οικονομική ελευθερία των ανωτέρω προσώπων. Περαιτέρω, ο τεθειμένος νομοθετικός περιορισμός της απόλυσης, και μάλιστα χωρίς καταβολή αποζημίωσης, δεν είναι πρόσφορος και αναγκαίος για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού και σε κάθε περίπτωση είναι δυσανάλογος σε σχέση με αυτόν. Εν προκειμένω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων είχε όλα τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα για να προσληφθεί στη θέση του Διευθυντή των Οικονομικών Υπηρεσιών και παρείχε τις υπηρεσίες του στην εναγομένη προσηκόντως και ευσυνειδήτως. Επομένως, η καταγγελία εκ μέρους της εναγομένης της επίδικης σύμβασης εργασίας είναι άκυρη, διότι έγινε χωρίς σπουδαίο λόγο. Δεν μπορεί όμως, να γίνει λόγος ούτε για παράνομη προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος κατά το άρθρο 57 Α.Κ, ούτε για αδικοπραξία κατά την έννοια άρθρων 914 και 932 του ίδιου Κώδικα. Πρέπει λοιπόν, η κρινόμενη αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και περαιτέρω πρέπει να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει μέρος της αποζημίωσης στον ενάγοντα λόγω πρόωρης καταγγελίας της επίδικης σύμβασης εργασίας νομιμοτόκως, καθώς και τις αποδοχές αδείας 2014, επίσης νομιμοτόκως. Δεκτή εν μέρει η αγωγή.

^28-6-19 ΕλΣυνέδριο (Πράξη - Ι Τμήμα) 7/18 : ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ– ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΕ – ΑΚΥΡΕΣ ΔΙΑΔΟΧΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΙΔΟΧ – ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΗΣ. Αίτηση ανάκλησης πράξης Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Ι Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίθηκε ότι δεν πρέπει να θεωρηθεί ΧΕ της αιτούσας δημοτικής ΑΕ που αφορούσε στην καταβολή αποδοχών σε υπαλλήλους της, που απασχολήθηκαν σε υπηρεσίες καθαριότητας, δυνάμει συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, που συνήφθησαν κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 24 παρ. 2 του ν. 4479/2017. Οι συναφθείσες βάσει των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του ν. 4479/2017, συμβάσεις των φερομένων ως δικαιούχων του επίμαχου χρηματικού εντάλματος και οι απορρέουσες από αυτές δαπάνες είναι μη νόμιμες, καθόσον οι υπάλληλοι μέχρι τις 7.6.2017 δεν απασχολήθηκαν σε υπηρεσίες καθαριότητας ανταποδοτικού χαρακτήρα, όπως απαιτούν οι προαναφερθείσες διατάξεις, δεδομένου ότι οι παρασχεθείσες από αυτούς υπηρεσίες αυτές αμείβονταν από τα έσοδα που προέκυπταν από το αντίτιμο που κατέβαλλαν οι ωφελούμενοι πολίτες-χρήστες των παροχών υδροθεραπείας και όχι, ως εκ τούτου, από την είσπραξη ανταποδοτικού τέλους προοριζόμενου για την παροχή των υπηρεσιών. Οι συμβάσεις αυτές είναι, ως διαδοχικές, αυτοδικαίως άκυρες. Η καταβολή, ωστόσο, των οφειλομένων βάσει αυτών επιβάλλεται από τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του π.δ. 164/2004, ως μέτρο για την αποτροπή της καταχρηστικής χρησιμοποίησης του είδους αυτού των συμβάσεων εργασίας, (διαδοχικών) και δύναται να διενεργηθεί με το χρηματικό ένταλμα που φέρεται προς έλεγχο και αφορά στην καταβολή της συμφωνηθείσας αμοιβής τους κατ’ επίκληση των άκυρων αυτών συμβάσεων. Δέχεται αίτηση. Ανακαλεί τη 29/2018 πράξη του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών  στο I Τμήμα.

^21-6-19 ΑΕΔ 1/19 : Άρση αποφατικής σύγκρουσης δικαιοδοσίας, η οποία ανέκυψε από τις αποφάσεις 1548/2013 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και 973/2017 του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών. Διαφορά από διοικητική σύμβαση και την απόρριψη ανακοπής της αιτούσας κατά της δήλωσης του Δημοσίου ως τρίτου, εις χείρας του οποίου έγινε κατάσχεση απαίτησης της καθ' ής η εκτέλεση εταιρείας. Αίρει υπέρ της δικαιοδοσίας των διοικητικών δικαστηρίων την αποφατική σύγκρουση που ανέκυψε στην προκείμενη υπόθεση. Αντίθετη μειοψηφία.

^21-6-19  ΕλΣυνέδριο (Πράξη - VII Τμήμα) 50/18 : Αίτηση ανάκλησης – Δήμος – αμοιβή – απευθείας ανάθεση – προμήθειες – αυτοκίνητα – συγγνωστή πλάνη. Αίτηση ανάκλησης μη θεώρησης ΧΕ Δήμου που αφορά στην καταβολή αμοιβής σε ιδιωτικό συνεργείο για την επισκευή και συντήρηση δημοτικών οχημάτων. Απευθείας ανάθεση προμηθειών. Επιμερισμός. Προμήθεια των αναγκαίων ανταλλακτικών αυτοκινήτων και επισκευή και συντήρηση σε ιδιωτικό συνεργείο οχημάτων των Ο.Τ.Α.. H προμήθεια ανταλλακτικών για την τακτική συντήρηση και επισκευή των οχημάτων του Δήμου μη νομίμως ανατέθηκε απευθείας, μετά από τεχνητή κατάτμηση της συνολικής, απαιτούμενης για την κάλυψη των ετήσιων αναγκών του, δαπάνης, με σκοπό την αποφυγή, προκήρυξης διαγωνισμού, καθόσον η αξία της, συναθροιζόμενη με την αξία των προηγηθεισών αυτής όμοιων προμηθειών του Δήμου, υπερβαίνει το ποσό των 20.000,00 ευρώ, που τίθεται ως όριο για την απευθείας ανάθεση των προμηθειών των δήμων. Εντούτοις λαμβανομένων υπόψη των ισχυρισμών του Δήμου ότι στα υπό προμήθεια ανταλλακτικά περιλαμβάνονται και ανταλλακτικά που δεν αφορούν στο τακτικό σέρβις των οχημάτων, όπως τούτο αποδεικνύεται και από τη δυσκολία ανεύρεσης των ανταλλακτικών για ένα όχημα, το Τμήμα κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του Δήμου προέβησαν στην ελεγχόμενη απευθείας ανάθεση χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των σχετικών διατάξεων και πρέπει για το λόγο αυτό να ανακληθεί η προσβαλλόμενη πράξη. Ανακαλεί την 164/2018 Πράξη του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Τμήμα αυτό.

^21-6-19 ΕλΣυνέδριο (Πράξη - Ι  Τμήμα) 23/18 : Αίτηση ανάκλησης – Δήμος – δημοτική υπάλληλος – επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Αίτηση ανάκλησης μη θεώρησης ΧΕ Δήμου που αφορά στην αναδρομική καταβολή επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας σε δημοτική υπάλληλο αυτού, διότι η άνω φερόμενη ως δικαιούχος υπάλληλος, κατηγορίας ΥΕ και ειδικότητας Γενικών Καθηκόντων, απασχολείται στο Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (Σ.Μ.Α.) του Δήμου, όμως είναι επιφορτισμένη με την άσκηση αμιγώς διοικητικών καθηκόντων (τοποθετημένη στη θέση «Διοικητικός») και, συνεπώς, δεν πληροί τις προϋποθέσεις του άρθρου 22 του ν. 4368/2016 για τη λήψη του ως άνω επιδόματος. Επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Η προαναφερόμενη δημοτική υπάλληλος κατηγορίας ΥΕ - Γενικών Καθηκόντων, παρέχουσα εργασία διοικητικής φύσεως, εξαιρείται ρητώς από τις επαγγελματικές ειδικότητες, που, σύμφωνα με την εφαρμοστέα διάταξη, έχουν δικαίωμα λήψης του επιδόματος αυτού, ενώ περαιτέρω, δεν αρκεί για να την καταστήσει δικαιούχο του επίμαχου επιδόματος το γεγονός ότι, καθ’ όλο το ωράριο εργασίας της, υφίσταται τις οσμές και τη σκόνη των απορριμμάτων, βιώνει δε τη θέασή τους από το χώρο που στεγάζεται το γραφείο της καθώς επίσης τις τυχόν δονήσεις, τη διάχυση των ρύπων στο σύνολο των εγκαταστάσεων του Σ.Μ.Α. και την εν γένει αισθητική υποβάθμιση του περιβάλλοντος χώρου. Απορρίπτει αίτηση.

^19-6-19 ΣτΕ (Β') 27/19 :  Δήμοι - Δημόσιος υπόλογος - Έλλειμμα.  Δημόσιος υπόλογος - Έννοια και χαρακτηριστικά -Έννοια ελλείμματος. Προσδιοριστικό στοιχείο της έννοιας του υπολόγου είναι η απονεμηθείσα σ' αυτόν από τον νόμο ή η ασκούμενη από αυτόν οποιαδήποτε εξουσία προς διαχείριση χρημάτων  που ανήκουν στο Κράτος, σε ν.π.δ.δ. ή σε ο.τ.α., ενώ πράξη διαχειρίσεως αποτελεί η χρήση αυτών σύμφωνα με τον νόμο και τον προορισμό τους και η προσήκουσα απόδοσή τους. Αυτόθροη συνέπεια της ιδιότητας του δημοσίου υπολόγου είναι η υποχρέωσή του να αποδίδει λογαριασμό για την διαχείρισή του. Σε περίπτωση δε που διαπιστωθεί έλλειμμα σ' αυτήν, καταλογίζεται με αιτιολογημένη απόφαση από τους διαπιστώσαντες αυτό οικείους διατάκτες και επιθεωρητές και σε κάθε περίπτωση από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Ως έλλειμμα διαχειρίσεως, η αποκατάσταση του οποίου συνεπάγεται τον καταλογισμό του υπολόγου, νοείται κάθε επί το έλαττον αδικαιολόγητη διαφορά που διαπιστώνεται μεταξύ της ποσότητας των χρημάτων που έπρεπε να υπάρχει σε μια δεδομένη στιγμή, σύμφωνα με τους τηρούμενους λογαριασμούς και με βάση νόμιμα διαχειριστικά στοιχεία, και εκείνης που πράγματι υπάρχει. Περίπτωση εν προκειμένω, βεβαίωσης στο χρηματικό κατάλογο του αναιρεσιβλήτου Δήμου, οφειλών από τέλη καθαριότητας - φωτισμού - Τ.Α.Π της αναιρεσείουσας εταιρίας που δραστηριοποιείται στην εν γένει εμπορία ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία φέρεται να τα εισέπραξε από τους πελάτες της, αλλά δεν απέδωσε αυτά στο  Δήμο. Κρίθηκε ότι εφόσον, ποσά δημοτικών φόρων και τελών που εισεπράχθησαν από τους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίοι έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπολόγου, και τα οποία δεν απεδόθησαν στους δικαιούχους δήμους συνιστούν έλλειμμα, ο έλεγχος της νομιμότητας της επίδικης πράξεως καταλογισμού υπάγεται στην δικαιοδοσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου και όχι σ’ αυτή των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων. Ενόψει αυτού, το δικάσαν διοικητικό εφετείο που δίκασε την διαφορά αυτή υπερέβη την δικαιοδοσία του και πρέπει, κατά συνέπεια, για τον λόγο αυτό, να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση. Το Δικαστήριο διακρατεί το ένδικο βοήθημα της αναιρεσείουσας, το οποίο και παραπέμπει στο Ελεγκτικό Συνέδριο.

^14-6-19 ΑρΠάγος (Β2) 188/19 : Αξιώσεις κατά Δημοσίου - Τοκοφορία - Δημόσιο συμφέρον.  Η ρύθμιση  με την οποία, επί υπερημερίας, αναγνωρίζεται στα ΝΠΔΔ το δικαίωμα να καταβάλλουν, με την ιδιότητα του οφειλέτη, ποσοστό τόκου 6% ετησίως, ήτοι μικρότερο εκείνου που έχουν υποχρέωση να καταβάλλουν οι ιδιώτες ως οφειλέτες, εισάγει επιτρεπτή εξαίρεση υπέρ των ΝΠΔΔ, και δεν βρίσκεται σε αντίθεση ούτε προς τις αυξημένης τυπικής ισχύος διατάξεις του Συντάγματος, ούτε προς αυτές του άρθρου 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, που προστατεύει την περιουσία παντός προσώπου. Και τούτο, διότι η προστασία της περιουσίας του ΝΠΔΔ είναι αναγκαία προκειμένου αυτό να παραμένει σε θέση να εκπληρώνει, απρόσκοπτα, τους προέχοντες καταστατικούς σκοπούς του και να εξυπηρετεί το γενικότερο δημόσιο ή κοινωνικό συμφέρον. Αναιρεί ως προς τόκους.

^14-6-19 ΔΕφΑθ 60/19 : Δάση - Αναδασωτέες εκτάσεις. Κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση, δημόσια ή ιδιωτική, κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων, που προβλέπει η συνταγματική διάταξη του άρθρου 117 παρ.3, η δε απόφαση περί αναδασώσεως πρέπει να αιτιολογείται πλήρως ως προς το χαρακτηρισμό της έκτασης ως δάσους ή δασικής εκτάσεως, η αιτιολογία, όμως, αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου. Εν προκειμένω, η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης, παρίσταται πλημμελής, διότι, η Διοίκηση στηρίζει την κρίση της περί του δασικού χαρακτήρα της  έκτασης, στην απλή αναφορά του αριθμού των αεροφωτογραφιών, χωρίς μνεία του περιεχομένου τους, όσον αφορά το είδος, τη μορφή και πυκνότητα της δασικής βλάστησης. Δέχεται την αίτηση ακύρωσης.

^14-6-19 ΜΠρΚαρδίτσας 4/19 : Τράπεζες - Επενδυτικές υπηρεσίες - Ευθύνη.  Σύμβαση παροχής επενδυτικών υπηρεσιών - Ομόλογα ατελεύτητης διάρκειας - ''Perpetual bonds''. Ζητήματα ευθύνης τράπεζας, εάν δεν εφιστά εγγράφως την προσοχή του επενδυτή στους κινδύνους συγκεκριμένων επενδυτικών επιλογών του. Προστασία καταναλωτών. Εν προκειμένω, προκύπτει ότι οι ενάγοντες, πριν προβούν στην αγορά του ομολόγου, δεν είχαν λάβει από τους προστηθέντες υπαλλήλους των εναγομένων τραπεζών ακριβή και σαφή πληροφόρηση σχετικά με τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου επενδυτικού προϊόντος και εν γένει τους κινδύνους που ενείχε η εν λόγω επένδυση. Επίσης αποδείχθηκε ότι οι ενάγοντες υπάγονται στην έννοια του καταναλωτή και όχι του θεσμικού επενδυτή ή επαγγελματία κερδοσκόπου επενδυτή, καθόσον δεν υπερβαίνουν το πρότυπο του μέσου αποταμιευτή. Οι εναγόμενες λοιπόν, δια των πράξεων και παραλείψεων των προστηθέντων υπαλλήλων τους, παρέβησαν τις συναλλακτικές υποχρεώσεις τους, παρέβησαν υπαιτίως τις διατάξεις του Κανονισμού Δεοντολογίας ΕΠΕΥ, καθώς και τις διατάξεις του Ν. 2251/94. Η υπαίτια δε παράβαση των ανωτέρω διατάξεων συνιστά παράνομη συμπεριφορά και οι εναγόμενες ευθύνονται αντικειμενικά για την αδικοπρακτική συμπεριφορά των προστηθέντων από αυτές υπαλλήλων. Εν μέρει δεκτή η αγωγή.

^12-6-19 ΕλΣυν (Πράξη Προλ.Ελέγχου - Τμήμα VII) 131/18 : Δήμος – υπάλληλοι ΙΔΟΧ – πρόσληψη. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου για την καταβολή μέρους αμοιβής σε εταιρεία για τη «Φροντίδα και υποστήριξη καθημερινής λειτουργίας Αθλητικών Εγκαταστάσεων», συνολικού ποσού 15.000,00 ευρώ συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α.. Οι προβλεπόμενοι στον ΚΚΔΚΥ για το μόνιμο προσωπικό περιορισμοί εφαρμόζονται αναλογικά μόνο επί του απασχολούμενου με σύμβαση εργασίας ΙΔΑΧ προσωπικού, όχι δε και επί εκείνου που απασχολείται με σύμβαση εργασίας ΙΔΟΧ. Νόμιμη η σχετική δαπάνη καθόσον το γεγονός ότι ένας εκ των ήδη εταίρων της αναδόχου εταιρείας είχε προσληφθεί από το Ν.Π.Δ.Δ, κατά την ίδια χρονική περίοδο ως ΠΕ Καθηγητών Φυσικής Αγωγής με σύμβαση εργασίας ΙΔΟΧ δεν ασκεί επιρροή.

^12-6-19 ΕλΣυν (Πράξη Προλ.Ελέγχου - Τμήμα VII) 65/18 : Δήμος – απευθείας ανάθεση – υπηρεσίες – επιμερισμός. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου που αφορά σε αμοιβή εργασιών καθαρισμού ρεμάτων στη Δ.Ε. Απευθείας ανάθεση υπηρεσιών. Επιμερισμός. Το αντικείμενο των ελεγχόμενων «εργασιών καθαρισμού ρεμάτων» δεν είναι ομοειδές με το αντικείμενο συμβάσεων «κλαδεύσεων για λόγους πυρασφάλειας οδεύσεων προς τα δάση» και ως εκ τούτου νομίμως αυτές ανατέθηκαν απευθείας, σύμφωνα με το άρθρο 118 του ν. 4412/2016, καθώς οι εν λόγω εργασίες, που αποσκοπούν στον καθαρισμό τμημάτων των πέντε ρεμάτων Δ.Ε., πέραν του καθαρισμού της βλάστησης που ως αντικείμενο ταυτίζεται με αυτό των αναθέσεων για τον «καθαρισμό φυτικής βλάστησης στο οδικό δίκτυο» και τις «κλαδεύσεις για λόγους πυρασφάλειας», περιλαμβάνουν πρωτίστως εργασίες απομάκρυνσης φερτών υλικών, μπαζών και απορριμμάτων, εργασίες οι οποίες δεν παρουσιάζουν ομοιότητα με όσες έχουν ανατεθεί με τις λοιπές συμβάσεις. Νόμιμη συνεπώς παρίσταται η δαπάνη δεδομένου ότι η σχετική σύμβαση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως μερικότερο τμήμα ενιαίας εργασίας των συμβάσεων, ώστε να αποτελεί προϊόν μη νόμιμης κατάτμησης.

^12-6-19 ΕλΣυν (Πράξη Προλ.Ελέγχου - Τμήμα VII) 45/18: Δήμος – αμοιβή – υπηρεσίες αποκομιδής απορριμμάτων – απευθείας ανάθεση - προϋπολογισμός. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου  που αφορούσαν σε καταβολή μέρους της αμοιβής των φερόμενων ως δικαιούχων για την παροχή υπηρεσιών αποκομιδής απορριμμάτων και ανακυκλώσιμων υλικών σε Δημοτικές Ενότητες. Νόμιμη η απευθείας ανάθεση όμοιων ή ομοειδών συμβάσεων, όταν καθεμία από αυτές αφορά στην κάλυψη των αναγκών κάθε δημοτικής ενότητας ξεχωριστά και η συνολική ετήσια δαπάνη για κάθε δημοτική ενότητα δεν υπερβαίνει το ποσό των 20.000 ευρώ χωρίς ΦΠΑ. Νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι αν και το αντικείμενο των επίμαχων συμβάσεων αφορά στην παροχή όμοιων υπηρεσιών, ορθώς ο Δήμος προέβη στην απευθείας ανάθεσή τους ανά δημοτική ενότητα κατ’ εφαρμογή του άρθρου 6 παρ. 14 του ν. 4071/2012, καθόσον ακολουθήθηκε εξαρχής η διαδικασία αναγραφής ξεχωριστών πιστώσεων ανά Δημοτική Ενότητα στον προϋπολογισμό του έτους 2017.

^7-6-19 ΑρΠάγος (Ολ) 3/19 : Επικουρικό Κεφάλαιο - Αυτοκινητικό ατύχημα - Περιορισμός αποζημίωσης - Αντισυνταγματικότητα. Ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος. Αυτοκινητικό ατύχημα - Ευθύνη Επικουρικού Κεφαλαίου λόγω ανάκλησης της άδειας λειτουργίας της ασφαλιστικής επιχείρησης - Όρια ευθύνης του ΕΚ - Εν προκειμένω, κατά την κρίση του Εφετείου το ΕΚ όφειλε να καταβάλει στον παθόντα το ποσοστό 70% της συνολικής αποζημίωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του τέταρτου άρθρου περ.γ' του Ν. 4092/12.  Κρίση ότι η εν λόγω κανονιστική εθνική ρύθμιση κατά το μέρος με την οποία περιορίζεται το συνολικό ποσό αποζημίωσης του παθόντος σε περίπτωση ανάκλησης της άδειας ασφαλιστικής εταιρείας, όπως στην ένδικη περίπτωση, σε ορισμένο μόνο ποσοστό της πλήρους αποζημίωσης και με ανώτατο ποσό 100.000 ευρώ, είναι αντίθετη με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (αρ.25 παρ.1 του Σ.), την ΕΣΔΑ (αρ.1 παρ.1 του ΠΠΠ), αλλά και το Ενωσιακό Δίκαιο (Οδ. 72/166/ΕΚ και Οδ. 84/5/ΕΚ). Αναιρεί  λοιπόν, την υπ'αρ. 671/14 απόφαση του ΜονΕφΠειραιώς, κατά το μέρος που περιόρισε την υποχρέωση του Επικουρικού Κεφαλαίου για καταβολή αποζημίωσης (αποθετικής ζημίας και χρηματικής ικανοποίησης).

^7-6-19 ΔΠρΘεσ 447/19 : Νόθευση πετρελαίου - Λαθρεμπορία - Προσφυγή. Η χρησιμοποίηση αντί για πετρέλαιο κίνησης, πετρελαίου θέρμανσης ναυτιλίας ή πετρελαίου κίνησης νοθευμένου με άλλα προϊόντα, συνιστά αντικειμενική παράβαση, που διαπράττεται με μόνη την απόδειξη τέλεσης των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών, ανεξαρτήτως της τυχόν υπαιτιότητας των μετεχόντων προσώπων, η οποία επισύρει την επιβολή του ως άνω διοικητικού προστίμου σε βάρος του κατόχου του οχήματος. Περαιτέρω, η παράβαση αυτή είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη από το αδίκημα της λαθρεμπορίας, κι ως εκ τούτου, στοιχειοθετείται, ακόμη κι αν ο παραβάτης απαλλαγεί από την τέλεση της λαθρεμπορίας. Το διοικητικό δικαστήριο δικαιούται να μεταβάλλει ακόμη και τη νόμιμη βάση στην οποία στηρίχθηκε η έκδοση της καταλογιστικής σε βάρος διοικουμένου πράξης επιβολής προστίμου. Περαιτέρω, εν προκειμένω, η απόφαση του ποινικού δικαστηρίου με την οποία κηρύχθηκαν αθώοι οι  προσφεύγοντες, αφορά στη νόμιμη εκπρόσωπο της προσφεύγουσας, ενώ η ένδικη διοικητική διαδικασία και η προκείμενη διαφορά αφορά στην ίδια, ήτοι οι δύο διαδικασίες δεν στρέφονται κατά του ίδιου προσώπου, ώστε να τεθεί ζήτημα δέσμευσης του παρόντος Δικαστηρίου, ενώ περαιτέρω είναι διαφορετική και η διάταξη βάσει της οποίας επιβλήθηκε το ένδικο πρόστιμο. Δεκτή η  προσφυγή ως προς την πρώτη και το δεύτερο εκ των προσφευγόντων - Απορρίπτει την προσφυγή ως προς την τρίτη προσφεύγουσα εταιρία.

^7-6-19 ΜΠρΑθ 424/19 : ΑΕ - Ζημία μετόχων που εξαπατήθηκαν από μέλη του ΔΣ της ΑΕ. Ειδικότερα, στην προκειμένη περίπτωση για τους επενδυτές η επιλογή τους να επενδύσουν τα χρήματά τους στην εταιρεία, δεν ήταν απλώς μια επιζήμια επένδυση στο Χρηματιστήριο, εντός των αποδεκτών νομίμων και καθορισμένων ορίων και κανόνων, αλλά το αποτέλεσμα μιας μεθοδευμένης και σχεδιασμένης επί σειρά ετών ποινικά κολάσιμης συμπεριφοράς, που επέδειξαν οι καθ ων, με σκοπό την εξαπάτηση του επενδυτικού κοινού ως προς την οικονομική θέση και κατάσταση της εισηγμένης εταιρείας (πρώτης των καθ ων), με πληροφορίες, που ήταν πρόσφορες να δημιουργήσουν εσφαλμένες εντυπώσεις στο επενδυτικό κοινό και στις εποπτικές αρχές, συμπεριφορά, που στοιχειοθετεί το αδίκημα της απάτης. Υπαίτιοι ήταν οι καθ ων, ως νόμιμοι εκπρόσωποι της εταιρείας και μέλη του Δ.Σ, οι οποίοι και εκπόνησαν και έθεσαν σε λειτουργία το σχέδιο εξαπάτησης, με σκοπό να αποκομίσουν (παράνομα) κέρδη. Ασφαλιστικά μέτρα - Δεκτή εν μέρει η αίτηση - Διατάσσει συντηρητική κατάσχεση κάθε ακίνητης περιουσίας των καθ' ων μέχρι του ποσού των 70.000 ευρώ.

^5-6-19 ΕλΣυν (Πράξη Προλ.Ελέγχου - Τμήμα Ι) 123/18 : ΔΥΠΕ – υπάλληλοι ΙΔΟΧ – συμμόρφωση διοίκησης – σύμβαση εργασίας. Μη  θεώρηση ΧΕ Δ.Υ.ΠΕ. που αφορά στην καταβολή ποσού σε υπαλλήλους του εν λόγω νομικού προσώπου που απασχολήθηκαν δυνάμει συμβάσεων εργασίας ΙΔΟΧ, ως αποδοχές τους. Η Διοίκηση οφείλει, μετά την κοινοποίηση σε αυτήν αντιγράφου αιτήσεως αναστολής εκτέλεσης της προκήρυξης καθώς και των λοιπών πράξεων της διαγωνιστικής διαδικασίας για τη σύναψη ατομικών συμβάσεων εργασίας, ασκηθείσας ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου, με την οποία μάλιστα ζητείται και η έκδοση προσωρινής διαταγής αναστολής εκτέλεσής τους, να μην προβαίνει στην υπογραφή της σχετικής συμβάσεως και να απόσχει από κάθε ενέργεια, η οποία θα ήταν ικανή να ματαιώσει την επιδιωκομένη από τον αιτούντα παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας. Η υπογραφή ωστόσο της σχετικής σύμβασης, κατά παράβαση της υποχρεώσεως αναμονής, ανεξαρτήτως της ευθύνης που γεννά για την Διοίκηση, δεν καθιστά μη νόμιμη την τελευταία, ούτε, συνακόλουθα, παράνομες τις δαπάνες που συνέχονται με αυτή. Νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι οι επίμαχες συμβάσεις εργασίας ΙΔΟΧ μεταξύ της Υποδιοικήτριας της Υγειονομικής Περιφερείας και των εν λόγω υπαλλήλων, επί των οποίων ερείδεται η ελεγχόμενη δαπάνη, είναι νόμιμες, καθόσον η υπογραφή αυτών, παρά την κοινοποίηση της σχετικής αιτήσεως αναστολής και του συναφούς αιτήματος προσωρινής διαταγής και κατά παράβαση της υποχρεώσεως αναμονής, δεν επιδρά στη νομιμότητα αυτών.

^5-6-19 ΕλΣυν (Πράξη Προλ.Ελέγχου - Τμήμα Ι) 51/18 : Δήμος – αποδοχές – δικηγόρος – πρόσληψη. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου που αφορά σε δαπάνη πρώτης μισθοδοσίας για το μήνα Σεπτέμβριο του 2017 δικηγόρου, που προσλήφθηκε στον ανωτέρω Δήμο με σχέση έμμισθης εντολής. Μισθολογική και βαθμολογική κατάταξη των επί παγία αντιμισθία προσλαμβανόμενων από τους Ο.Τ.Α. Α΄ βαθμού δικηγόρων. Νομίμως ο νεοπροσληφθείς δικηγόρος κατετάγη, ως δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, στο 15ο και όχι στο 3ο μισθολογικό κλιμάκιο, διότι η κατάταξή του, ως δικηγόρου παρ’ Αρείω Πάγω, στο 15ο μισθολογικό κλιμάκιο υπαγορεύεται από τις επιτακτικού χαρακτήρα διατάξεις του άρθρου 44 του Κώδικα περί Δικηγόρων και του άρθρου 9 του ν. 4354/2015, οι οποίες καθορίζουν τα κατώτατα δυνατά όρια των απολαβών των με πάγια αντιμισθία αμειβόμενων δικηγόρων.

^5-6-19 ΕλΣυν (Πράξη Προλ.Ελέγχου - Τμήμα Ι) 28/18 : Δήμος – αποδοχές – ειδικός σύμβουλος – συγγνωστή πλάνη. Μη θεώρηση ΧΕ Δήμου που αφορά στην καταβολή αποδοχών, σε υπάλληλο, η οποία προσελήφθη ως Ειδική Σύμβουλος. Ειδικοί σύμβουλοι. Μη νόμιμη η σχετική δαπάνη δεδομένου ότι η ανωτέρω κακώς προσελήφθη σε θέση ειδικού συμβούλου στο Δήμο, καθόσον η φερόμενη ως εμπειρία της σε διάφορους φορείς (στη Δ1 Διεύθυνση ΟΗΕ και Διεθνών Οργανισμών και Διασκέψεων του Υπουργείου Εξωτερικών, στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στα Ηνωμένα Έθνη καθώς και στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου), έλαβε χώρα στο πλαίσιο της πρακτικής της άσκησης και, συνεπώς, προηγήθηκε της λήψης του πτυχίου της, μετά την λήψη του οποίου και μόνο μπορούσε αυτή να αποκτήσει την όποια ειδικότερη επιστημονική ειδίκευση και εμπειρία. Πλην όμως, η προ της λήψης του πτυχίου της, διετής απασχόλησή της αμισθί, στην Περιφέρεια συνιστά σημαντική εμπειρία, ανάλογη με το αντικείμενο των καθηκόντων της ως ειδικής συμβούλου, σε επίπεδο μάλιστα τοπικής αυτοδιοίκησης ευρύτερης κλίμακας (Περιφέρεια), η απασχόληση δε αυτή, παρότι, ως άμισθη, δεν αποτελούσε την κύρια βιοποριστική εργασία της, θα μπορούσε να πληροί τόσο τις προϋποθέσεις του νόμου, κατά τις οποίες η εμπειρία δεν απαιτείται να είναι επαγγελματική, όσο και τις απαιτήσεις της πρόσκλησης, αν είχε βέβαια αποκτηθεί μετά τη λήψη του πτυχίου της. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη: α) τις ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες της μεταναστευτικής- προσφυγικής κρίσης, στο επίκεντρο της οποίας βρίσκονται, ως πρώτη γεωγραφική ακτογραμμή εισόδου των μεταναστών στην Ελλάδα, η νήσος και ο εν λόγω Δήμος και της συνακόλουθης επιβάρυνσης που υφίσταται τόσο σε ανθρωπιστικό, όσο και σε διοικητικό επίπεδο η δημοτική αρχή, β) το γεγονός ότι η επιλεγείσα για την επίμαχη θέση εμφανίζει αξιόλογη ενασχόληση, συναφή, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, προς το ζητούμενο γνωστικό αντικείμενο, είναι άρα κατάλληλα προσαρμόσιμη και αξιοποιήσιμη στο ζητούμενο πεδίο τοπικής δημοτικής δραστηριότητας, κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του Δήμου, προέβησαν στην επίμαχη πρόσληψη, διότι, πεπλανημένως πλην συγγνωστώς, υπέλαβαν ότι εξυπηρετείται δι’ αυτής η αδήριτη ανάγκη επικουρίας της δημοτικής αρχής και του Δημάρχου.

^30-5-19 ΠΠρΑθ 184/19 : Δάνειο - Εγγύηση - Χρηστά ήθη - Ακυρότητα. Περίπτωση άκυρης σύμβασης εγγύησης σε καταναλωτικό δάνειο, ως αισχροκερδής και καταπλεονεκτική, σε βάρος της ενάγουσας εγγυήτριας, η οποία ήταν σε ηλικία μόλις 23 ετών και ούσα παντελώς άπειρη με τις τραπεζικές συναλλαγές, αφού δεν είχε ποτέ δανειοδοτηθεί έως τότε από κάποιο πιστωτικό ίδρυμα, γεγονός για το οποίο ενημέρωσε την υπάλληλο της τράπεζας και χωρίς να διαθέτει ιδιαίτερη πανεπιστημιακή μόρφωση. Προκύπτει λοιπόν ότι η ενάγουσα ωθήθηκε στην υπογραφή της δανειακής σύμβασης με την ιδιότητα της εγγυήτριας, παρασυρθείσα από τις διαβεβαιώσεις της προστηθείσας υπαλλήλου της εναγόμενης τράπεζας ότι πρόκειται μόνο για μία απλή και τυπική υπογραφή στο κείμενο της δανειακής σύμβασης, που θα διευκόλυνε την έγκριση του δανείου, χωρίς επ' ουδενί να αντιλαμβάνεται τη σημασία και το μέγεθος της ευθύνης που συνεπάγεται η πράξη της. Δεκτή η αγωγή ως κατ' ουσία βάσιμη.

^30-5-19 ΕλΣυν (Ολ) 1389/18 : Αίτηση αναίρεσης – καταλογισμός στρατιωτικού – διαχειριστής στρατιωτικού υλικού – υπόλογος – δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης. Αίτηση αναίρεσης κατά απόφασης, με την οποία απορρίφθηκε η έφεση του αιτούντος και επικυρώθηκε ο επιβληθείς σε βάρος του με πράξη του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας καταλογισμός. Ο διαχειριστής χρηματικού, καθώς και όποιος διαχειρίζεται, έστω και χωρίς νόμιμη διαταγή, χρήματα των Ενόπλων Δυνάμεων, φέρει την ιδιότητα του δημοσίου υπολόγου και, ως εκ τούτου, υπέχει ειδική διαχειριστική (δημοσιολογιστική) ευθύνη έναντι του Δημοσίου για κάθε έλλειψη χρημάτων που διαπιστώνεται στη διαχείρισή του και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Το Δικαστήριο κρίνει ότι βασίμως προσάπτεται υπό του αναιρεσείοντος στην πληττόμενη απόφαση η πλημμέλεια της παράβασης νόμου, κατά το μέρος που με αυτή απορρίφθηκε ο προβληθείς με το δικόγραφο της έφεσης ουσιώδης ισχυρισμός του περί παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης αυτού, καθόσον της έκδοσης νέας πράξης δεν προηγήθηκε (νέα) πρόσκληση του ήδη αιτούντος υπολόγου προς αναπλήρωση εντός 48 ωρών του διαπιστωθέντος ελλείμματος, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 56 παρ. 2 του ισχύοντος κατά τον κρίσιμο χρόνο Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού, οπότε μπορούσε ο ανωτέρω να ζητήσει να λάβει γνώση των συνταχθέντων πορισμάτων και όλων των λοιπών εγγράφων στοιχείων του φακέλου και, κατόπιν τυχόν αιτηθείσας και δοθείσας από τη Διοίκηση εύλογης προθεσμίας, να προβάλει εξαντλητικά τις απόψεις του τόσο για την ύπαρξη όσο και για το ύψος του διαπιστωθέντος ελλείμματος, καθώς και για οποιαδήποτε άλλη διαπίστωση, στην οποία είχε προέλθει η ελεγκτική επιτροπή. Αναιρεί την απόφαση.

^30-5-19 ΜΕφΛάρισας 99/19 :  Λύση ΟΕ - Έννοια σπουδαίου λόγου - Αδυναμία συνεργασίας εταίρων ως λόγος λύσης. Αίτηση αναστολής εκτέλεσης αποφάσεως της εκούσιας διαδικασίας, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση αποκλεισμού εταίρων.  Προϋποθέσεις χορήγησης της αναστολής και διαδικασία εκδίκασης της σχετικής αίτησης. Το Μονομελές Πρωτοδικείο μπορεί, ύστερα από αίτηση των λοιπών εταίρων, η οποία εκδικάζεται κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, αντί της λύσης της εταιρείας, να διατάξει τον αποκλεισμό του εταίρου, με αποτέλεσμα να λειτουργήσει επί τετράμηνο η εταιρία ως μονοπρόσωπη, με σκοπό την ανεύρεση νέου συνεταίρου - Ο αποκλεισμός είναι δυνατός και στην περίπτωση που η εταιρία έχει δύο μόνο μέλη. Εν προκειμένω, κρίθηκε ότι υπάρχουν  υπάρχουν πιθανότητες να ευδοκιμήσει και ο λόγος της έφεσης της αιτούσας, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη και κατά το κεφάλαιο που αφορά την αίτηση των καθ’ ων, περί δικαστικής λύσης της εταιρίας, με την ουσιαστική αποδοχή της αιτήσεως περί του αποκλεισμού των καθ’ ων από την εταιρία. Ενόψει λοιπόν της επικείμενης βλάβης της αιτούσας από την ισχύ και την εκτέλεση της προσβαλλομένης αποφάσεως, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη και ν’ ανασταλεί η ισχύς και η εκτέλεση της υπ’ αριθμ. 155/2018 αποφάσεως του ΜονΠρωτΛάρισας μέχρι εκδόσεως οριστικής αποφάσεως επί της εφέσεως.

 

 

 

 

 

© 2018 Νομοτέλεια, Ηπείρου 13, 10433 Αθήνα
τηλ. 210 8227952, fax 210 8843339, email support@nomotelia.gr.